H Xημεία του έρωτα τώρα το καλοκαίρι

Μάθημα: "Χημεία" του έρωτα.
Ύλη : Πολύπλοκη!!
Είναι μία από τις πρώτες σκέψεις μας όταν πρωτογνωρίζουμε έναν νέο έρωτα!!

Η "Χημεία" μεταξύ των δύο φύλων είναι κάτι που μας απασχολεί από τα πρώτα ερωτικά ραντεβού και κάτι που αγαπάμε να συζητάμε με τους φίλους μας!!
Αλλά μήπως η έλξη και ο έρωτας είναι τελικά θέμα εκτός της καρδιάς, και των γονιδίων μας; Όλοι έχουμε ακουστά τις φερόμενες χημικές ουσίες που εκκρίνονται ως απόκριση στη σεξουαλική διέγερση και στα περισσότερα ζώα είναι μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για την προσέλκυση του αντίθετου φύλου και την έναρξη της διαδικασίας του ζευγαρώματος.

Στους ανθρώπους τα πράγματα λειτουργούν κάπως διαφορετικά και πιο σύνθετα, αλλά και πάλι οι φερόμενες είναι παρούσες σε κάθε μας επαφή με έναν καινούργιο άνθρωπο.
Οι χημικές αυτές ουσίες ταξιδεύουν από το χώρο μεταξύ των ανθρώπων, μέσω της μύτης, στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα στα κέντρα του εγκεφάλου που σχετίζουν με τα συναισθήματα και τη συναισθηματική διέγερση.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το άτομο να έχει μεγαλύτερη συνείδηση της ίδιας του της γοητείας, και να προβάλει μια εικόνα που διευκολύνει την προσέγγιση από το αντίθετο φύλο.

Όταν αναφερόμαστε στον έρωτα ως χημεία δε βρισκόμαστε μακριά από την αλήθεια, αφού διαφοτερικές χημικές ουσίες στον εγκέφαλο παίζουν διαφορετικό ρόλο στο παιχνίδι των δύο φύλων. Οι ειδικοί έχουν χωρίσει τον έρωτα σε τρεις κατηγορίες, τον πόθο, τη ρομαντική αγάπη και την μακροχρόνια δέσμευση.

Η κάθε μια σχετίζεται με διαφορετικές χημικές ουσίες - νευροδιαβιβαστές που λειτουργούν στον εγκέφαλο. Ο πόθος σχετίζεται με την έκρηξη τεστοστερόνης, ενώ η ρομαντική αγάπη με ανωμαλίες στα επίπεδα άλλων νευροδιαβιβαστών, όπως η σεροτίνη, η ντοπαμίνη και η νορεπινεφρίνη.

Ο κάθε άνθρωπος με τον ξεχωριστό του γονιδιακό συνδυασμό έχει μια μοναδική χημεία σώματος που εκφράζεται από τις φερομόνες που εγκρίνει.
'Ετσι οι πιθανοί σύντροφοι είτε διεγείρονται είτε απωθούνται από αυτό που τελικά φαίνεται να είναι το γονιδίωμά του.
Ένα ακόμα στοιχείο υπέρ της συμβολής του γενετικού υλικού στην επιλογή συντρόφου είναι το γεγονός πως οι άνθρωποι φυσικά έλκονται από άλλους με διαφορετικό ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να εξασφαλιστεί η ανοσοποιητική ανωτερότητα του απογόνου.

Η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί ερωτευόμαστε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, ούτε μπορεί να απλοποιήσει όλη την πολυπλοκότητα του μυστηρίου του έρωτα, αλλά ίσως μελλοντικά να μπορέσει να βοηθήσει λίγο το φτερωτό αγόρι να κάνει καλύτερα την δουλειά του, προσφέροντας μας το κατάλληλο μείγμα νευροχημικών που θα εντείνει την έλξη, τη ρομαντική διάθεση και την μακροχρόνια δέσμευση.
Παρόμοια ηλικία, στόχοι ζωής και ενδιαφέροντα είναι μια καλή για μια επιτυχημένη σχέση, αλλά το μυστικό συστατικό ίσως να είναι τελικά η βιολογική συμβατότητα.
Ιωάννης Ξυπολυτάς
Ιατρός