Επομένως, στο 2021 και στο μεγαλύτερο μέρος του 2022 βρισκόμαστε στη φθίνουσα φάση του κύκλου αυτού, και συγκεκριμένα στη φάση Τετραγώνου – όπου οι δύο αυτοί πλανήτες βρίσκονται σε γωνία 90 μοιρών μεταξύ τους, σε ένα σημείο μέγιστης έντασης. Το μέσον πάλι του κύκλου (όταν οι δύο πλανήτες βρίσκονταν σε όψη Αντίθεσης) έλαβε χώρα μεταξύ 2008 και 2010, τότε που εκδηλώθηκαν κάποια εξαιρετικά κρίσιμα οικονομικά γεγονότα, σε παγκόσμιο επίπεδο!
Ας δούμε όμως τις χαρακτηριστικές φάσεις ανάπτυξης μιας κυκλικής διαδικασίας (και το πώς συνδέονται αυτές οι φάσεις με τις αντίστοιχες όψεις του Κρόνου με τον Ουρανό). Η πλανητική όψη της Συνόδου, που σηματοδοτεί το ξεκίνημα της κυκλικής διαδικασίας, αντιστοιχεί στην κατάσταση εκείνη όπου «φυτεύουμε» τον σπόρο. Στη συνέχεια, η «αύξουσα» φάση συνδέεται με την ανάπτυξη του φυτού (και ανάλογα στην όψη Κρόνου – Ουρανού με την ανάπτυξη της κατάστασης που γεννήθηκε στη φάση της Συνόδου). Η όψη Αντίθεσης (Κρόνου – Ουρανού) συνδέεται με τη στιγμή της συγκομιδής του καρπού. Τέλος, η λεγόμενη «φθίνουσα» φάση στην κυκλική διαδικασία των όψεων Κρόνου – Ουρανού (στην οποία βρισκόμαστε τώρα) μας ωθεί στο να συνειδητοποιήσουμε σε βάθος τα γεγονότα που εκδηλώθηκαν στις προηγούμενες φάσεις. Μας ωθεί επίσης στο να συλλογιστούμε (μέσω αντιπαραβολής) το κατά πόσο πραγματοποιήθηκε τελικά στην προηγούμενη (αναπτυξιακή) φάση του κύκλου αυτό που «φυτεύτηκε» αρχικά.
Αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε τώρα σε μια φάση κρίσης και προσαρμογής, στη διαδικασία αποδοχής και ενσωμάτωσης του όποιου αποτελέσματος επιτεύχθηκε. Πρόκειται επομένως για μια φάση ανασκόπησης σχετικά με το τι έχει πάει καλά και το τι στραβά. Με την ανάγκη βέβαια του να αποδεχτούμε αυτό που έτσι κι αλλιώς δεν αλλάζει, έτσι ώστε να προετοιμάσουμε απερίσπαστοι πλέον το κλείσιμο του συγκεκριμένου «Κρονιο-Ουράνιου» κύκλου», που θα λάβει χώρα μεταξύ του τρέχοντος έτους και του 2032. Και όλα αυτά κάτω από ένα πρίσμα εξέλιξης και προόδου, που είναι το κεντρικό θέμα του κύκλου όψεων μεταξύ των δύο αυτών «τιτάνων».
Όταν συναντώνται ο Κρόνος και ο Ουρανός, οι συντηρητικές και οι φιλελεύθερες δυνάμεις πολώνονται ακραία, με αποτέλεσμα ο κύκλος αυτός να χαρακτηρίζεται από τη διάλυση των ορίων, την κατάρρευση των παρωχημένων δομών και την καταιγιστική υιοθέτηση προοδευτικών στοιχείων. Βλέπετε, ο Κρόνος αντιπροσωπεύει τις κατεστημένες δομές, τη σταθερότητα, την παράδοση, τον συντηρητισμό και ο Ουρανός το ακριβώς αντίθετο, την ανατροπή, την επανάσταση, την καινοτομία, την τεχνολογία. Με λίγα λόγια, οι δυο τους αντιπροσωπεύουν το παλιό και το καινούργιο, γι’ αυτό και όταν αλληπενεργούν κατάλληλα οι δυο τους μπορούν να φέρουν σημαντική εξέλιξη και πρόοδο.
