Ολοένα και πιο έντονα γίνονται τα ρινολογικά προβλήματα κατά την τρίτη ηλικία. Μια υποεκτιμημένη τόσο από τους ιατρούς, όσο και από τους ασθενείς ρινίτιδα είναι η γεροντική ρινίτιδα, η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες στην αντιμετώπισή της.
Πρόκειται για μία ξεχωριστή υποκατηγορία της μη αλλεργικής ρινίτιδας χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν παρατηρούνται και οι υπόλοιπες μορφές.
«Η ρινίτιδα είναι ένα σύνολο ρινικών συμπτωμάτων, όπως συμφόρηση, απόφραξη, ρινόρροια, φτέρνισμα και κνησμός, που εμφανίζονται ως αποτέλεσμα φλεγμονής, αλλά και δυσλειτουργίας του ρινικού βλεννογόνου. Υπάρχουν τρεις υποομάδες ρινίτιδας: η αλλεργική, η μη αλλεργική και η λοιμώδους αιτιολογίας. Η ρινίτιδα των ηλικιωμένων ή γεροντική ρινίτιδα ορίζεται ως η διαυγής υδαρής πρόσθια ρινόρροια, η οποία δεν σχετίζεται με συγκεκριμένο αιτιολογικό παράγοντα και θεωρείται ότι επηρεάζεται από χολινεργική υπερδραστικότητα και ανατομικές ρινικές αλλαγές, που σχετίζονται με την ηλικία. Αυτά προκαλούν ατροφία του κολλαγόνου, εκφυλισμό του συνδετικού ιστού και των αδένων των βλεννογόνων και εξασθένηση του χόνδρου του διαφράγματος», εξήγησε ο αναπληρωτής καθηγητής ΩΡΛ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Μανώλης Προκοπάκης.
«Τα αντιισταμινικά πρώτης γενιάς δεν συνιστώνται πλέον, λόγω των παρενεργειών τους. Ο συνδυασμός ενδορινικών κορτικοστεροειδών και ενδορινικών αντιισταμινικών έχει αποδειχθεί ότι είναι ακόμη πιο αποτελεσματικός. Οι ρινικές πλύσεις χρησιμοποιούνται ευρέως σε όλους τους τύπους ρινίτιδας με αλατούχο διάλυμα και βοηθούν στον καθαρισμό της βλέννας και των ερεθιστικών ουσιών», πρόσθεσε ο κ. Προκοπάκης.
Σημείωσε ακόμη ότι η περαιτέρω διερεύνηση του θέματος μπορεί να οδηγήσει σε καλά στοχευμένες θεραπείες, οι οποίες, με τη σειρά τους, θα προσφέρουν μεγαλύτερη ανακούφιση των συμπτωμάτων, έλεγχο της συννοσηρότητας και μειωμένη οικονομική επιβάρυνση, που σχετίζεται με αυτή την εξαιρετικά διαδεδομένη πάθηση.
0 Σχόλια