Μια διαστημική πτήση συνήθως ξεκινά με ένα πύραυλο εκτόξευσης, ο οποίος παρέχει την αρχική ώθηση για να υπερνικήσει το σκάφος τη δύναμη της βαρύτητας και να το οδηγήσει έξω από την ατμόσφαιρα της Γης. Μόλις φτάσει στο διάστημα, η κίνηση ενός διαστημικού σκάφους, τόσο όταν δεν έχει πρόωση, όσο και όταν είναι υπό πρόωση, καλύπτεται από την περιοχή μελέτης που ονομάζεται αστροδυναμική. Μερικά διαστημικά οχήματα παραμένουν στο χώρο επ’ αόριστον, μερικά διασπώνται κατά την ατμοσφαιρική επανείσοδο τους, και άλλα φτάνουν σε μια πλανητική ή σεληνιακή επιφάνεια για προσγείωση ή πρόσκρουση.
Όσον αφορά την ανάπτυξη της κοσμοναυτικής, από αστρολογικής άποψης η επιρροή του Ουρανού στην εξέλιξη της είναι καταλυτικής σημασίας, συνεπικουρούμενη και από άλλους παράγοντες και όψεις που προσθέτουν μάλλον ποιοτικά χαρακτηριστικά στα στάδια εξέλιξης. Ας θυμηθούμε κάποια ιστορικά γεγονότα.
Τα έτη μεταξύ 1898 – 1904 , με την θέση του Ουρανού στο ζώδιο του Τοξότη είχαμε την δημιουργία της θεωρητικής βάσης των διαστημικών πτήσεων. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών ο Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι , Ρώσος επιστήμονας και πρωτοπόρος της αστροναυτικής επινόησε την θεωρία των διαστημικών ταξιδιών και της δυναμικής των ρουκετών. Το 1903 δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Εξερεύνηση των χώρων στον κόσμο με συσκευές Jet Devices», όπου αποδείχθηκε για πρώτη φορά ότι ένας πύραυλος είναι ικανός να εκτελεί διαστημική πτήση. Στο άρθρο του μάλιστα παρουσίασε το πρώτο σχέδιο πυραύλων μεγάλης εμβέλειας. Ο Τσιολκόφσκι θεωρείται από πολλούς ως ο πατέρας της θεωρητικής αστροναυτικής. Εμπνευσμένος από τα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βέρν, ο Τσιολκόφσκι σχημάτισε θεωρίες για πολλές πτυχές των διαστημικών ταξιδιών και την προωστική πυραύλων. Θεωρείται ο πατέρας των διαστημικών πτήσεων και είναι ο πρώτος άνθρωπος που συνέλαβε την ιδέα του διαστημικού ανελκυστήρα, εμπνευσμένος το 1895 από τον νεόδμητο Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι. Ήταν επίσης υποστηρικτής του φιλοσόφου Νικολάι Φιοντόροφ (NikolaiFyodorov) και πίστευε ότι ο αποικισμός του διαστήματος θα οδηγούσε στην τελειότητα της ανθρώπινης φυλής.
Μεταξύ 1904 – 1912 με τον Ουρανό στο ζώδιο του Αιγόκερω οι επιστήμονες αρχίζουν να ασχολούνται με την αεροπορία, τη μητέρα του διαστήματος. Είναι η εποχή της πρακτικής κατασκευής αεροσκαφών, με τον σχεδιασμό και η θεμελίωση της αεροναυπηγικής. Στην ιστορία της αεροπορίας αυτή η φάση ονομάζεται η «εποχή πρωτοπόρων» και περιλαμβάνει τις προσπάθειες των πρώτων πετυχημένων μηχανοκίνητων πτήσεων. Την κούρσα θεωρείται ότι άνοιξαν οι αδελφοί Ράιτ, στις 17 Δεκεμβρίου 1903 με την πρώτη πετυχημένη απογείωση στο Κίτι Χόουκ της Βόρειας Καρολίνας, σε μια πτήση διάρκειας μερικών δευτερολέπτων.
Τα έτη μεταξύ 1912 και 1920 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο του Υδροχόου. Είναι η εποχή που ξεκινά η πρακτική χρήση και ανάπτυξη των αεροσκαφών, ιδιαίτερα σε στρατιωτικές μονάδες στα πεδία μάχης του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, καθώς και στις μεταφορές. Οι ορίζοντες της χρήσης της αεροπορίας επεκτείνονται και οι πρώτοι Σοβιετικοί πιλότοι αντιμάχονται με τους Γερμανούς. Μόλις θεσμοθετήθηκαν οι αρχές της μηχανοκίνητης ελεγχόμενης πτήσης υπήρξε μια περίοδος, κατά την οποία έγιναν πειραματισμοί με πολλές διαφορετικές διατάξεις αεροσκαφών. Μέχρι το 1914 το διπλάνο με ελκτική διάταξη έγινε η πιο δημοφιλής μορφή αεροσκάφους, και παρέμεινε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1920. Η ανάπτυξη των κινητήρων εσωτερικής καύσης — κυρίως για χρήση στα πρώτα οχήματα πολύ πριν από την αρχή του 20ού αιώνα — που έδωσε δυνατότητα για επιτυχημένες βαρύτερες από τον αέρα πτήσεις, οδήγησε επίσης σε ταχεία πρόοδο στις ελαφρύτερες από τον αέρα πτήσεις, ειδικότερα στην Γερμανία όπου η εταιρεία Ζέπελιν έγινε πολύ γρήγορα η ηγέτιδα δύναμη στον τομέα της κατασκευής αερόπλοιων.