Όταν ξεκίνησε λοιπόν το 1988 ο καινούργιος κύκλος των όψεων Κρόνου – Ουρανού συνέβησαν «συγχρονικά» κάποια ιστορικά γεγονότα, όπως η πτώση του τείχους του Βερολίνου και η ενοποίηση της Γερμανίας (1989), η κατάργηση του Απαρτχάιντ και η απελευθέρωση του Νέλσον Μαντέλα (1990), η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης (1991) και η αναδιάρθρωση των ευρωπαϊκών συνόρων – όπως π.χ. της Γιουγκοσλαβίας (1992). Ένας καινούργιος τρόπος σκέψης και μια σειρά από νέες αντιλήψεις διαπέρασαν συλλογικά τις κοινωνίες μας, ωθώντας συχνά τον κόσμο στο να «γκρεμίσει» όσα δεν του ήταν πλέον χρήσιμα στον καινούργιο αυτό κύκλο προόδου.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η φάση του τελευταίου τεταρτημορίου (στην οποία βρίσκεται τώρα ο κύκλος όψεων Κρόνου – Ουρανού) περιέχει μια αλληλουχία εξελίξεων που άρχισαν να γίνονται αισθητές ήδη από τον Απρίλιο του 2020. Χρονικά, οι κορυφώσεις αυτών των εξελίξεων θα μπορούσαν να τοποθετηθούν στις 17 Φεβρουαρίου 2021, στις 14 Ιουνίου και 23 Δεκεμβρίου 2021 και στην 1η Οκτωβρίου 2022. Κατά κάποιον τρόπο λοιπόν, το «κοσμικό υπόβαθρο» του 2021 θα συνεχίσει να μας επηρεάζει μέχρι τον Ιανουάριο του 2023, όταν θα είμαστε πλέον σε θέση να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε, μέσα από μια πιο διαυγή θεώρηση, το νόημα των όσων συνέβησαν τα τρία τελευταία χρόνια.
Ο ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ
Μυθολογικά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύο αρχέτυπα, που από τη μια αντιπροσωπεύουν τον πατέρα και από την άλλη τον γιο, που αντικατέστησε τον πατέρα του. Ο Ουρανός μισούσε τα παιδιά που έκανε με τη Γαία! Τα πέταγε λοιπόν βαθιά μέσα στη Γη, στα Τάρταρα! Έτσι, κατά κάποιον τρόπο τα παιδιά αυτά επέστρεφαν μόλις γεννιόνταν στη μήτρα της Γης, χωρίς να προλαβαίνουν να δουν το φως της ημέρας. Η Γαία έσωσε τον μικρότερο από τους τιτάνιους γιους της και του ζήτησε να βάλει τέλος στις φρικαλεότητες του πατέρα του. Είχε έρθει η ώρα να περιοριστεί μια αχαλίνωτη, καταστροφική και καταπιεστική δημιουργική δραστηριότητα. Έτσι ο Κρόνος, μια νύχτα που ο Ουρανός και η Γαία συνευρίσκονταν, έκοψε τα γεννητικά όργανα του πατέρα του και τα πέταξε στη θάλασσα. Μια από τις εκδοχές του μύθου λέει ότι μόλις το σπέρμα του Ουρανού έπεσε στη θάλασσα, γεννήθηκε η θεά Αφροδίτη. Το στοιχείο αυτό φανερώνει ότι η δυνατότητα συμφιλίωσης μεταξύ των δύο αυτών αντίθετων δυνάμεων θα μπορούσε να βρίσκεται στο αρχέτυπο της Αφροδίτης, σα σημείο ισορροπίας, διαμεσολάβησης και διασύνδεσης.
