Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Bartolome Mitre 1821-1906, Αργεντινός πολιτικός

Ο Μπαρτολομέ Μίτρε Μαρτίνες (Bartolomé Mitre Martínez, 26 Ιουνίου 1821 – 19 Ιανουαρίου 1906) ήταν Αργεντινός πολιτικός, στρατιωτικός και συγγραφέας. Ήταν Πρόεδρος της Αργεντινής από το 1862 έως το 1868 και ο πρώτος πρόεδρος της ενοποιημένης Αργεντινής. 
Ελληνικής καταγωγής, ο Μίτρε είναι γνωστός ως πολιτικός, στρατιωτικός, πολιτικός, δημοσιογράφος, ιστορικός, συγγραφέας και ποιητής. Ήταν σημαντική προσωπικότητα στην ιστορία της Αργεντινής κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. 
Ήταν ο άνθρωπος που χαρακτήριζε καλύτερα τον φιλελευθερισμό στην Αργεντινή, αλλά ήταν ένας μετριοπαθής και ευέλικτος φιλελεύθερος, όχι δογματικός.
Πρώτα χρόνια
Ο Μίτρε γεννήθηκε στις 26 Ιουνίου 1821 στο Μπουένος Άιρες, στην ελληνική οικογένεια που αρχικά ονομαζόταν Μητρόπουλοι.
Το 1831 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ουρουγουάη. Έγινε στρατιώτης και αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή του Μοντεβιδέο, το 1839, με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του πυροβολικού. Επίσης ως δημοσιογράφος υποστήριξε τον Φρουκτουόσο Ριβέρα, ο οποίος το 1846 τον έκανε αντισυνταγματάρχη στον στρατό της Ουρουγουάης.
Αργότερα εντάχθηκε στο Κόμμα του Κολοράδο στους εμφυλίους πολέμους ενάντια στους Μπλάνκος, στην Μπάντα Οριεντάλ (Ουρουγουάη). Αυτή η εγγύτητα με τους Κολοράδο τον οδήγησε να υποστηρίξει το Κόμμα Ενότητας της Αργεντινής, το οποίο πολέμησε ταυτόχρονα κατά του καθεστώτος Ροσίστα στο Μπουένος Άιρες, συμμάχου των Μπλάνκος της Ουρουγουάης.
Τα πρώτα του ποιήματα και δημοσιογραφικές δημοσιεύσεις στα μέσα ενημέρωσης της Ουρουγουάης χρονολογούνται από εκείνη την εποχή. 
Στη συνέχεια μετακόμισε στη Βολιβία και αργότερα στη Χιλή, όπου συνάντησε τον Αργεντινό εξόριστο Χουάν Μπαουτίστα Αλμπέρντι. Και οι δύο έγραφαν για την εφημερίδα του Βαλπαραΐσο El Comercio. Αργότερα, έγραφε στην El Progreso, στο Σαντιάγο, υπό τη διεύθυνση του Δομίγκο Φαουστίνο Σαρμιέντο. 
Τέλος εξορίας και επιστροφή στην Αργεντινή
Ο Μίτρε επέστρεψε στην Αργεντινή μετά την ήττα του Ρόσας στη μάχη του Κασέρος το 1852. Ήταν ηγέτης της εξέγερσης της επαρχίας του Μπουένος Άιρες ενάντια στο ομοσπονδιακό σύστημα του Χούστο Χοσέ δε Ουρκίσα στην Επανάσταση της 11ης Σεπτεμβρίου 1852, και διορίστηκε σε σημαντικές θέσεις στην επαρχιακή κυβέρνηση μετά την απόσχιση της επαρχίας από τη Συνομοσπονδία.

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια