Η κατάταξή του ως αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στις 14 Ιουνίου 2022, ενώ στις 31 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε η τελετή της αναγραφής στο αγιολόγιο και της υπογραφής της από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 22 Ιανουαρίου, ημερομηνία κοιμήσεώς του.
Πρώτα χρόνια και βίος
Γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το 1908, όπου έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Στα 18 του χρόνια πήγε στην Καλαμάτα, όπου συνδέθηκε με πνευματικούς ανθρώπους και αποφάσισε να εισέλθει στον ιερό κλήρο. Έγινε μοναχός και πήρε το όνομα Βησσαρίων. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος, ιερέας και έλαβε το οφφίκιο του αρχιμανδρίτη. Γεμάτος πνευματικά εφόδια το 1935, ύστερα από πρόσκληση του επίσης Μεσσήνιου μητροπολίτη Καρδίτσας Ιεζεκιήλ, πήγε στην Καρδίτσα, όπου αφοσιώθηκε στο έργο της διακονίας του Ιησού Χριστού. Εκεί ασκήθηκε στο έργο της φιλανθρωπίας και μέσα σε αυτό ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή του.
Μετά την Απελευθέρωση και τον Εμφύλιο έφυγε από την Καρδίτσα. Ήδη Αρχιμανδρίτης με πολύχρονο ασκητικό βίο και πλούσιο πνευματικό και κοινωνικό έργο, εισήλθε στην Ιερά Μονή Αγάθωνος μετά το 1955, επηρεασμένος από τον επίσης Πελοποννήσιο π. Γερμανό Δημάκο. Εκεί ανέλαβε να διακονεί τον πνευματικό τομέα του μοναστηριού, ενώ παράλληλα είχε και εξωτερική υπηρεσία στον κόσμο. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη πήγαινε στα νοσοκομεία της Λαμίας, έβλεπε τους ασθενείς, τους παρηγορούσε και τους εξομολογούσε. Ήταν, παράλληλα και «κουβαλητής» του μοναστηριού. Έβγαινε με την εικόνα της Παναγίας στα χωριά, όπου με λαχτάρα τον περίμεναν στους δρόμους οι πιστοί. Τελούσαν ακολουθίες, τους μιλούσε με λόγους πνευματικούς και εποικοδομητικούς και εκείνοι προσέφεραν ευλογίες από τα προϊόντα τους. Όσα μάζευε τα μοίραζε σε δύο «σακιά». Ένα σακί πήγαινε στο Μοναστήρι για τις ανάγκες του, καθώς τότε λειτουργούσε εκεί η Γεωργοτεχνική Σχολή και η μονή φιλοξενούσε 82 άπορα παιδιά. Όσα περιείχε το άλλο σακί τα μοίραζε κατευθείαν στους φτωχούς. Γνώριζε ποιες ήταν οι ανάγκες κάθε οικογένειας και ανάλογα έκανε τη διανομή.
Το τέλος της ζωής του, η ανακομιδή και οι αντιδράσεις
Λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας, σε ηλικία 83 ετών, απεβίωσε από πνευμονικό οίδημα την 22 Ιανουαρίου 1991 στο Νοσοκομείο «Σωτηρία» στην Αθήνα. Η σορός του μεταφέρθηκε στη Μονή Αγάθωνος, αλλά εξαιτίας της σφοδρής κακοκαιρίας που επικρατούσε εκείνη την περίοδο δεν μπορούσε να ενταφιαστεί στο κοιμητήριο και τελικά κηδεύτηκε στα Βαπτιστήρια. Όταν τον Μάρτιο του 2006 έγινε η εκταφή του, λόγω καθίζησης στην ανατολική πλευρά του Μοναστηριού, το φέρετρό του βρέθηκε σε άριστη κατάσταση. Οι μοναχοί το μετέφεραν στο κοιμητήριο για να αφαιρέσουν τα οστά του γέροντα, αλλά όταν άνοιξαν το καπάκι είδαν με έκπληξη ότι το σώμα του ήταν άφθαρτο. Το άφθαρτο σώμα του Γέροντα μεταφέρθηκε στο παρεκκλήσιο της Αγίας Τριάδας για να προστατεύεται και έκτοτε εκεί βρίσκεται προς προσκύνηση από χιλιάδες πιστούς.