Αποκαλώντας πάντως τον Κρόνο «παλιό» και τον Ουρανό «νέο» πέφτουμε στην απλοποίηση του να συνδέσουμε τον Κρόνο με το κακό και τον Ουρανό με το καλό. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Όπως μας δείχνει ο μύθος, ο Ουρανός μπορεί να μας οδηγήσει σε φανατισμό και σε ριζοσπαστικό εξτρεμισμό, όταν υιοθετεί μια ακραία δογματική και καθηλωμένη εγκεφαλικά στάση. Αντίστοιχα, ο Κρόνος στη θετική του εκδοχή μπορεί να φέρει σταθερότητα και ασφάλεια. Μια σταθερότητα που προέρχεται από την ίδια τη βιωματική εμπειρία, η οποία διανθίστηκε με πολύ κόπο, πειθαρχία και αυστηρότητα. Και τα δύο αυτά αρχέτυπα χρειάζονται για να καταλυθούν οι ξεπερασμένες δομές και για να επέλθει ένας «πεφωτισμένος» εκσυγχρονισμός και προοδευτικότητα στις κοινωνίες μας. Και τα δύο χρειάζονται για να καταφέρουμε να προσδιορίσουμε, να συγκεκριμενοποιήσουμε και να υλοποιήσουμε τις πρωτοποριακές ιδέες που μας οδηγούν στην εξέλιξη.
ΤΟ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ
Καθώς συντονίζονται έντονα στις μέρες μας οι δύο αυτοί πλανήτες μπορούμε να αναγνωρίσουμε αστρολογικά ένα άλλο σημαντικό θέμα που τους συνδέει: και οι δύο είναι κυβερνήτες του ζωδίου του Υδροχόου – ο Κρόνος ο παλιός του κυβερνήτης και ο Ουρανός ο σύγχρονος. Αναλογιστείτε και το γεγονός ότι ο Κρόνος θα βρίσκεται το 2021 και το 2022 στο ζώδιο του Υδροχόου. Επομένως είναι αναμενόμενο ότι και οι δύο θα θέσουν τώρα υποψηφιότητα για το «Κοινοβούλιο», σε θέσεις που θα απέχουν μεν πολύ μεταξύ τους, αλλά που θα είναι παράλληλες σε ότι αφορά την ατζέντα θέσπισης πιο ισότιμων και δημοκρατικών νόμων και πολιτικών.
Στο τέλος του 2020 είχε ήδη φανεί αστρολογικά ότι το 2021 δεν θα ήταν ήσυχο, ούτε θα έφερνε κάποια λύση ή απελευθέρωση για τα όσα συνέβησαν από την αρχή της πανδημίας. Ήδη στις προβλέψεις που κάναμε στο συνέδριο τον Δεκέμβριο του 2020, είχαμε μιλήσει για συγκρούσεις, εντάσεις και πιθανή αύξηση της επιθετικότητας και της βίας. Βλέπετε, όταν δύο πλανήτες σχηματίζουν μεταξύ τους όψη Τετραγώνου, οποιοσδήποτε άλλος διελαύνων πλανήτης συντονίζεται γωνιακά σε 90 μοίρες με αυτούς θα συμβάλει στον σχηματισμό ενός «Ταυ Τετραγώνου», το οποίο θα προσθέσει ακόμη μεγαλύτερη ενεργειακή ένταση στο όλο πακέτο. Έτσι, οι περιστασιακές «συναντήσεις» του φαινομένου με τον Άρη και τη Σελήνη, ακόμη και με την Αφροδίτη (πλανήτες οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν βρεθεί σε δυσαρμονική όψη με τον Πλούτωνα σε περισσότερες από μία περιπτώσεις), έχουν προσθέσει αρκετή ένταση στην όλη εικόνα, τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο – σε όλη τη διάρκεια του 2021.
