“Ο χρόνος που οι γυναίκες ξεφουσκώνουν διαφέρει από άτομο σε άτομο. Προφανώς σύμφωνα με τους άντρες που έχω μιλήσει, η κάθε γυναίκα -όπως και με τα ρούχα, το άρωμα και την τεχνική του έρωτα- έχει δικό της “προσωπικό στυλ” γυναικείας γκρίνιας.
Ας αναφέρουμε μερικά:
Η μαραθωνοδρόμος της γκρίνιας: Αυτή η γυναίκα γκρινιάζει για μεγαλύτερο διάστημα επομένως, το πάει σταδιακά για δύο μέχρι τρεις ώρες.
Η σπρίντερ της γκρίνιας: Αυτή η γυναίκα γκρινιάζει για συντομότερη χρονική περίοδο. Πρόκειται για πιο έντονο ξέσπασμα, επομένως κουράζεται πολύ γρηγορότερα.
Η σταδιακά επιταγχυνόμενη γκρινιάρα: Αυτή η γυναίκα θα αρχίσει με ένα κλαψούρισμα και σιγά σιγά θα πάρει φόρα και θα το εξελίξει σε γκρίνια. Έπειτα, θα βάλει τα κλάματα. Όσο περισσότερο το τραβάει, τόσο περισσότερη φόρα παίρνει και τόσο μικρότερες είναι οι πιθανότητες να σταματήσει.
Η πρωινή κλαψιάρα: Αρχίζει μόλις σκάει ο ήλιος στον ορίζοντα. Μόλις ανοίγουν τα μάτια του, ακούει την πρώτη πρωινή κλάψα. Ή είναι ακόμα κοιμισμένος και τον ξυπνάει σαν το λάλημα του πετεινού.
Η νυχτερινή γκρινιάρα: Εκεί που πέφτει στο βαθύ στάδιο ύπνου REM, τον κουνάει και του θυμίζει κάτι που πρέπει να κάνει την επόμενη μέρα.
Η ράμπο: Αυτή η γκρινιάρα εφαρμόζει το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Τον πιάνει στον ύπνο, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Τη μια στιγμή όλα πάνε μια χαρά και τότε, χωρίς καμιά προειδοποίηση, εκείνη πετάγεται μέσα από το θάμνο και του τη ρίχνει.
Η ελεύθερη σκοπευτής: Αυτή είναι η εκ προμελέτης γκρινιάρα, που ρίχνει μια μπηχτή. Πρόκειται συνήθως για πετυχημένο καρφί, το οποίο όμως κάνει φοβερή ζημιά.”
0 Σχόλια