Μεταξύ 1920 και 1928 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο των Ιχθύων. Η αεροπορία την εποχή αυτή αγκαλιάζει νέες ιδέες, όπως για παράδειγμα, οι ιδέες της διηπειρωτικής πτήσης και των αρχείων ταχύτητας. Οι μηχανές των αεροσκαφών αλλάζουν σε άλλους οικονομικότερους τύπους καυσίμων.
Τα έτη 1928 με 1935 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο του Κριού. Στην ιστορία της αεροπορίας αρχίζουν να δημιουργούνται διάφορα είδη αρχείων, λόγο του μεγάλου αριθμού ατυχημάτων. Επίσης διάσημοι πιλότοι όπως ο V.P. Chkalov εμφανίζονται στην αεροπορία.
Το διάστημα μεταξύ 1935 – 1942 ο Ουρανός περνά στον Ταύρο. Εν αναμονή του πολέμου, δημιουργείται μια σοβαρή βιομηχανική βάση για τη βιομηχανία αεροσκαφών, η οποία απαιτεί μεγάλα ποσά χρηματοδότησης. Οι κινητήρες αεροσκαφών γίνονται πιο ισχυροί και οικονομικότεροι.
Τα έτη 1942 – 1949 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο των Διδύμων. Κατά την διάρκεια αυτών των ετών, παρά το γεγονός ότι είχαμε την κορύφωση του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, δημιουργήθηκε ένας νέος τύπος κινητήρων, η αρχή του οποίου βασιζόταν στην πρόωση των αεριωθουμένων με ικανότητα να αλλάζουν ποιοτικά την ταχύτητα της κίνησης στο διάστημα. Δείγματα των πρώτων αεριωθούμενων αεροσκαφών εμφανίστηκαν, τόσο στην ΕΣΣΔ όσο και σε δυτικές χώρες. Οι πρώτες ρουκέτες αρχίζουν να λαμβάνουν μορφή.
Τα έτη μεταξύ 1949 και 1955 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο του Καρκίνου. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών ο Ουρανός άρχισε να φροντίζει τις διαστημικές βάσεις του στη Γη, τα ονομαζόμενα κοσμοδρόμια. Δημιουργείται το κοσμοδρόμιο Baikonur και το αντι-αεροσκάφος Kapustin Yar μετατρέπεται για την εκτόξευση διαστημικών πυραύλων. Το ίδιο συμβαίνει και με τη βάση αεροπορικών δυνάμεων των ΗΠΑ Vandenberg. Επίσης ένα νέο κοσμοδρόνιο δημιουργείται στο Cape Canaveral.
Μεταξύ 1955 – 1962 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο του Λέοντα. Είναι η αρχή της πραγματικής εποχής της αστροναυτικής. Πραγματοποιείται η πρώτη απόπειρα εξόδου στο διάστημα. Όπως σε κάθε καινούργια αρχή υπάρχουν πολλά προβλήματα στις διαστημικές πτήσεις και συμβαίνουν πολλά ατυχήματα. Παρ ‘όλα αυτά, ήταν η περίοδος που τέθηκε ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος σε τροχιά το 1957 και πραγματοποιήθηκε η πρώτη επανδρωμένη διαστημική πτήση στον κόσμο, στις 12 Απριλίου 1961. Ο σοβιετικός κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν απογειώθηκε με το διαστημόπλοιο Vostok-1 από το κοσμοδρόμιο Baikonur και πραγματοποίησε την πρώτη τροχιακή πτήση διάρκειας 108 λεπτών. Αλλά πριν από την πετυχημένη αυτή προσπάθεια, η αστροναυτική διήνυσε πολύ δρόμο για να φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στα αστέρια. Εις μνήμη της επιτυχίας αυτής, η 12η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως η «Ημέρα της Κοσμοναυτικής».
