Vyacheslav Zaitsev 1938-2023 Ρώσος σχεδιαστής μόδας

Ο Βιάτσεσλαβ Μιχαήλοβιτς « Σλάβα » Ζάιτσεφ ( Ρωσικά : Вячеслав Михайлович Зайцев ; 2 Μαρτίου 1938 – 30 Απριλίου 2023) ήταν Ρώσος σχεδιαστής μόδας, ζωγράφος, γραφίστας και σχεδιαστής θεατρικών κοστουμιών.

Ο Ζάιτσεφ γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου 1938 στο Ιβάνοβο από τον Μιχαήλ Γιακόβλεβιτς Ζάιτσεφ και τη Μαρία Ιβάνοβνα Ζάιτσεβα. Ο πατέρας του ήταν θύμα των καταστολών του Ιωσήφ Στάλιν και φυλακίστηκε σε ένα από τα στρατόπεδα του Στάλιν και η μητέρα του ήταν καθαρίστρια και πλύστρα.  Από το 1945 έως το 1952, σπούδασε στο Γυμνάσιο № 22 στο Ιβάνοβο. Καθώς ο πατέρας του θεωρήθηκε από το κράτος ως εχθρός του λαού , ο Ζάιτσεφ δεν είχε την ευκαιρία να σπουδάσει σε μια βιομηχανική ακαδημία, μια θεατρική σχολή και μια σχολή εκπαίδευσης πιλότων.  

Το 1952, ξεκίνησε τις σπουδές του στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών στο Πανεπιστήμιο Χημείας και Τεχνολογίας στο Ιβάνοβο και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ενδιαφέρθηκε για τη μεταποίηση και έλαβε τα διαπιστευτήρια για να γίνει καλλιτέχνης κλωστοϋφαντουργίας .  Αποφοίτησε, με άριστα, από το πανεπιστήμιο το 1956.  Αφού συνειδητοποίησε ότι το όνειρό του ήταν να ασχοληθεί με την κλωστοϋφαντουργία, μετακόμισε στη Μόσχα το 1956 και ξεκίνησε σπουδές στο Ινστιτούτο Κλωστοϋφαντουργίας της Μόσχας, από το οποίο αποφοίτησε το 1962 με πτυχίο στη ζωγραφική και το σχέδιο. Ενώ σπούδαζε στο Ινστιτούτο, παντρεύτηκε τη Marina Vladimirovna Zaitseva το 1959 και απέκτησε έναν γιο, τον Yegor Vyacheslavovich Zaitsev, το 1960. 

Καριέρα  

Κατά τη σοβιετική εποχή, τα ρούχα κυριαρχούνταν από τον Zaitsev και τον Valentin Yudashkin ,  και συγκρίθηκε με άλλους παγκοσμίου φήμης σχεδιαστές μόδας όπως ο Christian Lacroix , Christian Dior , Pierre Cardin και ο Yves Saint Laurent  Ο Zaitsev θεωρήθηκε ότι μπορούσε να ανταγωνιστεί τους δυτικούς σχεδιαστές, ωστόσο, υπό το κομμουνιστικό καθεστώς, η μόνη χώρα εκτός της ΕΣΣΔ όπου ο Zaitsev μπορούσε να εργαστεί ήταν η Τσεχοσλοβακία . Ο Alexandre Vassiliev, ένας ρωσικής καταγωγής, ιστορικός μόδας και σχεδιαστής με έδρα το Παρίσι, δήλωσε ότι «(i) αν είχε την ευκαιρία να δείξει τις συλλογές του στο εξωτερικό, θα ήταν πιθανότατα μια παγκοσμίου φήμης μάρκα». 

Τον Μάρτιο του 1962, άρχισε να εργάζεται ως καλλιτεχνικός διευθυντής του «Πειραματικού τεχνικού εργοστασίου ενδυμάτων «Mosoblsovnarkhoza», όπου επέβλεπε την παραγωγή γυναικείων ενδυμάτων για καταστήματα λιανικής στη Μόσχα και τη γύρω περιοχή. Ο Zaitsev ήρθε στην προσοχή το 1963 όταν σχεδίασε μια κομψή εκδοχή των telogreika , φούστες εμπνευσμένες από το σάλι Pavlovsky Posad και πολύχρωμα βαλένκι για εργάτες του κολχόζ . Ενώ οι δημιουργίες του εγκωμιάστηκαν από τις αρχές για το ότι «λάμπουν με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου», η συλλογή του δεν εγκρίθηκε για παραγωγή από το Μεθοδικό Συμβούλιο. Τον Φεβρουάριο του 1963, Paris Matchέγινε το πρώτο ξένο μέσο ενημέρωσης που έκανε το προφίλ του Zaitsev και βαθμολόγησε τη συλλογή του ιδιαίτερα. 

