Η λέξη “μακαρόνι” παράγεται από τη Ελληνική λέξη “μακαρωνία” (νεκρώσιμο δείπνο με βάση τα ζυμαρικά).
Η μακαρωνία με τη σειρά της έρχεται από την Αρχαία Ελληνική λέξη “μακαρία”.
Η Ελληνική Μυθολογία αναφέρει ότι ο Ήφαιστος δημιούργησε ένα εργαλείο που έφτιαχνε ¨κορδόνια από ζύμη¨.Αυτό προσφέρει μια μυθολογική διάσταση στα αγαπημένα μας μακαρόνια.
Η ιστορία των ζυμαρικών, ξεκινά πριν πολλά, πολλά χρόνια. Έχουν βρεθεί υπολείμματα τέτοιων τροφών (από κεχρί) που χρονολογούνται 4.000 χρόνια πριν. Τα ζυμαρικά ξεκίνησαν στην αρχαία Ελλάδα. Οι πρώτες αναφορές βλέπουμε στην Ομήρου Οδύσσεια. Έτσι, η μακαρονική παράδοση ξεκίνησε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Τα ζυμαρικά ήταν σημαντικό μέρος των εορτών.
Είναι βέβαιο πως οι Αρχαίοι Έλληνες , είχαν δικούς τους τύπους ζυμαρικών, τους οποίους δημιουργούσαν από διάφορα δημητριακά της εποχής τους.
Αν υπάρχει μια λέξη που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα ζυμαρικά στην Ελλάδα είναι η ονομασία μακαρόνια.
Όπως προκύπτει από μελέτη στοιχείων η ονομασία αυτή προέρχεται από την Ελληνική λέξη μακάρια. Τα μακάρια ήταν τρόφιμα που παρασκευάζονταν από σιτάρι και συμβόλιζαν την αναγέννηση.
Στα αρχαία κείμενα, η λέξη “λάγανον” σημαίνει πλατιά ζύμη από νερό και αλεύρι. Κοβόταν σε λωρίδες. Έτσι, η ζύμη πήγε στην Ιταλία με Έλληνες μετανάστες τον 8ο αιώνα π.Χ.
Στην Ιταλία, η ζύμη ονομάστηκε “laganum”. Αυτή η λέξη είναι ο πρόδρομος της σημερινής λαζάνιας. Με την πάροδο του χρόνου, οι μορφές και οι μέθοδοι προετοιμασίας των ζυμαρικών εξελίχθηκαν.
Ο Γαληνός, χίλια χρόνια νωρίτερα (περίπου 150 μ.Χ.), αναφέρει ένα φαγητό, το ίτριον, που ήταν ζύμη με νερό και αλεύρι, την οποία έβραζαν.
Λίγο πιο πριν, ο Οράτιος και ο Κικέρων αναφέρουν τα «λαγκάνι», που δεν ήταν άλλα από τα σημερινά λαζάνια (η λέξη «λαγκάνι» προέρχεται από την ελληνική «λαγάνα» = λεπτό φύλλο ζύμης).
Μέχρι τώρα στην Κρήτη ετοιμάζουν χειροποίητα κυλινδρικά ζυμαρικά, τις μακαρούνες. Αλλωστε, και οι Ιταλοί μακαρόνια λένε τα χοντρά με την τρύπα (αυτά που χρησιμοποιούμε για το παστίτσιο). Τα υπόλοιπα ζυμαρικά τα λένε pasta. Η λέξη προέρχεται από τη λατινική pasta, η οποία σημαίνει «ζύμη» και η οποία κρατάει από την ελληνική «παστά», που σημαίνει «χυλός».
0 Σχόλια