Ο Ληρ ήταν γνωστός για τη δημιουργία και την παραγωγή πολυάριθμων δημοφιλών κωμωδιών της δεκαετίας του 1970, συμπεριλαμβανομένων των All in the Family (1971–1979), Maude (1972–1978), Sanford and Son (1972–1977), One Day at a Time (1975– 1984), The Jeffersons (1975–1985) και Good Times (1974–1979). Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, συνέχισε να παράγει ενεργά τηλεόραση, συμπεριλαμβανομένου του ριμέικ του 2017 του One Day at a Time και της αναβίωσης του Netflix του Good Times το 2022.
Ο Ληρ έλαβε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων έξι Primetime Emmy , δύο βραβεία Peabody , το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών το 1999, το Kennedy Center Honours το 2017 και τη Χρυσή Σφαίρα Carol Burnett το 2021. Ήταν μέλος του Hall of Fame της Ακαδημίας Τηλεόρασης .
Ο Ληρ ήταν επίσης γνωστός για τον πολιτικό του ακτιβισμό και τη χρηματοδότηση φιλελεύθερων και προοδευτικών σκοπών και πολιτικών. Το 1980, ίδρυσε την οργάνωση υπεράσπισης People for the American Way για να αντιμετωπίσει την επιρροή της χριστιανικής δεξιάς στην πολιτική, και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, διοργάνωσε μια περιοδεία με ένα αντίγραφο της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας .
Πρώιμη ζωή και εκπαίδευση
Ο Ληρ γεννήθηκε στο Νιου Χέιβεν του Κονέκτικατ , το μεγαλύτερο παιδί της Ζανέτ ( το γένος Seicol) και του Χάιμαν «Χέρμαν» Ληρ, ενός ταξιδιώτη πωλητή. Είχε μια μικρότερη αδερφή, την Claire Lear Brown (1925–2015). Ο Ληρ μεγάλωσε σε ένα εβραϊκό νοικοκυριό στο Κονέκτικατ και είχε μια τελετή μίτζβα στο μπαρ . Η μητέρα του καταγόταν από την Ουκρανία , ενώ η οικογένεια του πατέρα του ήταν από τη Ρωσία .
Όταν ο Ληρ ήταν εννέα ετών και ζούσε με την οικογένειά του στο Τσέλσι της Μασαχουσέτης , ο πατέρας του πήγε στη φυλακή επειδή πούλησε πλαστά ομόλογα. Ο Ληρ σκέφτηκε τον πατέρα του ως «ράτσα» και είπε ότι ο χαρακτήρας του Archie Bunker (τον οποίο ο Lear απεικόνισε ως λευκό προτεστάντη στην εκπομπή) ήταν εν μέρει εμπνευσμένος από τον πατέρα του, ενώ ο χαρακτήρας της Edith Bunker ήταν εν μέρει εμπνευσμένος από τη μητέρα του. Ωστόσο, ο Ληρ είπε ότι η στιγμή που ενέπνευσε τη ζωή του για υπεράσπιση ήταν ένα άλλο γεγονός που βίωσε στην ηλικία των εννέα ετών, όταν συνάντησε για πρώτη φορά τον αντισημιτικό καθολικό ραδιοφωνικό ιερέα πατέρα Τσαρλς Κόφλιν ενώ ταλαιπώρησε το κρυστάλλινο ραδιόφωνό του. Αφού άκουσε περισσότερα από τα ραδιοφωνικά κηρύγματα του Coughlin, ο Lear είπε ότι βρήκε ότι ο Coughlin θα προωθούσε τον αντισημιτισμό στοχεύοντας ανθρώπους τους οποίους οι Εβραίοι θεωρούσαν «μεγάλους ήρωες», όπως ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Franklin Roosevelt.
Ο Ληρ παρακολούθησε το γυμνάσιο Samuel J. Tilden στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Γουίβερ στο Χάρτφορντ, Κονέκτικατ , το 1940 και παρακολούθησε το Κολέγιο Έμερσον στη Βοστώνη , αλλά τα παράτησε το 1942 για να ενταχθεί στις Πολεμικές Αεροπορίες Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών .
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Ο Ληρ κατατάχθηκε στον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών τον Σεπτέμβριο του 1942.
Υπηρέτησε στο θέατρο της Μεσογείου ως ασυρματιστής/πυροβολητής στα βομβαρδιστικά Boeing B-17 Flying Fortress με την 772η Μοίρα Βομβών , 463η Ομάδα Βομβών της Δέκατης πέμπτης Πολεμικής Αεροπορίας . σε μια συνέντευξη του 2014, μίλησε για τον βομβαρδισμό της Γερμανίας. [12] Πέταξε 52 αποστολές μάχης και έλαβε το Μετάλλιο Αεροπορίας με τέσσερις συστάδες φύλλων βελανιδιάς. Ο Ληρ απολύθηκε από τον στρατό το 1945. Τα μέλη του πληρώματος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρουσιάζονται στο βιβλίο Crew Umbriago του Daniel P. Carroll.
0 Σχόλια