Τον Μάρτιο του 1965, ο Zaitsev έγινε ο Chief Designer στο All-Union Fashion House, το οποίο ήταν επίσης γνωστό ως Dom Modeli , στο Kuznetsky Most . Τον Απρίλιο του 1965 ο Pierre Cardin, ο Marc Bohan (τότε με τον Dior) και ο Guy Laroche επισκέφτηκαν τη Μόσχα και εξοικειώθηκαν με τα έργα του Zaitsev, αν και ο Zaitsev δεν ήταν παρών, και καλύφθηκε σε ένα άρθρο του Paris Match . Ο Pierre Cardin αποκάλεσε τον Zaitsev "ίσο μεταξύ ίσων" και ο γαλλικός Τύπος τον ονόμασε Red Dior  Μεταξύ 1965 – 1968 τα έργα του Zaitsev, μεταγλωττισμένα ως ρωσική σειρά , παρουσιάστηκαν στο εξωτερικό. 

Ο Zaitsev παραιτήθηκε από το All-Union Fashion House το 1978 και άρχισε να εργάζεται σε ένα μικρό στούντιο. [6] Η μητέρα του, με την οποία είχε μεγάλη συγγένεια, πέθανε την ίδια χρονιά και μετά το θάνατό της ασχολήθηκε με τη συγγραφή ποίησης .  Ο Ζάιτσεφ σχεδίασε μια συλλογή κοστουμιών για τη σοβιετική ομάδα για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 που διεξήχθησαν στη Μόσχα, για τους οποίους του απονεμήθηκε το Τάγμα του Σήμα της Τιμής.. Έγραψε δύο βιβλία το 1980, "Such Changeable Fashion" ( Ρωσικά : Такая изменчивая мода ) και"This Multifaceted World of Fashion" ( Ρωσικά : Этот многоликий мир моды ), που αναδημοσιεύτηκαν στη Βουλγαρία και την Τσεχοσλοβακία το 1983.

Το 1982 μετέτρεψε το στούντιο του στον Οίκο Μόδας της Μόσχας «Slava Zaitsev» ( ρωσικά : «Московский Дом Моды Вячеслава Зайцева» ), γνωστός και ως Dom Modi , και έγινε ο πρώτος Σοβιετικός couturier που του επέτρεψε η Σοβιετική Κυβέρνηση να βάλει ετικέτες στα ρούχα του. . [10] Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Dom Modi απασχολούσε 600 δημόσιους υπαλλήλους και έπρεπε να παράγει ρούχα αξίας περίπου 2 εκατομμυρίων ρούβλια κάθε χρόνο. Το 1984 αναφέρθηκε ότι ο Dom Modi είχε εξυπηρετήσει 10.000 πελάτες και οι τιμές κυμαίνονταν από US$170 έως US$260 για το prêt-à-porterφορέματα και έως 1.000 δολάρια ΗΠΑ για φορέματα υψηλής ραπτικής.  Ο Zaitsev συναντήθηκε με τον Thierry Mugler το 1985 στη Μόσχα και ο Γάλλος couturier φωτογράφισε τις μόδες του Zaitsev για ένα άρθρο στο Paris Match .  

Η Raisa Gorbachyova φόρεσε δημιουργίες Zaitsev όταν έκανε αυτό που οι New York Times περιέγραψαν ως « περεστρόικα » τη δεκαετία του 1980. Λόγω της αιγίδας της Σοβιετικής Πρώτης Κυρίας , απέκτησε τη φήμη ενός από τους πιο καυτούς σχεδιαστές μόδας στον κόσμο και έγινε διεθνής διασημότητα από μόνος του και γνωστό όνομα στη Ρωσία. Οι μόδες του Zaitsev παρουσιάστηκαν στην Expo '85 στην Tsukuba της Ιαπωνίας , αν και μόλις το 1986 μπόρεσε να επισκεφτεί έναν καπιταλιστήχώρα όταν παρουσίασε μερικά από τα έργα του στο σοβιετικό περίπτερο στην Expo 86 στο Βανκούβερ, Βρετανική Κολομβία , Καναδάς . 

Μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης , ο Ζάιτσεφ επιβεβαίωσε την πίστη του στη Σοβιετική Ένωση και το μέλλον του κομμουνισμού, συμπεριλαμβανομένων των κομμουνιστικών ιδεωδών ενός εργατικού παραδείσου. Οι New York Times ανέφεραν ότι μέχρι τη δεκαετία του 1980, είχε απογοητευτεί από το Κόμμα. Ο Ζάιτσεφ είπε στην εφημερίδα ότι στις υποχρεωτικές συνεδριάσεις του κόμματος "άρχισε να υπερασπίζεται το δικαίωμα του να είσαι ελεύθερος, όπως λέει ο κομμουνιστικός χάρτης. Προσπαθούσαν συνεχώς να με αποσπάσουν την προσοχή, να μην με αφήσουν να μπω μέσα. Θα είχα κολλήσει στο ασανσέρ αλλιώς θα με έστελναν σε κάποια άλλη εκδήλωση». Αυτή η απογοήτευση οδήγησε στην αποχώρηση του Zaitsev από το κόμμα στα τέλη της δεκαετίας του 1980. 