Το γεγονός προκάλεσε αίσθηση και έκπληξη όχι μόνο στον νομό Φθιώτιδας αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, ιδιαίτερα μετά την προβολή του γεγονότος στην ελληνική τηλεόραση. Τα λείψανα του γέροντα εξέτασε για πρώτη φορά ο συνταξιούχος καθηγητής και έμπειρος ιατροδικαστής Αθηνών Παναγιώτης Γιαμαρέλος, που έκανε λόγο στην τηλεόραση για ένα εξαιρετικό και ανεξήγητο γεγονός. Αντικείμενο συζήτησης προκάλεσαν οι φράσεις του Γιαμαρέλου για το εξαιρετικά καλοδιατηρημένο σώμα του Βησσαρίωνα και η δήλωσή του ότι το πρόσωπο είναι σε τόσο παρθένα κατάσταση που «ήταν έτοιμο να σου μιλήσει». Μετά τη δημοσιοποίηση αυτού του ασυνήθιστου γεγονότος από τα ΜΜΕ, εκατοντάδες πιστοί από την περιοχή της Φθιώτιδας και άλλα μέρη της Ελλάδας έφτασαν στη Μονή Αγάθωνος για να προσκυνήσουν το σώμα του. Μετά τη δημοσίευση φωτογραφιών των λειψάνων σε ημερήσια εφημερίδα ταμπλόιντ, ο πρόεδρος των ιατροδικαστών, Νίκος Καρακούκης, ζήτησε από τον Επίσκοπο Φθιώτιδας να επιτρέψει την επιστημονική έρευνα ομάδας ιατροδικαστών στο σώμα του μοναχού, προκειμένου να δημοσιευθεί πόρισμα για την υπόθεση. Επιπλέον, ο ιατροδικαστής Καρακούκης διέψευσε τη γνώμη του συναδέλφου του Παναγιώτη Γιαμαρέλου και μίλησε για υπόθεση που θα μπορούσε να έχει λογική εξήγηση μέσα από την επιστήμη της ιατρικής νομολογίας.
Αποτίμηση και υστεροφημία
Ήδη πριν από το θάνατο του Αγίου Βησσαρίωνα του Αγαθωνίτη, είχε αρχίσει να σχηματίζεται μεγάλα αγάπη στο πρόσωπό του. Οι άνθρωποι που τον επισκέπτονταν φορτωμένοι με πόνο, βάσανα και άγχος, έφευγαν από το Γέροντα ανακουφισμένοι. Πολλούς από αυτούς τους βοηθούσε και οικονομικά. Όσα πράγματα και χρήματα του έφερναν πολλοί άνθρωποι που τον εμπιστεύονταν, ο παππούλης τα μοίραζε στους φτωχούς και όσους είχαν ανάγκη. Έλεγε συνεχώς: «Έξω οι άνθρωποι είναι φτωχοί, έξω πεινάνε, πρέπει να τους βοηθήσουμε». Παρά το γεγονός ότι οι μοναχοί πίστευαν στην αγιότητά του, η Ορθόδοξη Εκκλησία έπρεπε να επιληφθεί της υπόθεσης. Ο μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος, όταν το έμαθε επισκέφθηκε το μοναστήρι και προσκύνησε συγκινημένος το ιερό σκήνωμα. Το άφθαρτο σώμα του Γέροντα μεταφέρθηκε στο παρεκκλήσι της Αγίας Τριάδας για να προστατεύεται και έκτοτε εκεί βρίσκεται προς προσκύνηση από χιλιάδες πιστούς.
Αγιοκατάταξη
Στις 14 Ιουνίου 2022 συνήλθε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και αποφάσισε την κατάταξη του μοναχού Βησσαρίωνα του Αγαθωνίτη στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στις 31 Αυγούστου 2022, στον κατάμεστο Πατριαρχικό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, πραγματοποιήθηκε η τελετή της αναγραφής και υπογραφής της Συνοδικής Πατριαρχικής Πράξης από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τα Συνοδικά Μέλη
0 Σχόλια