Ο προσυμπτωματικός έλεγχος καρκίνου στοχεύει στην ανίχνευση της νόσου σε ένα πρώιμο, πιο θεραπεύσιμο στάδιο για τη μείωση της ταλαιπωρίας και του θανάτου από καρκίνο. Αλλά μια ολοκληρωμένη επισκόπηση των τυχαιοποιημένων δοκιμών που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cancer Epidemiology αποκαλύπτει μια σημαντική βλάβη του προσυμπτωματικού ελέγχου - την υπερδιάγνωση. 1 Η υπερδιάγνωση αναφέρεται στην ανίχνευση «καρκίνων» που δεν θα εξελιχθούν ποτέ για να προκαλέσουν συμπτώματα ή να απειλήσουν τη ζωή ενός ατόμου. 2,3 Δεδομένου ότι οι κλινικοί γιατροί δεν μπορούν να προσδιορίσουν ποιοι καρκίνοι θα είναι αβλαβείς, η υπερδιάγνωση υποβάλλει τους ασθενείς σε περιττό φόβο, άγχος και ιατρικές παρεμβάσεις όπως βιοψίες, χειρουργική επέμβαση, ακτινοβολία και χημειοθεραπεία. 3
Η ανάλυση περιελάμβανε 19 δοκιμές στις οποίες συμμετείχαν πάνω από 3 εκατομμύρια συμμετέχοντες που εξετάστηκαν για καρκίνους του μαστού, του πνεύμονα, του ήπατος, του προστάτη και των ωοθηκών. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το 38% των καρκίνων του προστάτη που ανιχνεύθηκαν με τον έλεγχο PSA, το 30% των καρκίνων του πνεύμονα που ανιχνεύθηκαν με αξονική τομογραφία χαμηλής δόσης, το 27% των καρκίνων του μαστού που ανιχνεύθηκαν με μαστογραφία, το 27% των καρκίνων του ήπατος που ανιχνεύθηκαν με υπερηχογράφημα και βιοδείκτες και το 17% των καρκίνων των ωοθηκών που ανιχνεύθηκαν με εξετάσεις αίματος CA-125 είχαν υπερδιαγνωσθεί . 1 Αυτό σημαίνει ότι εάν 1000 άτομα είχαν ανιχνευθεί ένας από αυτούς τους καρκίνους με προσυμπτωματικό έλεγχο, μεταξύ 170 και 380 από αυτούς έχουν έναν «καρκίνο» που δεν θα τους έβλαπτε ποτέ.
Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά τα άτομα πιθανότατα θα συνεχίσουν να υποβάλλονται σε θεραπεία. Οι σωματικές βλάβες της θεραπείας του καρκίνου είναι γνωστές, συμπεριλαμβανομένου του πόνου, της κόπωσης , της ναυτίας και των μακροχρόνιων τοξικοτήτων στα κύρια όργανα. 4 Αλλά ο ψυχολογικός αντίκτυπος της υπερδιάγνωσης είναι επίσης σοβαρός . Μελέτες δείχνουν αυξημένο άγχος , κατάθλιψη και φόβο επανεμφάνισης του καρκίνου μεταξύ των επιζώντων, ακόμη και χρόνια μετά το τέλος της θεραπείας. 5
Συγκλονιστικά, οι βλάβες της υπερδιάγνωσης μπορεί να εκτείνονται πέρα από την ψυχολογική δυσφορία και την περιττή θεραπεία. Μια άλλη μελέτη των Fang et al. διαπίστωσε ότι τις εβδομάδες αμέσως μετά τη διάγνωση του καρκίνου, οι ασθενείς είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο θανάτου τόσο από αυτοκτονία όσο και από καρδιαγγειακά συμβάντα σε σύγκριση με άτομα χωρίς καρκίνο. 6 Ο σχετικός κίνδυνος αυτοκτονίας ήταν 12,6 φορές υψηλότερος την πρώτη εβδομάδα και 3,1 φορές υψηλότερος κατά τον πρώτο χρόνο μετά τη διάγνωση. Για τον καρδιαγγειακό θάνατο, ο σχετικός κίνδυνος ήταν 5,6 την πρώτη εβδομάδα και 3,3 κατά τις πρώτες 4 εβδομάδες. Ο κίνδυνος ήταν ιδιαίτερα υψηλός για καρκίνους με κακή πρόγνωση.