Ο Ζάιτσεφ παραπονιόταν συχνά στις σοβιετικές αρχές για την έλλειψη βασικών υλικών για την τέχνη του, κάτι που οι New York Times σημείωσαν το 1988 ότι «μέχρι πρόσφατα» αναγκαζόταν να χρησιμοποιήσει μανεκέν μοδίστρας από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο . Ο Zaitsev υπέγραψε ένα τριετές συμβόλαιο με την Intertorg Inc. τον Αύγουστο του 1987, στο οποίο ο Dom Modi πουλά τα σχέδιά του στις Ηνωμένες Πολιτείες , με τα κέρδη να πηγαίνουν στον οίκο σχεδιασμού και όχι στο Σοβιετικό Υπουργείο Οικονομικών. Η σύμβαση ήταν η πρώτη εμπορική καταναλωτική επιχείρηση που υπογράφηκε μεταξύ των δύο χωρών. Τον Οκτώβριο του 1987 έδειξε τη συλλογή του στο εμβληματικό Waldorf-Astoria στη Νέα Υόρκη, το οποίο οι κριτικοί ονόμασαν υπερβολικό, ξεπερασμένο και θυμίζει δυτική μόδα από αρκετές σεζόν νωρίτερα. Απτόητος, ο Ζάιτσεφ είπε ότι σχεδίαζε να επιστρέψει με μια «απαλλαγμένη, πιο σέξι συλλογή». Επέστρεψε στη Νέα Υόρκη το 1988 όπου σχεδίασε κοστούμια για τη μουσική επιθεώρηση Sophisticated Ladies , βασισμένα στη μουσική του Duke Ellington. Η συμμετοχή στις πρώτες του επιδείξεις μόδας στο Παρίσι ήρθε τον Ιανουάριο του 1988 μετά από πρόσκληση της Madame Carven , την οποία ο Zaitsev συνάντησε στη Μόσχα τον Δεκέμβριο του 1987, δείχνοντας τη συλλογή του κάτω από το πανό "Russian Seasons". Εντάχθηκε επίσης στο Maison de Coutureκαι έγινε επίτιμος δημότης του Παρισιού, από τον τότε δήμαρχο Ζακ Σιράκ. Το επόμενο έτος, τον Μάρτιο, η Maison de Couture όρισε τον Zaitsev ως "Άνδρα της χρονιάς στον κόσμο της μόδας".

Τον Σεπτέμβριο του 1989, ο Zaitsev παρουσίασε τις συλλογές του στη Δυτική Γερμανία για πρώτη φορά με θέμα "Fashion and Music Revue '90", και τον Δεκέμβριο του 1989 κέρδισε το πρώτο βραβείο στο "Five top designers fashion in the world -90" στο Τόκιο της Ιαπωνίας, όπου αγωνιζόταν με τους Donna Karan , Claude Montana , Hanae Mori και Byblos .

Στυλ  

Ο Zaitsev δήλωσε ότι η μητέρα του, Maria Ivanovna, ήταν καθαρίστρια και δεν είχε ποτέ φανταχτερό φόρεμα. Το 2004, οι New York Times δήλωσαν, «είναι η τρελή της εικόνα ότι ντύνει όλα αυτά τα χρόνια με φούντες και φτερά, πουφ και peplums , χρυσό και γκλίτερ». Κατά τη σοβιετική εποχή, παραπονιόταν τακτικά ότι σχεδίαζε συλλογές για τη «μεγαλύτερη» γυναίκα τη δεκαετία του 1970, αλλά μόνο μοντέλα μέχρι το μέγεθος 48 έγιναν δεκτά για παραγωγή.  

Ενώ ο Zaitsev θεωρούσε τους σχεδιαστές μόδας Coco Chanel , Christian Dior, Gianfranco Ferré και Hubert de Givenchy ως είδωλα, οι δικές του δημιουργίες επηρεάστηκαν έντονα από τα παραδοσιακά ρωσικά και σλαβικά στυλ και οι συλλογές του περιλάμβαναν μια ποικιλία θεματικών εκπομπών που αντικατοπτρίζουν την άποψή του για το βιομηχανία εκείνη την εποχή. Οι συλλογές του περιελάμβαναν τη χιλιετία του εκχριστιανισμού της Ρωσίας το 1988. Ρωσικές εποχές στο Παρίσι το 1988. Αγωνία της Περεστρόικα το 1991. και Αναμνήσεις του Μέλλοντος το 1996 – 1997.  Στις δημιουργίες του, ο Zaitsev περιελάμβανε στοιχεία όπως παραδοσιακά σάλια Pavlovsky Posad και κεντημένα καπιτονέ μπουφάν, τα οποία παρουσιάστηκαν σε συλλογές όπως το Expectation of Changes .