Βιογραφικό
Η Χρυσή Γουλανδρή γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Τζον Γουλανδρή , ένα πλούσιο μέλος ελληνικής οικογένειας πλοιοκτητών και χειριστών, και τη Μαρία Λεμού, από μια άλλη ελληνική ναυτιλιακή δυναστεία. Η οικογένεια ζούσε εκείνη την εποχή στο Savoy Palace Hotel , με σπίτια επίσης στην Ελλάδα, το Κονέκτικατ, την Ελβετία και τις Μπαχάμες. Μεγάλωσε κυρίως στην Αμερική (στην Πέμπτη Λεωφόρο στο Μανχάταν ), με διακοπές στην Ελλάδα, κυρίως στο πατρογονικό νησί της οικογένειας, την Άνδρο .
Η Γουλανδρή σπούδασε γαλλικό πολιτισμό και ιστορία της τέχνης στη Σορβόννη στο Παρίσι, στη συνέχεια επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, εργαζόταν στα οικογενειακά γραφεία, με τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες που κυμαίνονταν από το εμπόριο ασημιού μέχρι την κτηνοτροφία αλόγων. Κάθε χρόνο, για μια δεκαετία, επέστρεφε στη Γαλλία, όπου η φάρμα με καρφιά La Louviere, την οποία διαχειριζόταν ο André Rainjonneau, ήταν το γαλλικό της σπίτι.
Γνώρισε τον Tony O'Reilly για λίγο, με τον αδερφό της, στο Μανχάταν το 1989, στο Pierre Hotel , τη συνήθη βάση του όταν έμενε στη Νέα Υόρκη. βρισκόταν στη Νέα Υόρκη αναζητώντας χρηματοδότηση για το Waterford Wedgwood . Στη συνέχεια συναντήθηκαν το 1990, αφού ο O'Reilly την κάλεσε στον αγώνα Heinz 57 στο Δουβλίνο εκείνη τη χρονιά (ήξερε την Ιρλανδία λόγω ιπποδρομιών και εκτροφής και ήδη σκεφτόταν να αγοράσει ένα αγρόκτημα καρφιών εκεί) και δημιουργήθηκε μια σχέση με τους δύο γίνεται ζευγάρι στο Lyford Cay το επόμενο Πάσχα. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1991, παντρεύτηκαν στις Μπαχάμες , ο πρώτος γάμος του Γουλανδρή και ο δεύτερος της O'Reilly. Εκείνη την εποχή, η αξία του O'Reilly ήταν περίπου 520 εκατομμύρια δολάρια και ο Γουλανδρής 450 εκατομμύρια δολάρια, αν και ορισμένες αναφορές[ ποια; ] είπε ότι το δεύτερο άξιζε περισσότερο από το πρώτο.
Το 1996, ο Tony O'Reilly προσέφερε 2,6 εκατομμύρια δολάρια για το διαμαντένιο δαχτυλίδι αρραβώνων 40 καρατίων (8,0 g) της Jacqueline Ωνάση , για να το δώσει ως δώρο στον Γουλανδρή, που γνώριζε την οικογένεια Ωνάση, και εκείνη, με μερικά στελέχη της HJ Heinz Company , έκανε ένα δώρο ονομασίας προς τιμή του συζύγου της το 1999 με το θέατρο O'Reilly στο Πίτσμπουργκ .
Η Lady O'Reilly πέθανε στις 23 Αυγούστου 2023, σε ηλικία 73 ετών.
Η Γουλανδρή μοιραζόταν μια σειρά από κατοικίες με τον σύζυγό της. Αν και δεν ήταν φορολογικός κάτοικος της Ιρλανδίας, ένα από τα κύρια σπίτια της ήταν το Castlemartin House and Estate κοντά στο Kilcullen , στην κομητεία Kildare , το οποίο περιλάμβανε μια εγκατάσταση για άλογα και μια επιχείρηση κτηνοτροφίας Charolais. Διαχειρίστηκε την αποκατάσταση του επάνω ορόφου και της στέγης του γεωργιανού σπιτιού. Η επίσημη κύρια κατοικία της ήταν ένα σπίτι στην κλειστή εκτελεστική ανάπτυξη του Lyford Cay κοντά στο Nassau, στις Μπαχάμες . άλλα ήταν ένα συγκρότημα στη νότια ακτή της Ιρλανδίας στο Shorecliffe, στο Glandore , στην κομητεία Cork και ένα γεωργιανό αρχοντικό στην πλατεία Fitzwilliam, στο Δουβλίνο , και ένα κάστρο στοΝτοβίλ , Γαλλία. Είχε επίσης ακίνητο στη Νέα Υόρκη.