Είναι σημαντικό ότι αυτή η απότομη αύξηση του κινδύνου θνησιμότητας δεν μπορούσε να εξηγηθεί από προϋπάρχουσες ψυχικές παθήσεις ή καρδιακές παθήσεις, υποδηλώνοντας ότι η ίδια η διάγνωση του καρκίνου πιθανότατα πυροδότησε αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα μέσω των επιδράσεων του nocebo και των ιατρογενών βλαβών. 6 Το φαινόμενο nocebo εμφανίζεται όταν οι αρνητικές προσδοκίες οδηγούν σε δυσμενή αποτελέσματα, ουσιαστικά την άλλη πλευρά του φαινομένου εικονικού φαρμάκου . 7 Σε αυτή την περίπτωση, το σοκ και ο φόβος που προκλήθηκαν από τη διάγνωση του καρκίνου πιθανότατα επιδείνωσαν άμεσα την ψυχική και σωματική υγεία ορισμένων ασθενών. Επιπλέον, τα ευρήματα υπαινίσσονται πιθανές ιατρογενείς βλάβες, που σημαίνει ακούσιες ανεπιθύμητες ενέργειες που προκαλούνται από την ίδια την ιατρική περίθαλψη και όχι από την υποκείμενη πάθηση. 8
Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να επαναλάβουμε τον ορισμό μας για τον καρκίνο συνολικά. Μια ομάδα εργασίας που συγκλήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου πρότεινε ότι οι βλάβες που επί του παρόντος χαρακτηρίζονται ως καρκίνοι θα πρέπει να επαναταξινομηθούν με βάση τη δυνατότητά τους να προκαλέσουν βλάβη. 9 Αυξήσεις με πολύ χαμηλό δυναμικό εξέλιξης θα μπορούσαν αντ' αυτού να ονομαστούν «άτονες βλάβες επιθηλιακής προέλευσης» για τη μείωση της υπερθεραπείας. Στο βιβλίο του ιδρυτή του GreenMedInfo.com, Sayer Ji, REGENERATE: Unlocking Your Body's Radical Resilience with the New Biology , ένα ολόκληρο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στο θέμα του καρκίνου και ένα μεγάλο μέρος αυτού επικεντρώνεται στην υπερδιάγνωση και την υπερθεραπεία.
Τι μπορεί λοιπόν να γίνει για την αντιμετώπιση της υπερδιάγνωσης του καρκίνου; Για καρκίνους με υψηλή πιθανότητα υπερδιάγνωσης, η προσεκτική αναμονή μπορεί να είναι κατάλληλη, αντί να βιαστείτε για άμεση θεραπεία. 10 Η προσεκτική αναμονή περιλαμβάνει την ενεργή παρακολούθηση του καρκίνου με την πάροδο του χρόνου με περιοδικές σαρώσεις και εξετάσεις για να διαπιστωθεί εάν εξελίσσεται γρήγορα. Εάν παραμένει αργή, η θεραπεία μπορεί να καθυστερήσει ή να αποφευχθεί. Μερικοί ασθενείς στρέφονται επίσης σε φυσικές θεραπευτικές μεθόδους όπως διατροφικές αλλαγές, συμπληρώματα, μείωση του στρες και άσκηση για να υποστηρίξουν την ανοσολογική τους λειτουργία ενώ υποβάλλονται σε παρακολούθηση. 11 Η Βάση Δεδομένων για τον Καρκίνο του GreenMedInfo.com έχει περισσότερες από 13.000 μελέτες σχετικά με το θέμα των φυσικών προσεγγίσεων για την πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου που μπορείτε να δείτε εδώ .
Ο έλεγχος και η θεραπεία της ψυχικής δυσφορίας μπορεί επίσης να βοηθήσει στον μετριασμό των ακούσιων βλαβών της διάγνωσης. Οι πάροχοι θα πρέπει να έχουν ισορροπημένες συζητήσεις με τους ασθενείς σχετικά με ρεαλιστικές προγνώσεις, δίνοντας έμφαση στην ελπίδα όταν χρειάζεται, ενώ δεν θα ελαχιστοποιούν τις πιθανές βλάβες. Ισχυρότερα συστήματα κοινωνικής υποστήριξης για όσους έχουν νέα διάγνωση καρκίνου μπορεί επίσης να αποτρέψουν την ψυχολογική ταλαιπωρία.
Βασικά, τα αποτελέσματα αυτών των μελετών θα πρέπει να μας κάνουν να αναρωτηθούμε εάν η εύρεση περισσότερων καρκίνων είναι πάντα καλύτερη. Εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς μπορεί να διαγνωστούν και να υποβληθούν σε θεραπεία για καρκίνο άσκοπα κάθε χρόνο. 1 Οι κατευθυντήριες οδηγίες για τον προσυμπτωματικό έλεγχο του καρκίνου πρέπει να επανεκτιμηθούν για να ληφθούν υπόψη οι σοβαρές βλάβες της υπερδιάγνωσης. Οι πάροχοι και οι ασθενείς θα πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι για τους κινδύνους υπερδιάγνωσης και να έχουν ειλικρινείς συζητήσεις πριν από τη συμμετοχή τους στον προσυμπτωματικό έλεγχο. Όταν διαπιστωθεί καρκίνος, θα πρέπει να παρουσιάζεται η επιλογή της προσεκτικής αναμονής όταν χρειάζεται. Κρίσιμα, η διάγνωση πρέπει να συνοδεύεται από ισχυρή ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη για την ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων συνεπειών.
