Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος (Ελαιοχώρι Αχαΐας, 5 Μαΐου 1919 - Αθήνα, 27 Ιουνίου 1999) ήταν Έλληνας δικτάτορας και αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού που ηγήθηκε του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου, με το οποίο ανέτρεψε την νόμιμη κυβέρνηση εγκαθιδρύοντας στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα, γνωστή και ως Χούντα των Συνταγματαρχών ή Επταετία.
Αν και αρχικά ορκίστηκε υπουργός Προεδρίας στην Κυβέρνηση Κόλλια, υπήρξε ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός της Χούντας ενώ μετά το Αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου ανέλαβε ο ίδιος την πρωθυπουργία και μερικά χρόνια αργότερα, το 1973, ορκίστηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Στην επίσημη προπαγανδιστική ρητορεία του χουντικού καθεστώτος αναφερόταν ως «Αρχηγός της Επανάστασης» και «Πρόεδρος της Εθνικής Κυβερνήσεως». Τον Νοέμβριο του 1973 ανατράπηκε από τον Δημήτριο Ιωαννίδη και τέθηκε σε περιορισμό.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην χώρα, οδηγήθηκε σε δίκη και καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που μετατράπηκε με παρέμβαση Καραμανλή σε ισόβια δεσμά, ενώ υποβιβάστηκε στρατιωτικά στον βαθμό του έφεδρου οπλίτη.
Νεανικά χρόνια και καταγωγή
Γεννήθηκε στο Ελαιοχώρι Αχαΐας και ήταν πρωτότοκος γιος του Χρήστου Παπαδόπουλου, δασκάλου, και της Χρυσούλας Παπαδοπούλου, κόρης του κτηματία Αλκιβιάδη ή Σταματίου Παπαδόπουλου.
Από την πλευρά του πατέρα του κατάγεται από το Καλούσι Αχαΐας και η απώτερη καταγωγή της οικογένειας του λέγεται ότι είναι ηπειρώτικη και ίσως από την περιοχή του Σουλίου. Προπάππους ήτανε ο ιερέας Αθανάσιος Σταμόπουλος όπου στο Καλούσι ήταν γνωστός σαν παπα-Θάνος. Παππούς του ήταν ο Γεώργιος Παπαθάνου ο οποίος μαζί με τα αδέρφια του άλλαξαν το επώνυμο τους εις μνήμην του γονιού τους. Ο πατέρας του Γεωργίου Παπαδόπουλου, Χρήστος, γεννημένος στο Καλούσι το 1886 και ο οποίος επέλεξε να μεταβάλει το επώνυμο του σε Παπαδόπουλος από Παπαθάνου, λόγω του επαγγέλματος σαν δημοδιδάσκαλος είχε μεταβεί στο Ελαιοχώρι όπου και γνώρισε την Χρυσούλα Παπαδοπούλου, μετέπειτα σύζυγό του.
Ο πατέρας του, Χρήστος, υπήρξε φίλος και πολιτικός υποστηρικτής του Γεωργίου Παπανδρέου, με τον οποίον είχαν φοιτήσει σαν συμμαθητές στο σχολαρχείο Χαλανδρίτσας. Ο Στυλιανός Παττακός, καθώς και άλλοι, έχουν υποστηρίξει ότι ο Παπαδόπουλος ήταν βαφτισιμιός του Γεωργίου Παπανδρέου, πράγμα όμως που ο «Γέρος της Δημοκρατίας» έχει αρνηθεί.
Άλλες πληροφορίες θέλουν νονό του, έναν ιατρό από την Πάτρα, επονομαζόμενο Μυλωνόπουλο.
Αδέρφια του ήταν οι Κωνσταντίνος, Χαράλαμπος και Αθηνά, ενώ είχε και έναν ετεροθαλή αδελφό, τον Τάκη, από τον πρώτο γάμο της μητέρας του με τον Κωνσταντίνο Βαγενά, ο οποίος δεύτερος, σκοτώθηκε στους Βαλκανικούς Πολέμους.
Μεγάλωσε στο Ελαιοχώρι και εν συνεχεία, περί το 1930, εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στην Πάτρα, όπου και αποφοίτησε με άριστα από το Γ' Γυμνάσιο Πατρών.
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Το 1937 εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε στις 10 Αυγούστου του 1940, ολοκληρώνοντας εσπευσμένα την τριετή φοίτησή του, λόγω της κήρυξης του ελληνοϊταλικού πολέμου το '40. Αν και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ανέφερε δημόσια ότι αποφοίτησε πρώτος στη σειρά του, στην πραγματικότητα αποφοίτησε δέκατος. Έλαβε μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, όπου και παρασημοφορήθηκε. Εν συνεχεία πραγματοποίησε σπουδές στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου ενώ τον Απρίλιο του 1941 εγγράφηκε στη σχολή πολιτικών μηχανικών του Πολυτεχνείου, χωρίς ωστόσο να αποφοιτήσει.
