Σε κάθε θρησκευτική γιορτή υπάρχουν κοινές αξίες και επιταγές για τους συμμετέχοντες πιστούς, στοιχεία τα οποία οφείλουν να σέβονται και οι παρακολουθούντες τα δρώμενα επισκέπτες.
Το αξιακό πλαίσιο σε μια θρησκευτική γιορτή προκύπτει προφανώς από τις παραδοχές, τις δοξασίες και τα έθιμα της κάθε θρησκείας.
Οι αξιακοί κώδικες έχουν πάντοτε μεγάλη σημασία και ακολουθούνται έστω και σε επικοινωνιακό επίπεδο από τους πιστούς.
Στο πλαίσιο των κωδίκων αυτών κάθε θρησκευτική γιορτή προβλέπει και επιβάλλει συγκεκριμένες διατροφικές συμπεριφορές.
Οι συμπεριφορές αυτές συνήθως έχουν να κάνουν με κάποια μορφή νηστείας, αλλά και με την άρση της νηστείας και την καλοφαγία σε κάποια στιγμή, ως ηθική επιβράβευση για όσους τήρησαν το έθιμο.
Ανάλογα με τις γεωκλιματικές συνθήκες των περιοχών που άνθησαν οι διάφορες θρησκείες και σε συνδυασμό με τα δεδομένα των φυσικών πόρων και την αγροτική παραγωγή στην τοπική κλίμακα, οι διάφορες θρησκευτικές γιορτές επιβάλλουν άλλοτε τη χορτοφαγία και άλλοτε την κρεατοφαγία.
Η χορτοφαγία ήταν ιστορικά η λαϊκή απαίτηση για τις περιόδους που δεν υπήρχε διαθέσιμο κρέας, όταν τα αμνοερίφια δεν είχαν μεγαλώσει αρκετά ή όταν το κυνήγι δεν απέδιδε πολλά, ενώ η κρεατοφαγία επιβαλλόταν στις περιόδους που υπήρχε επαρκής προσφορά κρέατος προς κατανάλωση.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι άνθρωποι έβρισκαν και συνεχίζουν εν πολλοίς να βρίσκουν ενδιαφέρον στα διατροφικά έθιμα των θρησκευτικών γιορτών, με αποτέλεσμα να έχει αναπτυχθεί ένας αξιόλογος τομέας διατροφικού τουρισμού με αφορμή κάποιες γιορτές.
γεωτρόπιο
0 Σχόλια