Έφυγε από τη ζωή η Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη, σπουδαία ερμηνεύτρια του νησιώτικου τραγουδιού και μια από τις σημαντικότερες μορφές της παραδοσιακής μας μουσικής.
Η φωνή της Ειρήνης Κονιτοπούλου-Λεγάκη έχει ταυτιστεί με την Νάξο, τις Κυκλάδες, τους χορούς και τους ατελείωτους μπάλους που χορεύει όλη η Ελλάδα.
Από τα 11 παιδιά που έκαναν, οι γινείς της επέζησαν τα πέντε. Η Ειρήνη, ο Γιώργος, ο Κώστας, και αργότερα η Αγγελική και ο Βαγγέλης.
Με την Ειρήνη μωρό, η οικογένεια ταξίδεψε στην Αθήνα (εδώ γεννήθηκε και ο Γιώργος). Στην Κατοχή επιστρέφουν και πάλι στο νησί. Ο Μιχάλης Κονιτόπουλος δούλεψε ως οικοδόμος αλλά παράλληλα διέπρεψε σε εκδηλώσεις και πανηγύρια με το βιολί του. Μετά την κατοχή άρχισε και η ενασχόληση του Γιώργου με το βιολί.
Μετά την απελευθέρωση, το ραδιόφωνο αρχίζει και αναζητά εκπροσώπους από κάθε μέρος της Ελλάδας, παραδοσιακούς οργανοπαίχτες προκειμένου να παίζουν ζωντανά στις εκπομπές του. Έτσι σε μία ακρόαση του Σίμωνα Καρρά, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν Προϊστάμενος του Τμήματος Παραδοσιακής Μουσικής της Ραδιοφωνίας, παρουσιάζεται και ο λαουτιέρης Δημήτρης Φυρογένης, θείος της Ειρήνης. Όταν μετά από λίγο καιρό ο Καρράς του ζητάει κάποιον να τον βοηθάει στο τραγούδι, εκείνος σκέφτεται την 20χρονη ανιψιά του Ειρήνη.
Αρχικά κρυφά από τον πατέρα της εκείνη τραγουδάει στο «Σταθμό». Εκείνος στην αρχή αντιδρά, αλλά στη συνέχεια ενσωματώνεται στο συγκρότημα, το οποίο το 1955 – 1956 μαζί με την Άννα Καραμπεσίνη, ηχογραφούν τέσσερα τραγούδια.
Την εποχή που ηχογραφεί τα πρώτα της τραγούδια παντρεύεται το Στέλιο Λεγάκη και αρχίζει να μεγαλώνει τα παιδιά της. Ο άνθρωπος που θα δώσει νέα ώθηση στην Αθηναϊκή πια οικογένεια του Μιχάλη Κονιτόπουλου είναι ο Γιώργος, ο οποίος αντικαθιστά τον πατέρα του στο συγκρότημα του Φυρογένη. Ο Γιώργος με βασική τραγουδίστρια την Ειρήνη, θα αρχίσει πια επαγγελματικά να δουλεύει για τη δισκογραφία.
«Η Ειρήνη είχε κάποια πλεονεκτήματα, που είχα την εντύπωση ότι αν ακουστούν θα εντυπωσιάσουν. Έχει έκταση στη φωνή η Ειρήνη και αναπνοή που μπορεί να σε σκάσει να περιμένεις για το πότε θα σταματήσει και εκείνη να συνεχίζει.» …αναφέρει σε συνέντευξη του ο Γιώργος Κονιτόπουλος.
Προσωπική δισκογραφία
• «Νησιώτικα τραγούδια 1, 2, 3» (1967, 1968, 1968)
• «Τσάρκα με το τρεχαντήρι» (1970)
• «Νησιώτικη τσάρκα» (1973)
• «Τραγούδια του Αιγαίου» (1973)
• «Από λιμάνι σε λιμάνι» (1975)
• «Τα πελαγίσια» (1975)
• «Θαλασσινοί αντίλαλοι» (1977)
• «Θαλασσινά» (1982)
• «Μεγάλες επιτυχίες» (1982)
• «Χρυσός δίσκος» (1982)
• «9 μποφόρ» (1987)
• «Ανέφαλα θαλασσινά» (1993)
• «Νησιώτικα» (1994)
Συμμετοχές
• «Ντιρλαντά» (1971)
• «2ο Ταξίδι στην Ελλάδα» (1975)
• «Τραγούδια απ’ τα νησιά μας» (1975)
• «Ντάρι-ντάρι, νησιώτικο γλέντι» (1991)
• «Τα ωραιότερα νησιώτικα τραγούδια» (1992)
• «Νησιώτικα τραγούδια 1, 2, 3» (1967, 1968, 1968)
• «Τσάρκα με το τρεχαντήρι» (1970)
• «Νησιώτικη τσάρκα» (1973)
• «Τραγούδια του Αιγαίου» (1973)
• «Από λιμάνι σε λιμάνι» (1975)
• «Τα πελαγίσια» (1975)
• «Θαλασσινοί αντίλαλοι» (1977)
• «Θαλασσινά» (1982)
• «Μεγάλες επιτυχίες» (1982)
• «Χρυσός δίσκος» (1982)
• «9 μποφόρ» (1987)
• «Ανέφαλα θαλασσινά» (1993)
• «Νησιώτικα» (1994)
Συμμετοχές
• «Ντιρλαντά» (1971)
• «2ο Ταξίδι στην Ελλάδα» (1975)
• «Τραγούδια απ’ τα νησιά μας» (1975)
• «Ντάρι-ντάρι, νησιώτικο γλέντι» (1991)
• «Τα ωραιότερα νησιώτικα τραγούδια» (1992)
0 Σχόλια