Ο Νίκος Βανδώρος (Αθήνα, 12.12.1924 - 1.2.2024) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Επίσης υπήρξε ενεργός πυροσβέστης στις τάξεις του Πυροσβεστικού Σώματος από το 1943 και για 33 χρόνια.
Ο πατέρας του, Γεράσιμος Βανδώρος, υπήρξε για μικρό διάστημα βαρύτονος του μελοδράματος και η μητέρα του (με το ψευδώνυμο Σόνια Ιατρίδου) εμφανίσθηκε στο θέατρο ως υψίφωνος της οπερέτας.
Ο Νίκος Βανδώρος σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή, στη μελοδραματική σχολή του Ελληνικού Ωδείου και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοεμφανίσθηκε στη σκηνή ως τενόρος σε οπερέτα το 1956. Στο θέατρο πρόζας άρχισε τη σταδιοδρομία του το 1958 με τον θίασο Νίκου Χατζίσκου.
Συνεργάστηκε επίσης με τους θιάσους του Δημήτρη Μυράτ, του Δημήτρη Φωτόπουλου, της Έλλης Λαμπέτη, της Σμαρούλας Γιούλη, του Διονύση Παγουλάτου, της Άννας Μαντζουράνη, του Κωστή Λειβαδέα, του Λάμπρου Κωνσταντάρα, με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη κ.ά. Στον κινηματογράφο έπαιξε σε 27 ταινίες, όπως Τζένη, Τζένη» (1965). Ερμήνευσε ρόλους και σε τηλεοπτικές σειρές (χαρακτηριστικός ο ρόλος του στη σειρά Στο κάμπινγκ).
Προσωπική ζωή και θάνατος
Απέκτησε δύο παιδιά, την Μαίρη και τον επίσης ηθοποιό Θεόφιλο, που έφυγε πρόωρα από την ζωή τον Μάρτιο 2021, σε ηλικία 60 ετών από καρκίνο.
Απεβίωσε τη 1η Φεβρουαρίου 2024, σε ηλικία 99 ετών.
Διακρίσεις
Ο Νίκος Βανδώρος υπήρξε πρόεδρος του Σωματείου Καλλιτεχνών Επτανήσου, ενώ τιμήθηκε και με μετάλλιο από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Ασχολήθηκε και με την συγγραφή θεατρικών έργων, όπως τα παιδικά Το όνειρο της Ισαβέλλας και Η αρχοντοπούλα και ο μικρός τσιγγάνος.
0 Σχόλια