Ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι (ιταλικά: Marcello Vincenzo Domenico Mastroianni, 28 Σεπτεμβρίου 1924 – 19 Δεκεμβρίου 1996) ήταν Ιταλός ηθοποιός. Γεννήθηκε στο χωριό Φοντάνα Λίρι, νότια της Ρώμης, και μεγάλωσε στο Τορίνο και τη Ρώμη.
Ήταν ανιψιός του διάσημου Ιταλού γλύπτη Ουμπέρτο Μαστρογιάννι (Umberto Mastroianni, 1910 - 1998).Τα πρώτα χρόνια κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε ως βιομηχανικός σχεδιαστής. Συνελήφθη από τους Ναζί, που τον έστειλαν σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στη Βόρεια Ιταλία, από όπου κατάφερε να δραπετεύσει. Πήγε στη Βενετία όπου έζησε κρυμμένος μέχρι το τέλος του πολέμου. Μεταγενέστερα, άρχισε να εργάζεται ως λογιστής για την Eagle-Lion, μια μικρή αγγλική εταιρεία παραγωγής και διανομής.
1987- υποψηφιότητα, Academy Award for Best Actor, Occhi neri
Το 1950 παντρεύτηκε την ηθοποιό Φλόρα Καραμπέλλα και απέκτησαν μια κόρη, την Μπάρμπαρα. Η πρώτη του σοβαρή σχέση που ακολούθησε ήταν με τη Φέι Ντάναγουει. Ύστερα από τρία χρόνια τον εγκατέλειψε, καθώς τον περίμενε να πάρει διαζύγιο από την πρώην σύζυγό του - κάτι που ως καθολικός αρνιόταν. Με την συμπρωταγωνίστριά του επί μια τετραετία Κατρίν Ντενέβ απέκτησαν μια κόρη, την Κιάρα. Από το 1976 συνδέθηκε με την σκηνοθέτιδα Άννα Μαρία Τατό, με την οποία έζησε μέχρι το θάνατό του. Αν και άρρωστος, από καρκίνο στο πάγκρεας, εργαζόταν μέχρι τους τελευταίους μήνες της ζωής του και στο θέατρο και στον κινηματογράφο.
Καριέρα
Στην οθόνη είχε το ντεμπούτο του, ως κομπάρσος, στην ταινία Μαριονέτες (1939). Στη σκηνή πρωτοεμφανίστηκε με το έργο Angelica (1948) όπου συμπρωταγωνίστησε με την Τζουλιέτα Μαζίνα, σύζυγο του Φεντερίκο Φελίνι. Τότε τον ανακάλυψε ένας από τους βοηθούς του Λουκίνο Βισκόντι και ξεκίνησε μια δεκαετή συνεργασία. Ορισμένα από τα έργα που εμφανίσθηκε ήταν: Λεωφορείο ο πόθος, Ο θάνατος του εμποράκου, Θείος Βάνιας. Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο, ως ηθοποιός, ήταν στο έργο του Ρικάρντο Φρέντα Οι άθλιοι (1948). Από το 1949-1956 έπαιζε μικρούς ρόλους σε έργα των Ντίνο Ρίζι, Μάριο Μονιτσέλι κ.α. Έφτασε στην κορύφωση της καριέρας του με τις ταινίες Λευκές Νύχτες (1957) του Λουκίνο Βισκόντι, Ο Κλέψας του Κλέψαντος (1958) του Μάριο Μονιτσέλι και Διαζύγιο αλά Ιταλικά (1961) του Πιέτρο Τζέρμι που τον καθιστούν ως έναν από τους πρώτους κωμικούς της Ιταλίας. Η ταινία La Dolce Vita (1960) του Φεντερίκο Φελίνι του χάρισε παγκόσμια φήμη. Συνολικά, εμφανίσθηκε σε περισσότερα από 150 έργα.
Βραβεία & υποψηφιότητες
1954- Nastro d’ Argento for Best Actor, Giorni d’ amore
1954- Grolla d’ Oro for Best Actor, Peccato che sia una canaglia
1956- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, La fortuna di essere donna
1957- Nastro d’ Argento for Best Actor, Le notti bianche
1958- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Racconti d’ estate
1960- Nastro d’ Argento for Best Actor, La dolce vita
1960- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Il bell’ Antonio
1962- Golden Globe Award for Best Actor, Divorzio all’ italiana
1962- BAFTA [Σημ 3] Award for Best Actor, Divorzio all’ italiana
1962- Nastro d’ Argento for Best Actor, Divorzio all’ italiana
1962- υποψηφιότητα, Academy Award for Best Actor, Divorzio all’ italiana
1962- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Cronaca familiare
1963- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, 8 1,2
1963- BAFTA Award for Best Actor, Ieri, oggi, domani
1963- David di Donatello for Best Actor, Ieri, oggi, domani
1964- David di Donatello for Best Actor, Matrimonio all’ italiana
1964- Golden Globe Henrietta Award-World Film Favorite Actor, Matrimonio all’ italiana
1964- υποψηφιότητα, Golden Globe Award for Best Actor, Matrimonio all’ italiana
1964- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Matrimonio all’ italiana
1965- San Sebastian International Film Festival Best Actor, Casanova 70
1965- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, La decima vittima
1966- υποψηφιότητα, Golden Globe Henrietta Award-World Film Favorite Actor, Io, io, io… e gli altri
1970- Cannes Film Festival Award for Best Actor, The Pizza Triangle
1970- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, The Pizza Triangle
1975- Globo d’ Oro Award for Best Actor, La Donna della domenica
1977- Globo d’ Oro Award for Best Actor, Una giornata particolare
1977- Grolla d’ Oro for Best Actor, Una giornata particolare
1977- υποψηφιότητα, Academy Award for Best Actor, Una giornata particolare
1977- Golden Globe Award for Best Actor, Una giornata particolare
1982- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, La nuit de Varennes
1983- Sant Jordi Awards Best Performance in a Foreign Film, Storia di Piera
1984- Globo d’ Oro Award for Best Actor, Enrico IV
1985- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Maccheroni
1986- Nastro d’ Argento for Best Actor, Ginger e Fred
1986- David di Donatello for Best Actor, Ginger e Fred
1986- Globo d’ Oro Award for Best Actor, Ginger e Fred
1986- Sant Jordi Awards Best Performance in a Foreign Film, Ginger e Fred
1987- Nastro d’ Argento for Best Actor, Occhi neri
1987- David di Donatello for Best Actor, Occhi neri
1987- Cannes Film Festival Award for Best Actor, Occhi neri
1989- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Che ora è?
1989- Venice Film Festival- Volpi Cup, Che ora è?
1990- Globo d’ Oro Award for Best Actor, Verso sera
1990- Nastro d’ Argento for Best Actor, Verso sera
1990- Honorary Golden Lion, Verso sera
1992- υποψηφιότητα, Golden Globe Award for Best Actor, Used people
1993- Venice Film Festival- Volpi Cup, Un, deux, trois, soleil
1994- National Board of Review Award for Best Acting by an Ensemble, Prêt-à-Porter
1995- David di Donatello for Best Actor, Sostiene Pereira
1995- υποψηφιότητα, Nastro d’ Argento for Best Actor, Sostiene Pereira
1996- Silver Wave, Trois vies et une seule mort
0 Σχόλια