Ο Σταύρος Ξενίδης (Κωνσταντινούπολη, 8 Μαρτίου 1923 - Αθήνα, 2 Νοεμβρίου 2008) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Μαρτίου 1923 και υπήρξε παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό Μαργαρίτα Λαμπρινού.
Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν και έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1944. Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 70 ταινίες, σχεδόν πάντα σε δεύτερους ρόλους και συνήθως στο πλευρό κωμικών ηθοποιών, με πρώτη Το τραγούδι του πόνου (1953) και τελευταία το Γραφείο ιδεών (1989). 
Ο Σταύρος Ξενίδης συνέδεσε την θεατρική πορεία με το θέατρο του Κώστα Μουσούρη με το οποίο συνεργάστηκε και πρωταγωνίστησε για περισσότερο από δύο δεκαετίες (δεκαετίες '50 και '60). "Οταν ένα ρόλο τον παίζει ο Σταύρος, θα αναδειχθούν χωρίς τεχνάσματα και υπερβολές όλες οι πτυχές του. Είναι λαμπρός ηθοποιός, εξαιρετικός άνθρωπος. Στην σκηνή ακτινοβολούσε με το ταλέντο του και με το ήθος του. Είχαμε την μεγάλη τύχη να τον έχουμε μαζί μας", έλεγε ο Κώστας Μουσούρης (όπως αναφέρεται στο Λεύκωμα "Κώστας Μουσούρης-Πάθος Θεάτρου" του Μίλτου Λιδωρίκη).
Εμφανίστηκε και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές από τη δεκαετία του '70 και μετά, με πιο χαρακτηριστικό το ρόλο του αστυνόμου Μπέκα του Γιάννη Μαρή, τον οποίο ενσάρκωσε 3 φορές: το 1987 στο Θάνατο του Τιμόθεου Κώνστα (ΕΤ2), το 1991 στο Μυστικό του Άρη Μπονσαλέντη (Mega) και το 1992 στο Μια γυναίκα από το παρελθόν (ΑΝΤ1).
Από τις 27 Μαΐου 2008 ο Σταύρος Ξενίδης (καθώς και η σύζυγός του) φιλοξενείτο στο Γηροκομείο Αθηνών, έχοντας σοβαρά προβλήματα υγείας που του προκάλεσαν αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια. Πέθανε στις 2 Νοεμβρίου 2008.
0 Σχόλια