1.Τσίπα [ουσιαστικόν]: Η σκληρή πέτσα, το πετσί του ιπποπόταμου ή του γουρουνιού. Αναφέρεται κυρίως δια την επικάλυψην σκληρού δέρματος που αποκτάη κάθε πολιτικός γύρω από τα οπίσθια του ύσθερα από τα άπειρα χρόνια που κάθεται είς τις βουλευτικές καρέκλες. Εις αυτούς λοιπόν μια έκφρασην όπως "Δέν έχουν τσίπα", είναι εντελώς αληθής , κε εις την αντίστοιχην ερώτησιν " Μα δεν έχετε τσίπα, κύριε Υπουργέ/Πρόεδρε;" η απάντησις οφείλη να είναι (συνοδευόμενη με ένα κατέβασμα των βρακιών) "Μα φυσικά κε έχω!" .σ.σ. : Οι Αριστεροί ουδέποτε καθήσαν είς βουλεύτικές καρέκλες δια πολλά χρόνια άρα αυτός είναι ένας λόγος που δεν διαθέτουν τσίπα. Μόνο ολίγον Τσίπρα.
2.Φιλότιμο [ουσιαστικόν] : Σύνθετην λέξις από το "φίλος" κε την "τιμή"(κόστος) που υπάρχη δια να χαρακτηρίζη τους πολιτικούς που κερδίζουν "φίλους", αλλά κε χρήματα μέσω των συναλλαγών τους. Δικαίως δηλαδή μπορούμε να πούμε πως πολιτικοί (βλ. Βενιζέλος, Παπαδήμας, Χρυσοχοϊδης κλπ) με χρόνια πείρα στο να κερδίζουν ή να κάνουν γνωστούς είναι κε εκείνοι που τους χαρακτηρίζη η λέξις "φιλότιμο".
3.Συγνώμη [απαράδεκτον]: Λέξις από το "Σύν" κε "γνώμην" που στην περίπτωσις ενός πολιτικού υπουργού/ υπεύθυνου, κλπ.λανθασμένα θερείται πως πρέπη να παίρνη την έννοια της μετάνοιας, αλλά την προσθήκη της προσωπικής του γνώμης.
Ακολουθούν παραδείγματα πολιτικής συγγνώμης σε διάφορες περπτώσεις:
α."Καταλαβαίνουμε πόσο υποφέρει ο λαός από το Μνημόνιο, αλλά (ακολουθή προσθήκη προσωπικής γνώμης) είναι η μόνη λύση να ξεπεράσουμε την κρίση."
β."Λυπόμαστε όλοι για την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου, αλλά (ακολουθή προσθήκη προσωπικής γνώμης) μια τετοια πράξη δεν μπορεί να χρεωθεί στην κυβέρνηση."
γ. "Καταδικάζουμε την βία απ' οπου κι αν προέρχεται, αλλά (ακολουθή προσθήκη προσωπικής γνώμης) πρέπει να καταλάβουμε πως η αστυνομία δεν μπορεί να είναι σάκος του μπόξ."
4.Έσφαλα [ρήμα]: Σύντμησις των λέξεων "εις" κε "φαλλού" που ουδεμία σχέση μπορή να έχη με την λέξις σφάλμα. Ενας πολιτκός που ε(ι)σ-φάλ(λ)ει δεν εννοεί τίποτα περισσότερο λοιπόν από την καθομιλουμένη έκφρασην "στον πούτσο μου", δηλαδή αδιαφορώ για τα πάντα.
Παράδειγμα: "Μάλιστα! Υπέγραψα χωρίς να έχω διαβάσει το Μνημόνιο! Ομολογώ οτι έσφαλα. (συνοδεύεται αντίστοιχην χειρονομίαν τεντωμένης παλάμης προς το μόριο)" σ.σ.: Καλό είναι να αποφεύγεται, Επειδή προφανώς ένας πολιτικός δεν δύναται να πη πώς αν γίνη κάτι το γράφη ευκόλως εις το πέος του, αυτός ο πολιτικός δεν δύναται να ομολογή κε τόσο εύκολα οτί έσφαλε. Απλά μπαμπινιωτικά.
5.Παραιτούμαι [αδιανόητον]: Σύνθετή λέξις από το "παρά" κε το "αιτούμαι" (ζητάω). Εδώ η λέξην δύναται να έχη δύο ερμηνίες αναλόγως του πρώτου συνθετικού. Στην πρώτη περίπτωσιν που το "παρά", είναι σύντμησις της λέξεως "Παρά-ταση" το ρήμα ερμηνεύετω ως "ζητάω περισσότερο χρόνο". Σε μιαν δεύτερην η λέξις "παρά" δεν σημαίνη τίποτα περισσότερο από το ουσιάστικό "παράς" (τα χρήματα). Δηλαδή "αιτούμαι περισσότερο παρά, γιατί είμαι κάλος στην δουλειά μου" . Αυτός είναι κε ένας από τους λόγους που έχουμε δει τόσες παραιτήσεις υπευθύνων κατά την διάρκεια των τελευταίων ημερών.
6.Ντροπή [ανήκουστον]: Απο την σύζευξιν των αγγλικών λέξεων "drop+pee"που σημαίνουν "σταγόνα κατουρήματος". Ως εκτούτου είναι αυτονόητο πως έχουν ντροπή οι πολιτικοί καθώς δεν δύναται ανθρωπος δή πολιτικός που να μην πηγαίνη είς τουαλέταν δια κάνη την drop pee του. Η φράσις αυτή συνηθίζεται να χρησιμοποιείται δια κάτι το αυτονόητον.
Πως λοιπόν με ολίγαν κε περιεκτικάν λόγιαν μπορούμε σαν πολιτικοί να δηλώσουμε "Έχουμε στρογγυλοκαθήσει τόσα χρόνια, (1) αλλά (3) δεν μας νοιάζει (4) εφόσον κάναμε τα κονέ μας και την περιουσία μας (2) την οποία φυσικό είναι (6) να συνεχίσουμε να κάνουμε (5)", χωρίς ουχί μόνον να ακουστούμε προκλητικοί, αλλά να δείξουμε τέτοιαν διπλωματίαν που θα κάνη τους ψηφοφόρους μας να ξανατσιμπήσουν; Ας δούμε στοιχειοθετώντας ξανά την ίδια πρότασι με τις νέες εννοιες:
"Επειδή εμείς έχουμε τσίπα (1) να ζητήσουμε συγνώμη (3) που σφάλαμε (4) έχουμε το φιλότιμο (2) από ντροπή (6) να παραιτηθούμε (5)."
Είδατε πόσο μαγική κε πλούσια είναι η γλώσσα της Πολιτικής;
Μια ευγενική προσφορά από την:
0 Σχόλια