Αμερική έκαναν τατουάζ στα παιδιά με την ομάδα αίματός τους

 Τι ήταν ακριβώς το Operation Tat-Type

Τα τατουάζ ομάδας αίματος αναμενόταν να σώσουν χιλιάδες ζωές μετά από επίθεση ατομικής βόμβας, επειδή αυτές οι πληροφορίες θα μπορούσαν να επιτρέψουν γρήγορες μεταγγίσεις αίματος.

Η ιδέα δεν ήταν ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να λάβουν αίμα όταν χρειαστούν, αλλά μάλλον να γίνουν δωρητές που θα μπορούσαν να αναγνωριστούν από το σήμα τους και να σώσουν κάποιον άλλον. Αυτό το πρόγραμμα ήταν γνωστό ως Operation Tat-Type.

Το τατουάζ ομάδας αίματος ήταν η μόνη λύση στην αυξημένη ανάγκη για αίμα κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας στη δεκαετία του 1950.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, το μεγαλύτερο μέρος του αίματος που συλλέχθηκε μεταφέρθηκε στο εξωτερικό, δημιουργώντας έλλειψη στην Αμερική.

Εκτός αυτού, το υπάρχον απόθεμα στις τράπεζες αίματος κινδύνευε να καταστραφεί από επιθέσεις ή από ραδιενέργεια. Ξεκίνησαν προσπάθειες σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες για να προσδιοριστεί ο τύπος αίματος όσο το δυνατόν περισσότερων Αμερικανών για να δημιουργήσουν «τράπεζες αίματος» που θα μπορούσαν να κάνουν επιτόπου μεταγγίσεις.

Η Επιτροπή Ιατρικής Πολιτικής Άμυνας του Σικάγο (CCDC), με επικεφαλής τον Δρ. Andrew C. Ivy, ενέκρινε ένα τεράστιο πρόγραμμα τατουάζ το 1950. Το CCDC προμόταρε την ιχνηλάτηση ομάδας αίματος ως μια ανώδυνη διαδικασία, η οποία περιελάμβανε μόνο ένα τρύπημα στο δάχτυλο.

Ο Δρ Ivy είχε υπηρετήσει ως σύμβουλος της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης στο δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου της Νυρεμβέργης, όπου παρατήρησε ότι τα μέλη του ναζιστικού Waffen-SS έφεραν τατουάζ που έγραφαν την ομάδα αίματος τους στον εσωτερικό βραχίονα ή στο στήθος. Είναι πιθανό ότι ο Δρ. Ivy εμπνεύστηκε από αυτά τα τατουάζ σώματος και έγινε ένας από τους κορυφαίους υποστηρικτές του σχεδίου.

«Τότε κάναμε μόνο μπάνιο μία φορά την εβδομάδα το Σάββατο και θυμάμαι ότι η μητέρα μου προσπαθούσε να καθαρίσει αυτό το μπλε σημείο», λέει η Annella Petkovich-Dixon σε συνέντευξή της (δείτε το βίντεο!). Η μέθοδος του τατουάζ πάντως δεν κράτησε πολύ. Όταν τελείωσε ο πόλεμος της Κορέας, η ζήτηση για αίμα μειώθηκε και έτσι σταμάτησαν και τα τατουάζ στα παιδιά.