Αστρολογικά, ότι έχει να κάνει με τις κοινωνικές και πολιτικές δομές βρίσκεται διαρκώς υπό αναθεώρηση. Αν ο Κρόνος αντιπροσωπεύει την εξουσία, τους θεσμούς των κυβερνήσεων που παρέχουν τάξη και ασφάλεια, ο Ουρανός αντιπροσωπεύει την εξέγερση, τη διαφωνία, την ελευθερία της έκφρασης, την τεχνολογία, τις καινοτομίες, τις εφευρέσεις, την πρόοδο. Οι δυο τους, ξεκίνησαν το 1988 έναν καινούργιο κύκλο εξέλιξης στο ζώδιο του Τοξότη, ενσταλάζοντας προοδευτικά στοιχεία στις πάγιες κοινωνικές μας πεποιθήσεις. Αυτές οι πεποιθήσεις μας φέρνουν τώρα αντιμέτωπους με το κατά πόσο έχουμε καταφέρει να γίνουμε πιο ανεκτικοί και πιο ανοιχτοί σε άλλες φυλές, σε άλλους πολιτισμούς, άλλους τρόπους σκέψης και ζωής, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πλανήτη μας, της Γης.
Μέσα σε αυτή τη γενικότερη αναθεώρηση, φαίνεται να συσσωρεύονται στην κοινωνικοπολιτική μας ατζέντα ζητήματα που σχετίζονται με τη μετανάστευση, με το είδος της δημοκρατίας που έχουμε, με τα δικαιώματα, με τις ανισότητες και ούτω καθεξής. Ο επείγων χαρακτήρας προέρχεται από το γεγονός ότι πλησιάζει το τέλος του συγκεκριμένου κύκλου Κρόνου – Ουρανού. Ο χρόνος εξαντλείται και πρέπει να αφυπνιστούμε, γιατί όλα εκείνα που δεν περιέχουν αλήθεια και δεν στηρίζονται κατάλληλα δεν θα καταφέρουν να μείνουν όρθια από δω και μπρος.
Η ΟΨΗ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΥ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ΣΤΟΝ ΥΔΡΟΧΟΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΤΟΝ ΤΑΥΡΟ
Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του πιο πρόσφατου κύκλου Κρόνου – Ουρανού εκδηλώθηκαν στα σημεία αιχμής του μεγάλοι σεισμοί – όπως αυτός στην Τουρκία – και σημαντικές πολιτικές κινήσεις – όπως η ανάληψη της εξουσίας από τον Μπαράκ Ομπάμα. Ειδικά δε στη διάρκεια τού 2021 συνέβησαν κυριολεκτικά και μεταφορικά διάφορες «κατολισθήσεις». Μιλάμε για τον μεγάλο σεισμό στην Αϊτή, για την κατάρρευση σαν χάρτινος πύργος του όλου πολιτικο-στρατιωτικού συστήματος στο Αφγανιστάν – και ακόμη και για κυριολεκτικές καταρρεύσεις πανύψηλων κτιρίων, στο Μαϊάμι και αλλού. Σε ψυχολογικό επίπεδο, αυτό μεταφράζεται σε κατάρρευση «προσωπικών δομών» στους ανθρώπους.
Αποτελεί πάντως «συγχρονικότητα» το γεγονός ότι σε δύο από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου διαλύθηκαν την ίδια χρονική στιγμή οι δομές τους. Όσο κι αν οι ειδήσεις δεν το μεταδίδουν επειδή δεν έχει ενδιαφέρον, η πραγματικότητα είναι ότι η Αϊτή υπέστη ένα τεράστιο πλήγμα από τον σεισμό του Αυγούστου του 2021, τον οποίο ακολούθησε μια μεγάλη τροπική καταιγίδα. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα μέρη σε αυτό το νησί όπου η βοήθεια προς τον πληθυσμό είναι σχεδόν μηδαμινή.