Τα έτη μεταξύ 1962 και 1968 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο της Παρθένου. Την χρονική αυτή περίοδο έχουμε την βελτίωση της τεχνολογίας των διαστημικών πυραύλων. Δημιουργήθηκαν νέες τεχνολογίες που επέτρεψαν στον άνθρωπο να μεταβεί στο διάστημα το 1965 και να προσγειωθεί με αυτόματη συσκευή στο φεγγάρι. Έχουμε επίσης τη δημιουργία νέου τύπου ρουκετών.
Την περίοδο από το 1968 μέχρι το 1974 ο Ουρανός διέρχεται το ζώδιο του Ζυγού. Είναι η περίοδος καθιέρωσης της ανθρώπινης παρουσίας στην τροχιά της Γης, καθώς το 1971 ξεκίνησε ο πρώτος τροχιακός σταθμός. Υπήρξε επίσης η σύναψη εταιρικής σχέσης μεταξύ της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ το 1972, με την υπογραφή μιας συμφωνίας για συνεργασία στην εξερεύνηση και ανάπτυξη διαστημικών δραστηριοτήτων για ειρηνικούς σκοπούς (πρόγραμμα Soyuz – Apollo).
Το διάστημα από το 1974 μέχρι το 1981 ο Ουρανός περνά στον Σκορπιό. Αποτελεί την αρχή επιστημονικής έρευνας στον τροχιακό (διαστημικό) σταθμό. Δημιουργείται μια τροχιακή ομάδα με σκοπό τόσο την επιστημονική, χαρτογραφική και γεωλογική έρευνα καθώς και για τους δορυφόρους αναγνώρισης.
Τα έτη 1981 – 1988 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο του Τοξότη. Έχουμε τον μέγιστο αριθμό διαστημοπλοίων που τέθηκε σε τροχιά με πληθώρα διαστημικών αποστολών. Αποτελεί την ακμή της επιστημονικής έρευνας που σχετίζεται με την αστροναυτική και την επιστήμη των πυραύλων.
Το διάστημα 1988 – 1996 Ο Ουρανός περνά στο ζώδιο του Αιγόκερου. Ο Ουρανός σύμφωνα με τις βασικές του ιδιότητες, συμβάλλει στη δημιουργία συμμαχιών μεταξύ χωρών για την ανάπτυξη του εξωτερικού χώρου, στην σύναψη και υπογραφής συμφωνιών. Έτσι το 1992 η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες συνήψαν συμφωνία συνεργασίας για την εξερεύνηση του διαστήματος. Το 1993 ανακοινώθηκε η δημιουργία ενός «Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού», στην κατασκευή του οποίου συμμετέχουν 14 χώρες: οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Ιαπωνία, ο Καναδάς, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Δανία, η Ισπανία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, η Νορβηγία, η Γαλλία, Ελβετία και Σουηδία.
Το διάστημα μεταξύ 1996 και 2003 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο του Υδροχόου. Η πραγματική συναρμολόγηση του σταθμού ξεκίνησε σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη με την προσθήκη από τη Ρωσία του πρώτου στοιχείου του ISS, το λειτουργικό συγκρότημα φορτίων Zarya. Έχουμε την εισαγωγή νέων τεχνολογιών που σχετίζονται ειδικά με τον ISS (Διεθνή Διαστημικό Σταθμό).
Μεταξύ 2003 – 2011 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο των Ιχθύων. Τα χρόνια αυτά κυριαρχούνται από το πνεύμα της διεθνούς συνεργασίας στο διάστημα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ολοκληρώνουν το επανδρωμένο πρόγραμμα και παραδίδουν τους αστροναύτες στο ISS, στα ρωσικά διαστημόπλοια. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών τον ISS επισκέφθηκαν αστροναύτες όχι μόνο από τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, αλλά και από άλλες χώρες του κόσμου. Στη Ρωσία, σε αντικατάσταση του Μπαϊκονούρ, που πλέον βρίσκεται το Καζακστάν, συλλαμβάνεται η ιδέα ενός κοσμοδρομίου στο Vostochny και ξεκινά ο σχεδιασμός της κατασκευής του. Ο σκοπός της δημιουργίας του είναι να εξασφαλίσει την πρόσβαση στο διάστημα, ανεξάρτητα από πιθανές αλλαγές στην πολιτική κατάσταση στο Καζακστάν.
Τα έτη μεταξύ 2011 και 2018 ο Ουρανός περνά στον Κριό. Ο αριθμός των ατυχημάτων με οχήματα εκτόξευσης αυξάνεται. Το 2012 ξεκινάει η κατασκευή του κοσμοδρόμου Vostochny. Η κατασκευή συνοδεύτηκε από σκάνδαλα διαφθοράς, καθώς και απεργίες και απεργίες πείνας από εργαζόμενους λόγω καθυστερήσεων στις αμοιβές. Ο Ρώσος κοσμοναύτης Γ.Ι. Padalka καταγράφει ένα ρεκόρ για την παραμονή του στο ISS για 168 ημέρες 05 ώρες και 08 λεπτά. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, στα πλαίσια των κυρώσεων τους κατά της Ρωσίας για την προσάρτηση της Κριμαίας αποφασίζουν να απεξαρτηθούν από τους ρωσικούς προωθητικούς πυραύλους για τα οχήματα εκτόξευσης, κάτι όμως που καταλήγει σε αποτυχία.