Καθώς προσπαθούμε να μειώσουμε το τεράστιο βάρος του καρκίνου, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η περισσότερη διάγνωση δεν είναι πάντα καλύτερη. Η προσοχή όχι μόνο στις βιολογικές διαστάσεις του καρκίνου αλλά και στην ψυχική ταλαιπωρία που προκαλεί μια διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας. Εξισορροπώντας την έγκαιρη ανίχνευση με την αναγνώριση της υπερδιάγνωσης και την υποστήριξη για ολόκληρο τον ασθενή, σωματικά και συναισθηματικά, μπορούμε να αρχίσουμε να ανακόπτουμε την επιδημία της υπερδιάγνωσης. Είναι καιρός να επανεξετάσουμε την προσέγγισή μας για την πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου με έμφαση στην αποφυγή περιττών βλαβών. Μόνο τότε μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι τα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου εξυπηρετούν πραγματικά τον στόχο της μείωσης του πόνου και της σωτηρίας ζωών.
βιβλιογραφικές αναφορές
1. Voss T, Krag M, Martiny F, et al. Ποσοτικοποίηση της υπερδιάγνωσης σε τυχαιοποιημένες δοκιμές προσυμπτωματικού ελέγχου καρκίνου: μια επισκόπηση και εκ νέου ανάλυση συστηματικών ανασκοπήσεων. Επιδημιολογία Καρκίνου . 2023;84:102352. doi:10.1016/j.canep.2023. 102352
2. Welch HG, Μαύρο WC. Υπερδιάγνωση στον Καρκίνο. JNCI: Εφημερίδα του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου . 2010, 102(9):605-613. doi:10.1093/jnci/djq099
3. Brodersen J, Schwartz LM, Woloshin S. Υπερδιάγνωση: Πώς ο προσυμπτωματικός έλεγχος του καρκίνου μπορεί να μετατρέψει την άτονη παθολογία σε ασθένεια. Acta Pathologica , Microbiologica et Immunologica Scandinavica. 2014; 122(8):683-689. doi:10.1111/apm.12278
4. Pearce Α, Haas Μ, Viney R, et αϊ. Επίπτωση και σοβαρότητα των αυτοαναφερόμενων παρενεργειών χημειοθεραπείας στη φροντίδα ρουτίνας: Μια προοπτική μελέτη κοόρτης. PLoS One . 2017; 12(10):e0184360. doi:10.1371/journal.pone. 0184360
5. Deimling GT, Bowman KF, Sterns S, Wagner LJ, Kahana B. Ανησυχίες για την υγεία που σχετίζονται με τον καρκίνο και ψυχολογική δυσφορία μεταξύ των ηλικιωμένων ενηλίκων, των μακροχρόνιων επιζώντων από καρκίνο. Ψυχο-Ογκολογία . 2006, 15 (4): 306-320. doi:10.1002/pon.955
6. Fang F, Fall K, Mittleman ΜΑ, et al. Αυτοκτονία και καρδιαγγειακός θάνατος μετά από διάγνωση καρκίνου. New England Journal of Medicine . 2012;366(14):1310-1318. doi:10.1056/nejmoa1110307
7. Benedetti F, Lanotte M, Lopiano L, Colloca L. Όταν οι λέξεις είναι επώδυνες: Ξετυλίγοντας τους μηχανισμούς του φαινομένου nocebo. Νευροεπιστήμη . 2007;147(2):260-271. doi:10.1016/j.neuroscience. 02.02.2007
8. Brennan ΤΑ, Leape LL, Laird NM, et αϊ. Επίπτωση Ανεπιθύμητων Συμβάντων και Αμέλεια σε Νοσηλευόμενους Ασθενείς. New England Journal of Medicine . 1991, 324(6):370-376. doi:10.1056/ nejm199102073240604
9. Esserman LJ, Thompson IM, Jr., Reid B. Overdiagnosis and Overtreatment in Cancer: An Opportunity for Improvement. ΤΖΑΜΑ . 2013; 310(8):797-798. doi:10.1001/jama.2013.108415
10. Esserman LJ, Thompson IM, Reid Β, et αϊ. Αντιμετώπιση της υπερδιάγνωσης και της υπερθεραπείας στον καρκίνο: μια συνταγή για αλλαγή. The Lancet Oncology . 2014; 15(6):e234-e242. doi:10.1016/S1470-2045(13) 70598-9
11. Saini A, Berruti A, Cracco C, et al. Ψυχολογική δυσφορία σε άνδρες με καρκίνο του προστάτη που λαμβάνουν επικουρική θεραπεία στέρησης ανδρογόνων. Ουρολογική Ογκολογία: Σεμινάρια και Πρωτότυπες Έρευνες . 2013; 31 (3): 352-358. doi:10.1016/j.urolonc.2011.01. 003
https://greenmedinfo.com/content/overdiagnosis-epidemic-how-cancer-screening-may-be-doing-more-harm-good
0 Σχόλια