Ας δούμε όμως το πώς θα εκδηλωθεί το τετράγωνο Κρόνου – Ουρανού «κοσμικά», σε επίπεδο χωρών. Στην περίπτωση π.χ. της Ισπανίας, το τετράγωνο αυτό θα έρθει σε επαφή με τον Άρη στο Εθνικό ωροσκόπιο της χώρας. Θα ενεργοποιήσει παράλληλα τον Δεύτερο Οίκο της χώρας, που συνδέεται με τους πόρους και τα αποθέματα. Αυτή η υπερενεργοποίηση όμως του «γενέθλιου» Άρη της Ισπανίας μπορεί να προκαλέσει ακραίες ενέργειες σε περιόδους κρίσης, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντικές πράξεις βίας. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που η Ισπανία έχει εισέλθει σε μια περίοδο που πρέπει να αντιμετωπίσει πιο ρεαλιστικά τη διαχείριση των πόρων της, τόσο από οικολογική όσο και από οικονομική άποψη.
Στον χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το τρέχον Τετράγωνο Κρόνου – Ουρανού επηρεάζει άμεσα την αίσθηση του «ανήκειν», ξυπνά παλιές πληγές και αμφισβητεί το σύστημα διαμοιρασμού των πόρων. Κατά κάποιον τρόπο, η συνύπαρξη μεταξύ των κρατών μελών διανύει μια ευμετάβλητη και ασταθή φάση, η οποία θα μπορούσε όμως να αποδώσει καρπούς σε ότι αφορά την καλύτερη διαχείριση της «πολυμορφίας» – όπου κάθε χώρα θα συνεχίσει να ανήκει στην Ένωση, αποκτώντας όμως μεγαλύτερη αυτονομία και ελευθερία.
Ο χάρτης των Ηνωμένων Πολιτειών είναι πιο περίπλοκος, καθώς η χώρα αυτή έχει επηρεαστεί ισχυρά από την τρέχουσα «επιστροφή» του Πλούτωνα στη γενέθλια θέση του. Η «επιστροφή» αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει στο θάνατο αλλά και στην αναγέννηση των ΗΠΑ – σε μια διαδικασία επούλωσης και ανάνηψης που θα δοκιμάσει ολόκληρη τη δομή αυτού του πανίσχυρου κράτους. Όλα όσα είναι κρυμμένα, μυστικά και αόρατα θα έρθουν στο φως και τα θεμέλια της υπερδύναμης θα κλονιστούν. Παρ’ όλα αυτά, οι συγκεκριμένες επιρροές παρέχουν και την αναγκαία δύναμη και αποφασιστικότητα για να αναγεννηθούν οι ΗΠΑ από τις στάχτες τους. Για να επιτευχθεί όμως αυτό φαίνεται ότι θα πρέπει να προηγηθεί μία κάθοδος των ΗΠΑ στην κόλαση. Ίσως βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας ριζοσπαστικής γεωστρατηγικής αλλαγής – κάτι που φαίνεται να έχει ήδη ξεκινήσει με το Αφγανιστάν και θα μπορούσε να συνεχιστεί και με άλλους τρόπους, όπως με το να πάψει π.χ. να είναι το δολάριο το διεθνές νόμισμα επιλογής.