Με βάση την ανωτέρω ιστορική διαδρομή της πορείας του Ουρανού στην εξέλιξη της αστροναυτικής, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια αστρολογική πρόβλεψη για την μελλοντική της ανάπτυξη.
Το διάστημα 2018 – 2026 ο Ουρανός περνά στον Ταύρο , σε πτώση. Η θέση του Ουρανού είναι σε αδυναμία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πιθανότατα θα αντιμετωπιστούν οικονομικά προβλήματα. Το κόστος των πτήσεων θα είναι αρκετά υψηλό, επομένως θα επιδιωχθούν συστήματα για τη μείωση του κόστους ή την αύξηση της κερδοφορίας των πτήσεων στο διάστημα. Είναι δυνατή η μετάβαση του κλάδου σε πιο οικονομικά αποδοτικούς τύπους καυσίμων πυραύλων. Αναμένεται μείωση του αριθμού των πτήσεων στο διάστημα, με παράλληλη αύξηση του ποσοστού ατυχημάτων. Οι διαστημικές πτήσεις είναι απαραίτητες, αλλά δεν είναι η καλύτερη περίοδος για την ανάπτυξη της αστροναυτικής.
Την περίοδο μεταξύ 2026 και 2033 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο των Διδύμων. Το διάστημα αυτό θα έχουμε την δημιουργία ενός νέου τύπου πυραυλοκινητήρων (ατομικού, ιοντικού, κλπ.) που θα επιτρέπουν την ποιοτική αλλαγή της ταχύτητας κίνησης στο διάστημα και θα φέρει τη δημιουργία ενός νέου τύπου σκαφών.
Το διάστημα 2033 – 2040 ο Ουρανός περνά στον Καρκίνο. Η δημιουργία νέων διαστημικών σταθμών ή νέων διαστημικών λιμανιών από μια κοινοπραξία χωρών είναι πιθανή, από όπου θα είναι δυνατή η πραγματοποίηση μακρύτερων διαστημικών πτήσεων. Πιθανές επιλογές:
Ένας νέος τροχιακός σταθμός με την ικανότητα να εκτοξεύει τόσο επανδρωμένο, όσο και μη επανδρωμένα διαστημόπλοια απευθείας από την τροχιά ή μια σεληνιακή βάση και ένα σεληνιακό διαστημικό σκάφος.
2040 – 2046: Ο Ουρανός περνά στο ζώδιο του Λέοντα. Κρίνοντας από την ιστορία, δεν είναι η καλύτερη στιγμή για την αστροναυτική. Θα υπάρξουν πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες να πετάξουμε σε άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Το σύνθημα αυτών των ετών θα είναι πιθανώς το εξής: «Μέσα από τα αγκάθια στα αστέρια». Παρ ‘όλα αυτά, θα ξεκινήσουν και θα πραγματοποιηθούν πτήσεις, για παράδειγμα, στον Άρη. Αυτές μπορεί να είναι και επανδρωμένες πτήσεις, εφοδιασμένες με αυτόματα ρομπότ.
Το διάστημα 2046 με 2052 ο Ουρανός περνά στο ζώδιο της Παρθένου. Μια σημαντική ανακάλυψη μας περιμένει στην τεχνολογία των διαπλανητικών μεταφορών και επικοινωνιών. Η δημιουργία συστημάτων υψηλής ακρίβειας και τεχνολογίας για την επιτυχία των πτήσεων και την ασφαλή προσγείωση στον Άρη είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο.
Ο αγώνας για την εξερεύνηση και την κατάκτηση του διαστήματος στην κυριολεξία μόλις ξεκίνησε. Τις δεκαετίας και τους αιώνες που ακολουθούν θα γίνουν άλματα στην εξέλιξη της αεροδιαστημικής και της αστροναυτικής, καθώς η Εποχή του Υδροχόου αναμένεται να μας φέρει σε πραγματική επαφή με κόσμους που ούτε φανταζόμασταν ότι υπάρχουν. Θα βγούμε με αργά αλλά σταθερά βήματα από την πλανητική απομόνωση μας και θα αποτελέσουμε μέλη μιας ευρύτερης διαπλανητικής κοινότητας. Μέχρι να έρθει όμως το πλήρωμα του χρόνου, ας συνεχίζουμε την εξερεύνηση μας με τα μέσα που διαθέτουμε σε κόσμους μακρινούς και άγνωστους, γεμάτους ζωή, ήχους και χρώματα, έστω και από απόσταση.
0 Σχόλια