Άλλες πολυάριθμες κινηματογραφικές του εμφανίσεις περιλαμβάνουν Midnight Cowboy (1969), Little Big Man (1970), What's Up, Doc? (1972), Serpico (1973), The Gambler (1974), Bound for Glory (1976), Slap Shot (1977), Airport '77 (1977), Ordinary People (1980), Reds (1981), Silkwood (1983) , Fletch (1985), Back to School (1986), Raising Arizona (1987), Romeo + Juliet (1996), My Best Friend's Wedding (1997), The Iron Giant (1999), Calvary (2014) και Knives Out ( 2019).
Πρώιμη ζωή
Ο Michael Emmet Walsh γεννήθηκε στο Ogdensburg της Νέας Υόρκης , γιος της Agnes Katharine ( το γένος Sullivan) και του Harry Maurice Walsh Sr., τελωνειακού πράκτορα. Ήταν ιρλανδικής καταγωγής. Μεγάλωσε στο αγροτικό Swanton του Βερμόντ , όπου υποβλήθηκε σε επέμβαση μαστοειδούς σε ηλικία 3 ετών, η οποία άφησε τον Walsh κωφό στο αριστερό του αυτί.
Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Clarkson το 1958 (BA, Διοίκηση Επιχειρήσεων) και το 1998, η Ένωση Αποφοίτων Clarkson απένειμε στον Walsh το βραβείο Golden Knight. Στο Clarkson, ο Walsh είχε επίσης ασχοληθεί με τις σκηνικές παραγωγές, και σύντομα μετά -ενθαρρυμένος από έναν σύμβουλο σχολής- μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών . Συνέχισε να παίζει στο περιφερειακό θέατρο για την επόμενη δεκαετία πριν κάνει το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ το 1969, με τον Αλ Πατσίνο , στο Does a Tiger Wear a Necktie;
Μετά τις εμφανίσεις στις ταινίες Midnight Cowboy (1969), Little Big Man (1970), What's Up, Doc? (1972), Serpico (1973), The Gambler (1974) και Bound for Glory (1976), ο Walsh έγινε γνωστός στην εμβληματική κωμωδία χόκεϊ του 1977 Slap Shot , στην οποία έπαιξε τον κυνικό αθλητικογράφο της μικρής πόλης Dickie Dunn και την αστυνομική ταινία του 1978 Straight Time , στην οποία έπαιξε έναν αξιωματικό αποφυλάκισης. Είχε επίσης έναν μικρό αλλά αξέχαστο ρόλο ως τρελός ελεύθερος σκοπευτής στην κωμωδία του Steve Martin The Jerk . Ένας από τους πιο γνωστούς του ρόλους ήταν ο καπετάνιος Χάρι Μπράιαντ στην καλτ ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ , Blade Runner . Η πιο αναγνωρισμένη ερμηνεία του ήταν αναμφισβήτητα ο διπλός ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Blood Simple (1984), για το οποίο κέρδισε το πρώτο βραβείο Independent Spirit για τον καλύτερο ανδρικό πρωταγωνιστή, το 1986. Το 1992, εμφανίστηκε ως ισχυρός γερουσιαστής των ΗΠΑ στο David Winning 's Killer Image .
Άλλοι εξέχοντες κινηματογραφικοί ρόλοι περιλαμβάνουν έναν γιατρό στην ταινία του Chevy Chase Fletch (1985), έναν προπονητή καταδύσεων κολεγίου στην ταινία του Rodney Dangerfield Back to School (1986), την ταινία τρόμου Critters (1986), τον Baz Luhrmann 's Romeo + Juliet (1996). ), τη ρομαντική κωμωδία My Best Friend's Wedding (1997), τη φωνή του Earl Stutz στην ταινία κινουμένων σχεδίων The Iron Giant (1999), την ταινία περιπέτειας Snow Dogs (2002) και τη χριστουγεννιάτικη κωμωδία Christmas with the Kranks , όπου έπαιξε ένας από τους γείτονες των Κρανκς. Το 2019, εμφανίστηκε στην ταινία μυστηρίου Knives Out (2019).
Στην τηλεόραση, ο Walsh εμφανίστηκε ως Alex Lembeck, ένας αστυνομικός μοτοσικλέτας που διορίστηκε ως συνοδός και προστάτης της Sandy Stockton στο The Sandy Duncan Show το 1972. Εμφανίστηκε σε ένα επεισόδιο της δραματικής σειράς του NBC Gibbsville το 1976 και Little House on the Prairie το 1981 Ο Walsh έκανε επίσης περιστασιακές εμφανίσεις στο Home Improvement ως πεθερός του Tim Taylor το 1994. Άλλες εμφανίσεις περιελάμβαναν την πρώιμη έκδοση , τα X-Files , τον Ed και τον Frasier . Εμφανίστηκε επίσης ως Δρ. Joseph Krofft, ιατροδικαστής με μνησικακία εναντίον του Andy Sipowicz, σε ένα επεισόδιο του NYPD Blue .
Στη σκηνή, το 2004, ο Walsh εμφανίστηκε στη λονδρέζικη παραγωγή του Sam Shepard 's Buried Child .
Ο κριτικός Nicolas Rapold αποκάλεσε τον Walsh "έναν τέλειο παλιό επαγγελματία του κλάδου της δεύτερης μπανάνας", ενώ ο Roger Ebert τον χαιρέτησε ως "ο ποιητής της σιωπής".
Το 2018, ο Walsh εισήχθη στο Hall of Fame του Character Actor από τον συμπρωταγωνιστή του στο Blade Runner, Harrison Ford. Αργότερα στην ίδια τελετή έλαβε το βραβείο Chairman's Lifetime Achievement.
Ο Γουόλς είπε τα εξής για τον εαυτό του, "Η δουλειά μου είναι να μπω και να προχωρήσω την ιστορία. Τα αστέρια δεν κάνουν την έκθεση...Έρχομαι λοιπόν με τον Ρέντφορντ ή τον Νιούμαν ή τον Ντάστιν ή κάποιον, και τους πετάω τη μπάλα. και το ρίχνουν πίσω, και αρχίζει να γίνεται αυτός ο αγώνας τένις, μπρος-πίσω, και αυτό είναι που κάνει τη δυναμική του όλου πράγματος. Και οδηγώ την ταινία προς τα εμπρός. Απλώς προσπαθώ να εξυψωθώ και να μπω εκεί και κάνε το... [Εάν] κάνεις cast κάτι και έχεις 12 προβλήματα· αν με έχουν, έχουν μόνο 11 προβλήματα».
Θάνατος
Ο Γουόλς πέθανε από καρδιακή ανακοπή στο Σεντ Άλμπανς του Βερμόντ , στις 19 Μαρτίου 2024, σε ηλικία 88 ετών, τρεις ημέρες πριν από τα 89α γενέθλιά του.
0 Σχόλια