Έχει υποστηριχθεί από αρκετές πηγές χωρίς όμως να υπάρχουν ατράνταχτες αποδείξεις για αυτό, ότι υπήρξε μέλος των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Πάτρα υπό τη διοίκηση του Νικολάου Κουρκουλάκου, ισχυρισμός με τον οποίο όμως διαφωνεί ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου αλλά και ο Λεωνίδας Καλλιβρετάκης
Υποστηρίζεται, επίσης, ότι κατά το τέλος της κατοχικής περιόδου, το 1943, εντάχθηκε στην «Οργάνωση Χ» του Γεωργίου Γρίβα, πληροφορία όμως, που δεν έχει αποδειχτεί κατά τον Καλλιβρετάκη. Κατά τον Καλλιβρετάκη, που συμφωνεί με την άποψη του Φοίβου Γρηγοριάδη, κατά τη διάρκεια της κατοχής ο Παπαδόπουλος υπηρετούσε με πολιτικά στο επισιτιστικό γραφείο Πατρών προκειμένου να ωφελείται από τον κατοχικό μισθό χωρίς όμως να εκτίθεται με στρατιωτική στολή. Αυτό φαίνεται πως ήταν ένα μυστικό πού γνώριζε ο Κουρκουλάκος, διοικητής του 2ου ευζωνικού συντάγματος Πατρών την εποχή εκείνη, και εκβίασε με αυτό τον διορισμό του ως διοικητή της Αγροτικής Τράπεζας τον Φεβρουάριο του 1969.
Έλαβε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο (1946-1949) και τιμήθηκε με χρυσό αριστείο ανδρείας, μετάλλιο εξαίρετων πράξεων και πολεμικό σταυρό.[10] Κατά τη δεκαετία του '50 υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες σε υψηλή θέση και μετεκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ.
Το 1952 στην υπόθεση καταδίκης του Νίκου Μπελογιάννη, ήταν στρατοδίκης. Κατά τη δεκαετία του 1950 υπήρξε μέλος του ΙΔΕΑ και αργότερα της Ένωσης Ελλήνων Νεαρών Αξιωματικών, παρακλάδι του ΙΔΕΑ, μέλη του οποίου ήταν μεταξύ άλλων οι Λαδάς, Ιωαννίδης και άλλοι. Αν και οι ενέργειες αυτών των αξιωματικών ήταν γνωστές στην ηγεσία του στρατού, με παρέμβαση του παλατιού αποφασίστηκε η μετάθεσή τους και όχι η αποστράτευσή τους, όπως και αρχικά είχε αποφασιστεί. Έτσι, το 1957, μετατέθηκε στο Κιλκίς, στο οποίο, όμως, δεν παρέμεινε πολύ καθώς το 1959 τοποθετήθηκε στην ΚΥΠ έχοντας την ευθύνη της επικοινωνίας με τις ξένες μυστικές υπηρεσίες. Το 1961 προήχθη σε αντισυνταγματάρχη και το ίδιο έτος ανέλαβε την προεδρία της παράνομης οργάνωσης Ένα στον Στρατό.
Οικογενειακή κατάσταση
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε τελέσει δύο γάμους. Από τον πρώτο του γάμο με τη Νίκη Βασιλειάδη (1942) απέκτησε έναν γιο, το Χρήστο που μετά την αποφοίτηση του από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ όπου και εγκαταστάθηκε, και μία κόρη, τη Χρυσούλα, μετέπειτα σύζυγο του Βασιλείου Ζάππα. Παράλληλα όμως φέρεται από το 1957-1958 να διατηρούσε δεσμό με τη Δέσποινα Σερέτη, πρώην πολιτική υπάλληλο στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού (ΓΥΣ) απ' όπου ήταν αποσπασμένη στη Διεύθυνση Α2 του ΓΕΣ. Όταν διατάχθηκε η επάνοδός της στη ΓΥΣ απολύθηκε, πλην όμως επί εποχής Νάτσινα προσελήφθη στην ΚΥΠ. Την ίδια εκείνη εποχή ο Γ. Παπαδόπουλος ήταν αποσπασμένος στη Διεύθυνση πυροβολικού της VI Μεραρχίας. Οι διάφορες κινήσεις της και οι ύποπτες έξοδοί της από το ΓΕΣ είχαν προκαλέσει το ενδιαφέρον της παρακολούθησής της από την ίδια την υπηρεσία κατ' εντολή του τότε Α/ΓΕΣ Πέτρου Νικολόπουλου. Πολύ αργότερα, μετά από 10 περίπου χρόνια παράνομου δεσμού, ο Γ. Παπαδόπουλος χωρίζοντας τη γυναίκα του νυμφεύθηκε τη Δέσποινα Σερέτη (εκ του επιθέτου του συζύγου της αστυνομικού, τον οποίον επίσης χώρισε). Ο γάμος τους τελέσθηκε το 1968, σε κλειστό κύκλο, τον οποίον και ευλόγησε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α'. Το ζεύγος Παπαδόπουλου απέκτησαν μία κόρη, τη Μάχη (Υπερμαχεία), σήμερα σύζυγο του Γιώργου Καλογιάννη.
0 Σχόλια