Μια πολύ μεγάλη στιγμή για τον Παγκόσμιο Πολιτισμό και την Αραβική Ποίηση: «Το ψωμί τής Μάνας μου», τού θρυλικού Μαχμούντ Νταρουίς, από την Γαλιλαία
τον καφέ της μάνας μου
το άγγιγμά της
οι μνήμες της παιδικής μου ηλικίας μεγαλώνουν
μέρα με τη μέρα
πρέπει να αγαπώ τη ζωή μου
στην ώρα του θανάτου μου
πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου.
Και εάν επιστρέψω μια μέρα
πάρε με ως πέπλο στα βλέφαρά σου
σκέπασε τα κόκαλά μου με τη χλόη που
ευλογήθηκε από τα βήματά σου
δέσε μας μαζί
με μια μπούκλα από τα μαλλιά σου
με μια κλωστή που κρέμεται από το πίσω μέρος του
φορέματος σου
μπορεί να γίνω αθάνατος
να γίνω Θεός
εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου.
Ας επιστρέψω και κάνε με ξύλα για τη φωτιά σου
σχοινί για να απλώνεις τα ρούχα στη στέγη του σπιτιού σου
χωρίς την ευλογία σου
είμαι πολύ αδύνατος να σταθώ.
Μεγάλωσα πολύ
δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών
της παιδικής μου ηλικίας
έτσι ώστε εγώ
μαζί με τα χελιδόνια
να μπορούμε να ανιχνεύσουμε το μονοπάτι
πίσω στη φωλιά σου που περιμένει.
وقهوة أمي
ولمسة أمي
وتكبر فيّ الطفولة يوما
على صدر يوم
وأعشق عمري لأني
إذا مُتّ أخجل من دمع أمي
*****
خذيني، إذا عدتُ يومًا
وشاحًا لهُدبكْ
وغطّي عظامي بعشب
تعمّد من طهر كعبكْ
وشدّي وثاقي .. بخصلة شعر
..بخيط يلوّح في ذيل ثوبكْ
عساني أصير
إلها أصير..
إذا ما لمست قرارة قلبكْ!
*****
ضعيني، إذا ما رجعت
وقودا بتنور ناركْ..
وحبل غسيل على سطح دارك
لأني فقدت الوقوفَ
بدون صلاة نهاركْ
هرمت، فردّي نجوم الطفولة
حتى أشارك
صغار العصافيرِ
درب الرجوع..
لعُشِّ انتظاركْ!
--------------------
محمود درويش
0 Σχόλια