Ο πρίγκιπας Λούντβιχ (1786-1868), βασιλιάς της Βαυαρίας ως Λουδοβίκος Α΄ για τα έτη 1825-1848, παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Θηρεσία του Σαξ-Χιλντμπουργκχάουζεν στις 12 Οκτωβρίου 1810. Οι πολίτες του Μονάχου κλήθηκαν να παραστούν στις εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν στους αγρούς μπροστά από Πύλες της πόλης για να γιορτάσουν το βασιλικό γεγονός.
Τα χωράφια ονομάστηκαν Τερεζινβίζε ("λιβάδια της Θηρεσίας") προς τιμήν της πριγκίπισσας και από τότε έχουν κρατήσει αυτό το όνομα, παρόλο που οι ντόπιοι έχουν συντομεύσει το όνομα σε "Βισν".
Οι ιπποδρομίες, σύμφωνα με την παράδοση του Σαρλαχρένεν του 15ου αιώνα, πραγματοποιήθηκαν στις 18 Οκτωβρίου για να τιμήσουν τους νεόνυμφους.
Είναι ευρέως κατανοητό ότι ο Αντρέας Μίκαελ Νταλλ'Άρμι, υψηλόβαθμος της Εθνικής Φρουράς, πρότεινε την ιδέα. Ωστόσο, η προέλευση των ιπποδρομιών και το ίδιο το Οκτόμπερφεστ ενδέχεται να έχουν προέλθει από προτάσεις που προσέφερε ο Φραντς Μπαουμγκάρτνερ, αγωνιστής και λοχίας στην Εθνική Φρουρά. 
Η ακριβής προέλευση του φεστιβάλ και των ιπποδρομιών παραμένει αμφισβητούμενη. Ωστόσο, η απόφαση επανάληψης των ιπποδρομιών, το θέαμα και οι εορτασμοί το 1811 ξεκίνησε την ετήσια παράδοση του Οκτόμπερφεστ.
Το εκθεσιακό κέντρο, το οποίο βρισκόταν εκτός της πόλης, επελέγη λόγω της φυσικής του καταλληλότητας.
Ο λόφος Ζέντλινγκερ (σημερινό Τερεζινχόχε) χρησιμοποιήθηκε ως κερκίδα για 40.000 θεατές. Ο χώρος του φεστιβάλ παρέμεινε ανέπαφος εκτός από τη σκηνή του βασιλιά. Οι γευστικές δοκιμασίες των "δοκιμαστών", άλλων κρασιών και μπύρας πραγματοποιούνταν πάνω από τους επισκέπτες στα περίπτερα του λόφου.
Πριν ξεκινήσει ο αγώνας, πραγματοποιούνταν παραστάσεις. Ακολούθησε ένας πολύ απαιτητικός αγώνας με 30 άλογα σε ένα μακρύ μονοπάτι μήκους 11.200 μέτρων. Το πρώτο άλογο που πέρασε τη γραμμή τερματισμού ανήκε στον Φραντς Μπαουμγκάρτνερ (ένας από τους υποτιθέμενους δημιουργούς του φεστιβάλ). Ο πρωταθλητής ιπποδρομιών και υπουργός Εξωτερικών Μαξιμίλιαν φον Μοντγκέλας παρουσίασαν τον Μπαουμγκάρτνερ με το χρυσό μετάλλιο του.
0 Σχόλια