Ο πρώτος ιός coxsackie απομονώθηκε μόλις το 1948 στην πολιτεία της Νέας Υόρκης (ΗΠΑ) από τον Gilbert Dalldorf ο οποιος ερευνούσε ένα ξέσπασμα παραλυτικής πολιομυελίτιδας στην μικρή πόλη Coxsackie.
Ανακάλυψε μια νέα ομάδα ιών παθογόνων για τα θηλάζοντα ποντίκια. Η παρατήρηση οδήγησε στην ευρεία χρήση των ποντικών στη διερεύνηση της ιογενούς αιτιολογίας ασθενειών που μοιάζουν με πολιομυελίτιδα.
Οι συνθήκες της απομόνωσής τους οδήγησαν ορισμένους ερευνητές να πιστέψουν ότι οι νέοι ιοί ήταν μόνο «κοινοί συνταξιδιώτες του ιού της πολιομυελίτιδας». Αλλά γρήγορα έγινε σαφές ότι αυτοί οι ιοί είχαν ένα πλήρες φάσμα νοσηρότητας.
Ο ιός Coxsackie μπορεί να προκαλέσει μια μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων. Περίπου τα μισά παιδιά με λοίμωξη δεν έχουν συμπτώματα. Άλλοι εμφανίζουν ξαφνικά υψηλό πυρετό, πονοκέφαλο και μυϊκούς πόνους, ενώ μερικοί αναπτύσσουν επίσης πονόλαιμο, δυσφορία στην κοιλιά ή ναυτία. Ένα παιδί με λοίμωξη από τον ιό coxsackie μπορεί απλώς να αισθάνεται ζεστό αλλά να μην έχει άλλα συμπτώματα. Στα περισσότερα παιδιά, ο πυρετός διαρκεί περίπου 3 ημέρες και μετά εξαφανίζεται.
Τι προβλήματα δημιουργεί στον οργανισμόΟι ιοί Coxsackie μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα που επηρεάζουν διαφορετικά μέρη του σώματος, όπως:
Νόσος χεριών, ποδιών και στόματος, που προκαλεί επώδυνες κόκκινες φουσκάλες στο λαιμό και στη γλώσσα, στα ούλα, στη σκληρή υπερώα, στο εσωτερικό των παρειών και στις παλάμες των χεριών και στα πέλματα των ποδιών. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν στους γλουτούς.
0 Σχόλια