Ο μουσικός άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του, έπειτα από σύντομη ασθένεια.
«Με βαθιά λύπη οι Yes ανακοινώνουν ότι ο πολυαγαπημένος τους ντράμερ και φίλος επί 50 χρόνια πέθανε σε ηλικία 72 ετών, έπειτα από σύντομη ασθένεια. Τα νέα σόκαραν και συγκλόνισαν όλη την οικογένεια των Yes», ανέφερε ανακοίνωση της μπάντας, επισημαίνοντας ότι ο Άλαν Γουάιτ θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους ντράμερ της ροκ όλων των εποχών.
Ο Γουάιτ ήταν ένα από τα μακροβιότερα μέλη της μπάντας, στην οποία εντάχθηκε το 1972 διαδεχόμενος τον Μπιλ Μπράφορντ, ο οποίος πήγε στους King Crimson.
Ο Βρετανός μουσικός γεννήθηκε το 1949 και άρχισε να παίζει ντραμς από τα 12 χρόνια του. Ένα χρόνο αργότερα μπήκε στην πρώτη του μπάντα, τους Downbeats και μετέπειτα Blue Chips.
Όταν ο Τζον Λένον τον είδε να παίζει με ένα άλλο συγκρότημα, τους Griffin, τον πήρε για ντράμερ στους Plastic Ono Band, που είχε φτιάξει με την Γιόκο Όνο. Ο Γουάιτ είχε τρεις ημέρες για να μάθει τα κομμάτια του συγκροτήματος προκειμένου να παίξει στη συναυλία, από το οποίο προέκυψε το άλμπουμ «Live Peace in Toronto 1969». Επίσης έπαιξε ντραμς στο άλμπουμ του Λένον «Imagine», όπως και στο «All Things Must Pass» του Τζορτζ Χάρισον.
Το 1972 του ζητήθηκε να ενταχθεί στους Yes και ξανά είχε μόνο τρεις ημέρες για να μάθει το ρεπερτόριο της μπάντας πριν από περιοδεία της στις ΗΠΑ. Το πρώτο στούντιο άλμπουμ στο οποίο έπαιξε- το έκτο της μπάντας- ήταν το «Tales from Topographic Oceans», το οποίο αποτέλεσε και το πρώτο Νο1 των Yes στα βρετανικά τσαρτς.
Αν και οι επιτυχίες συνεχίστηκαν, άρχισαν να εμφανίζονται ρωγμές στην μπάντα και στις αρχές του ‘80 αποχώρησαν ο κιμπορντίστας Ρικ Γουέικμαν και ο τραγουδιστής Τζον Άντερσον. Παρότι έγιναν νέες προσθήκες, τελικά οι Yes διαλύθηκαν το 1981.
Ο Γουάιτ έπαιξε με τον μπασίστα των Yes, Κρις Σκουάιρ και τον Τζίμι Πέιτζ στους XYZ, η δουλειά των οποίων δεν κυκλοφόρησε ποτέ επίσημα. Στη συνέχεια ίδρυσε τους Cinema, με τον Σκουάιρ, τον κιμπορντίστα των Yes Τόνι Κέι και τον κιθαρίστα τους Τρέβορ Ράμπιν. Τα demos τους έκαναν τον Τζον Άντερσον να επιστρέψει και σύντομα υιοθέτησαν ξανά το όνομα Yes. Ακολούθησε η περίοδος της μεγαλύτερης εμπορικής επιτυχίας του συγκροτήματος τις ΗΠΑ και το «Owner of a Lonely Heart» έφτασε στο Νο1 το 1983.
Ο Άντερσον έφυγε ξανά το 1988 για να σχηματίσει άλλη μπάντα. Η σύνθεση των Yes συνέχισε να αλλάζει τα επόμενα χρόνια και υπήρξε άλλο ένα διάλειμμα την περίοδο 2005-2008, αλλά ο Γουάιτ παρέμεινε η «καρδιά» της μπάντας. Άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας το 2016, κάτι που σήμαινε ότι έπρεπε να περιοριστεί ο ρόλος του, αλλά συνέχισε να παίζει για λίγο σε κάθε εμφάνιση του γκρουπ.
Guardian
0 Σχόλια