Στη Ρωσία, μεγάλες εκπλήξεις επιφυλάσσει το τέλος του 2021 και ολόκληρο το 2022, καθώς το τετράγωνο Κρόνου – Ουρανού έρχεται σε άμεση επαφή με τον γενέθλιο Ουρανό της χώρας, που βρίσκεται στον Υδροχόο. Είναι δύσκολο να προβλεφθεί το τι ακριβώς θα συμβεί, αλλά αναμφίβολα θα προκαλέσει μεγάλη έκπληξη. Θα είναι ένα γεγονός που θα κάνει αισθητή την παρουσία του και θα αλλάξει τη χώρα απρόβλεπτα. Και για να πάμε και στην Κίνα, τα γεγονότα που συμβαίνουν εκεί σε συγχρονισμό συνήθως με την «πλατεία» θα επηρεάσουν περισσότερο τις σχέσεις της Κίνας με τις άλλες χώρες και θα θέσουν σε αμφισβήτηση τη δική της εικόνα – κάτι που έχει ήδη αρχίσει να γίνεται με το ξέσπασμα της πανδημίας.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θα αναθεωρηθεί έντονα καθ’ όλη τη διάρκεια του 2021 και του 2022 είναι η έννοια της ελευθερίας. Θα αμφισβητηθεί το κατά πόσο οι δυτικές δημοκρατίες αποτελούν τον οργανωτικό φορέα που διέπει την ελευθερία ή αντίθετα, είναι ένα σύστημα που χρησιμοποιεί και χειραγωγεί την ελευθερία, παραχωρώντας την επιλεκτικά. Θα μπορούσαν να προκύψουν συνθήκες που θα μας οδηγούσαν στο να προβληματιστούμε έντονα σχετικά με την έννοια της ατομικής και της συλλογικής μας ελευθερίας. Ταυτόχρονα, το ζήτημα της προχωρημένης τεχνολογίας και η αρνητική της επιρροή στη δική μας ελευθερία θα μπορούσε να βγει έντονα τώρα στο προσκήνιο. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται σαν μια «αφαιρετική» φιλοσοφική συζήτηση, αλλά θα αποτελέσουν το βασικό υπόστρωμα της κατάστασης που θα βιώσουμε στο 2021 και στο 2022.
Θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια μάχη για το ποιος θα κερδίσει τον πολιτιστικό διάλογο, ποιος θα γράψει την πιο αξιόπιστη ιστορία, ποιος θα προβάλει το πιο «πιασάρικο» στον κόσμο κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό κατασκεύασμα. Από τη δική μου σκοπιά βλέπω ότι το σύστημα καταρρέει καθώς μαίνεται αυτή η μάχη, επειδή το «αόρατο» (που είναι τελικά πολύ πραγματικό) διαπερνά ισχυρά τα υποστρώματα της συλλογικότητας. Το κλειδί είναι το πώς θα καταφέρουμε να ενσωματώσουμε με μεγαλύτερη ανοχή και ευελιξία τις αντίθετες αυτές δυνάμεις, που κρύβουν μέσα τους τους σπόρους ενός νέου κόσμου.
Η μεγάλη αυτή αλλαγή θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει και το να σταματήσουμε να ρωτάμε την αστρολογία για τι πρόκειται να συμβεί και να αρχίσουμε να στέλνουμε τις επιθυμίες μας σαν ευχές στον ουρανό, έτσι ώστε να τις «προσλαμβάνουν» οι πλανητικοί κύκλοι και να τις πραγματοποιούν, κατά το εφικτό! Και κάνοντας το αυτό, δεν θα «χειραγωγούμε» την αστρολογία, αλλά θα συνδεόμαστε με την πιο αρχετυπική και μυστηριακή της πλευρά.
Χρωματικά, οι διαφορετικές «ενέργειες» του Κρόνου και του Ουρανού εκπροσωπούνται από το μαύρο και το άσπρο. Η ανάμειξη τους μας δίνει το γκρι, το χρώμα που θα μπορούσαμε να συνδέσουμε με την Αφροδίτη. Βλέπετε, το γκρι είναι το χρώμα που συνδυάζει ιδανικά το «γιν» και το «γιανγκ», το θηλυκό και το αρσενικό, το χρώμα που τα εξισορροπεί και τα ενώνει όλα σε μια αγκαλιά, το χρώμα της αγάπης. Η Αφροδίτη μετατρέπεται έτσι στην «κομψή τάξη» ή στην «πειθαρχημένη ελευθερία», που καθιστά δυνατή την καλύτερη συνύπαρξη ανάμεσα στους ανθρώπους.
0 Σχόλια