Εκτροφή αλόγων
Η Γουλανδρή κατείχε, εκτράφηκε, εκπαίδευε και έτρεχε άλογα με διάφορα ονόματα σπιτιών, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον των Castlemartin Stud (μοιράζεται με τον σύζυγό της), Petra Bloodstock Agency , Skymarc Farm . Η Castlemartin Stud βρίσκεται στο κτήμα γύρω από ένα από τα κύρια σπίτια της, με επιχειρήσεις σε πολλές χώρες, και τα άλογά της εκπαιδεύτηκαν στην Ιρλανδία, την Αγγλία, τη Νορμανδία στη Γαλλία και στις ΗΠΑ σε ένα καρφί που ονομάζεται Matagorda, με πολλούς εκπαιδευτές που απασχολούνται σε διάφορες χώρες. τοποθεσίες.
Δύο από τους θείους της συμμετείχαν σε αγώνες, ο ένας, ο George, κερδίζοντας το English Oaks το 1962 και ένας άλλος, ο Constantin, που είχε το La Louviere Stud στη Γαλλία. Αγόρασε το πρώτο της άλογο ιπποδρομιών, ένα ετήσιο άλογο, το 1976, και το 1978, μετά το θάνατο του θείου της Κωνσταντίνου, ανέλαβε το La Louviere Stud, με τη βοήθεια του André Rainjonneau.
Στα τέλη Οκτωβρίου 2006, είχε περίπου 100 άλογα σε προπόνηση και 128 φοράδες. Οι δραστηριότητές της έχουν μια πολιτική πώλησης αρσενικών πουλαριών και ένα από αυτά που πουλήθηκαν ήταν ο Helissio που κέρδισε το Prix de l'Arc de Triomphe το 1996 , ενώ ένας διατήρησε τον πρωταθλητή Ευρώπης miler το 1991. Συνολικά, εξήγαγε 11 νικητές του Group 1, συμπεριλαμβανομένων δύο νίκες στο Royal Ascot .
National Stud
Το 1993, η Γουλανδρή διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο του Irish National Stud από τον Υπουργό Γεωργίας και στις αρχές Ιουνίου 1998 έγινε πρόεδρος του από τον Joe Walsh, διαδοχικά του David Shubotham.
Πλούτος
Οι εκτιμήσεις για την προσωπική της περιουσία ποικίλλουν πολύ, αλλά έχουν ξεπεράσει τα 400 εκατομμύρια δολάρια από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τον Ιούνιο του 2004, αναφέρθηκε ότι θα ήταν κύριος δικαιούχος της πώλησης μιας οικογενειακής μονάδας γης στη Νέα Υόρκη, η οποία συναρμολογήθηκε τη δεκαετία του 1970 με κόστος περίπου 25 εκατομμύρια USD, για περίπου 400 εκατομμύρια USD και το 2005, η προσωπική της περιουσία υπολογίστηκε σε 442 εκατομμύρια βρετανικές λίρες.
Άλλες δραστηριότητες
Τον Ιούνιο του 1994, διορίστηκε μη εκτελεστική διευθύντρια της Waterford Wedgwood plc, με ειδική ευθύνη για τη διοργάνωση εκδηλώσεων μνήμης για τα 200 χρόνια από το θάνατο του Josiah Wedgwood . Παραιτήθηκε από αυτόν τον ρόλο τον Ιανουάριο του 2009. Ήταν διευθύντρια του Wedgwood Museum Trust μέχρι τον Ιούνιο του 2007 και ήταν επίτιμο μέλος.
Ο Γουλανδρής ήταν Πρόεδρος του Ιδρύματος O'Reilly από την ίδρυσή του, προσκλήθηκε από τον οικογενειακό φίλο Paul Newman να γίνει ο πρώτος Πρόεδρος του Barrettstown Castle Hole in the Wall Club .
The Ireland Funds
Ο Γουλανδρής ασχολήθηκε με το The Ireland Funds για πολλά χρόνια, ειδικά με το ετήσιο δείπνο συγκέντρωσης χρημάτων στο Πίτσμπουργκ. Ήταν ο Επίτιμος Πρόεδρος του Ιρλανδικού Ταμείου της Γαλλίας και χρηματοδότησε από το 1993 το Χρηματιστήριο Chryss O'Reilly de l'Ireland Fund de France , μια υποτροφία 2000 ευρώ ετησίως για οκτώ πανεπιστήμια στη Βόρεια Ιρλανδία και τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.
0 Σχόλια