1. Θέλεις να ελέγχεις τα πάντα
Βασικό στοιχείο που δημιουργεί "πρόβλημα". Θέλεις να κρατήσεις το παιδί σου κοντά, όμως ενδεχομένως να το "πνίγεις" κόλας!
Αν ελέγχεις τα πάντα και για πάντα, δεν θα δώσεις στο παιδί σου τη δυνατότητα ούτε καν να ανακαλύψει τι του αρέσει πραγματικά, τι θέλει να κάνει.
Πάρε βαθιά ανάσα και άρχισε να δέχεσαι το γεγονός ότι το παιδί σου μπορεί -και θα έπρεπε κιόλας- να έχει τα δικά του "θέλω" και τα δικά του "δεν θέλω" αντίστοιχα.
2. Προσπαθείς να κρατήσεις μακριά την αποτυχία
Κανείς δεν θέλει να αποτυγχάνει. Ούτε ο ίδιος, ούτε, φυσικά και το παιδί του. Αν δεν αντιλαμβάνεσαι, όμως, ότι δεν τη γλιτώνεις με τίποτα στον κόσμο -ούτε και το βλαστάρι σου, εδώ που τα λέμε- τότε ζεις στα σύννεφα. Και αυτό δεν κάνει καλό ούτε σε εσένα, ούτε στα παιδιά σου.
Δες το ρεαλιστικά και δέξου ότι το παιδί σου θα αποτύχει κάποια στιγμή. Και πρέπει να το κάνει, σύμφωνα με ειδικούς. Άφησέ το να βιώσει μόνος το γεγονός και παρακολούθησέ το να επανέρχεται με τις δυνάμεις του. Δώσε του να καταλάβει ότι είσαι κοντά του, αλλά ότι η δική σου "δουλειά" κάπου σταματά και κάπου αρχίζει η δική του.
Αν για παράδειγμα δεν κάνει τα μαθήματά του, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη δασκάλα και τις συνέπειες της ασυνέπειάς του. Αν εσύ προλαβαίνεις πάντα τον "κύμα" δεν θα μάθει ποτέ την
3. Δεν του αναθέτεις δουλειές
Και σε αυτό το κομμάτι, βέβαια, θα πρέπει να δεις "ανάμεσα από τις λέξεις". Ένα παιδί, ανάλογα με την ηλικία του, μπορεί και πρέπει να αναλάβει μερικές από τις δουλειές του σπιτιού, όχι μόνο για να σε βοηθά, αλλά γιατί έτσι μαθαίνει την έννοια της υπευθυνότητας.
Πρέπει να μπορεί να στρώνει το κρεβάτι του κάθε μέρα. Να συμμαζεύει τα ρούχα του, να μαζεύει το πιάτο του μόλις τελειώσει το φαγητό κ.ο.κ.
Αν τα κάνεις εσύ όλα, εκτός του ότι γίνεσαι ράκος, του διδάσκεις ότι θα τα βρίσκει όλα έτοιμα. Και μόλις εσύ δεν θα είσαι δίπλα του, τότε θα φάει τέτοιο "χαστούκι" που δεν θα ξέρει από πού του ήρθε.
4. Το παρα-παρηγορείς
Σταμάτα να το παραχαϊδεύεις. Χτύπησε το πόδι του. Το τσίμπησε κουνούπι. Μάλωσε με τους φίλους του. Πήρε κακούς βαθμούς. Όλα αυτά μπορεί να συμβούν. Εντάξει, θα είσαι εκεί. Θα του σταθείς. Αν όμως αντιδράσεις υπερβολικά και φερθείς σαν να έχει "πεθάνει" κάποιος, προσφέροντας υπερβολική παρηγοριά, τότε αφενός χάνεται η διαβάθμιση του σημαντικού, αφετέρου μαθαίνεις το παιδί σου να "χαϊδεύεται" αντί να προσπαθεί γρηγορότερα να σταθεί στα πόδια του.
5. Του λες συνέχεια να προσέχει
Όσο και να μη θέλεις να το παραδεχτείς είναι γεγονός. Δεν μπορείς να προστατεύεις το παιδί σου ανά πάσα στιγμή της ζωής του. Αν του λες συνέχεια "Πρόσεχε" και "Πρόσεχε" και "Τον νου σου" ή "Δεν προσέχεις καθόλου", τότε να ξέρεις ότι θα έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα.
Το παιδί θα αποδεχτεί την "ταμπέλα" του ανίκανου να προσέχει και θα πορεύεται αναλόγως. Όχι, αυτό δεν το θέλει κανείς.
6. Το ελέγχεις διαρκώς
Φυσικά και θέλεις να ξέρεις που είναι ανά πάσα στιγμή, αλλά αυτά τα τηλεφωνήματα κάθε μισή ώρα μπορεί να τον τρελάνουν, ενώ σίγουρα θα του δώσουν το μήνυμα ότι δεν τον εμπιστεύεσαι γιατί δεν μπορείς να το κάνεις. Αν κάτι τέτοιο δεν ισχύει, τότε... κάνε πίσω. Έρχεται μια στιγμή στη ζωή του γονιού που πρέπει να πάρει αυτή την απόφαση. Και θυμίσου τα εξής:
Δεν είναι εύκολη, αλλά είναι αναγκαία.
Μόνο έτσι θα πάει μπροστά εκείνο και μόνο αυτό είναι το ζητούμενο.
Βγάλε το βαρίδιο από τα πόδια του. Και από τα δικά σου.
Άσε να ανοίξει τα φτερά του και απόλαυσε το νέο αυτό κεφάλαιο με αγάπη. Δίπλα του!
0 Σχόλια