.
Υλικά: 1000 γρ Φύλλο Βηρυτού "Κασσάνδρα"
1000 γρ Φιστίκι Αιγίνης ωμό ανάλατο ψιλοαλεσμένο με ελάχιστη άχνη ζάχαρη
Για το σιρόπι:
1200 γρ ζάχαρη
800 γρ νερό,
200 γρ Γλυκόζη
2 γρ Ξινό ή 1 κ.σ Χυμό μισού λεμονιού
Διακόσμηση
100 γρ Φιστίκι Αιγίνης ωμό ανάλατο ψιλοαλεσμένο
Εκτέλεση:
Κοπανίζουμε ή αλέθουμε τα φιστίκια μαζί με λίγη ζάχαρη άχνη μέχρι να γίνουν σχεδόν σκόνη.
Λιώνουμε το βούτυρο σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία (πχ Μπεν-Μαρί) και κρατάμε μόνο την λιπαρή ουσία πετώντας το νερό και τα γαλακτώματα. (Clarifie).
Παίρνουμε ένα φύλλο και το βουτυρώνουμε καλά μ' ένα πινέλο. Απλώνουμε σε όλο το φύλλο ένα μέρος από το τριμμένο φιστίκι και καλύπτουμε με ένα άλλο φύλλο. Το βουτυρώνουμε και αυτό πολύ καλά. Παίρνουμε μια λεπτή βέργα και τυλίγουμε τα ενωμένα φύλλα γύρω από τη βέργα έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα ρολό, όπως το σαραγλί.
Τραβάμε προσεκτικά τη βέργα σουρώνοντας πολύ ελαφρά το ρολό και το βάζουμε κατά πλάτος ενός ορθογώνιου ταψιού.
Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο και με τα υπόλοιπα φύλλα, και βάζουμε τα ρολά στο ταψί το ένα δίπλα στο άλλο. Όταν τα τοποθετήσουμε όλα τα ρολά, τα κόβουμε σε ίσα μέρη κάθετα (περίπου 3 δάκτυλα) , έτσι ώστε να έχουμε μικρά σαρμαδάκια. Ζεσταίνουμε, αν δεν έχει πήξει ,το υπόλοιπο βούτυρο και τα περιχύνουμε με το υπόλοιπα βούτυρο.
Προθερμένουμε το φούρνο στους 150°C με αντιστάσεις πάνω-κάτω και τοποθετούμε το γλυκό.
Ψήνουμε το γλυκό σε χαμηλή φωτιά για να μην "αρπάξει" το φιστίκι και χάσει το πράσινο χρώμα του. Αν δούμε ότι πάει να σκουρύνει το χρώμα του, χαμηλώνουμε κι άλλο τη Θερμοκρασία του φούρνου κατά 10° ή και 20°C.
Στα 30 λεπτά ψησίματος τα βγάζουμε από το φούρνο και πολύ προσεκτικά στραγγίζουμε τα όποια βούτυρα περισσεύουν, γέρνοντας το ταψί με ελαφριά κλίση προς τα κάτω σε ένα δοχείο.
Ψήνουμε συνολικά για περίπου 45-55 λεπτά.
Προς το τέλος του ψησίματος ετοιμάζουμε το σιρόπι. Σε μία κατσαρόλα βάζουμε τη ζάχαρη το νερό, τη γλυκόζη και τα φέρνουμε σε σημείο βρασμού.Προσθέτουμε το ξινό ή το χυμό λεμονιού και το αφήνουμε για 4 λεπτά. Είναι έτοιμο.
Βγάζουμε τους φιστικοσαρμάδες από το φούρνο και ξαναστραγγίζουμε ξανά από τα όποια (έστω και ελάχιστα) βούτυρα περιττεύουν, Αμέσως αλλά αργά-αργά ξεκινάμε να τους σιροπιάζουμε με το καυτό σιρόπι, λίγο λίγο για να απορροφηθεί ομοιόμορφα.
Τους αφήνουμε να κρυώσουν εκτός ψυγείου και ξεσκέπαστους. Πασπαλίζουμε με τα 100 γρ φιστίκι Αιγίνης.
Σημείωση(1): Ο μπακλαβάς, τα σιροπιαστά γενικότερα είναι νοστιμότερα την 2η ή ακόμα και την 3η μέρα. Κάντε υπομονή! Όσο κάθετε νοστιμίζει κι άλλο. Είναι από τα γλυκά που ΔΕΝ ισχύει το ρητό. Ποιο φρέσκο, ποιο νόστιμο.
Σημείωση(2): Το φύλλο είναι ο κύριος πρωταγωνιστής του μπακλαβά. Με λάθος φύλλο είναι βέβαιο ότι θα έχουμε και λάθος αποτέλεσμα, ότι κι αν κάνουμε.
Σημείωση(3): Η θερμοκρασία ψησίματος είναι πολύ χαμηλή για να μην χάσει το φιστίκι Αιγίνης το χρώμα του, αλλά φυσικά και τη γεύση του.
Σημείωση (4): Πολλά, αν όχι όλα, τ ανατολίτικα σιροπιαστά είναι τα λεγόμενα "στεγνά" Δεν έχουν πολύ σιρόπι για να μη λιγώνουν. Αν θέλουμε να τα φέρουμε στα Ελληνικά μέτρα τότε μπορούμε να ετοιμάσουμε μεγαλύτερη ποσότητα σιροπιού πχ την δοσολογία της συνταγής επί 1,5 φορά ή ακόμα και 2 φορές μεγαλύτερη.
0 Σχόλια