Γάμος ή συγκατοίκηση;

Κάποτε η συγκατοίκηση πριν το γάμο ήταν αμάρτημα.
Πλέον αποτελεί πρακτική που δεν προϋποθέτει αργότερα το γάμο.
Σύμφωνα με έρευνα που γινόταν τα τελευταία 6 χρόνια, η συγκατοίκηση διαφέρει από το γάμο και οι απόψεις πάνω σε αυτό το θέμα έχουν εξελιχθεί πάρα πολύ.
Έχει αλλάξει επίσης ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μοιράζουν το χρόνο τους μεταξύ φίλων και οικογένειας. 2700 εργένηδες και εργένισσες εξετάστηκαν μέσα στα 6 χρόνια όπου άλλοι συγκατοίκησαν, άλλοι παντρεύτηκαν και άλλοι συγκατοίκησαν και μετά παντρεύτηκαν.
Τα 3 groups συγκρίθηκαν μεταξύ τους με κριτήριο πόσο ευτυχισμένοι, υγιείς, πλήρεις και κοινωνικοί είναι ύστερα από αυτές τις επιλογές στην προσωπική τους ζωή.
Βρέθηκε λοιπόν ότι ζευγάρια που συγκατοίκησαν πριν το γάμο και ζευγάρια που παντρεύτηκαν χωρίς να προηγηθεί συγκατοίκηση νιώθουν ακριβώς το ίδιο και η ποιότητα της σχέσης τους είναι στα ίδια επίπεδα.
Αυτό σημαίνει ότι η συγκατοίκηση δεν είχε κανένα σημαντικό αποτέλεσμα στο γάμο που ακολούθησε.
Επίσης δεν επηρεάζει καθόλου την ποιότητα σχέσης που διατηρούν με τους γονείς.
Φάνηκε όμως ότι άτομα που συγκατοικούσαν και μετά παντρεύτηκαν αφιερώνουν λιγότερο χρόνο στους φίλους τους απ’ όσο άτομα που απλά συγκατοικούν ακόμα χωρίς γάμο.
Οι συγκάτοικοι έχουν επίσης μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση από τους παντρεμένους.
Ανάμεσα στους δεσμευμένους, οι συγκάτοικοι εμφανίζονται πιο ευτυχισμένοι από τους παντρεμένους.

Αν σε αυτή την ανάλυση περιληφθούν όσοι συγκάτοικοι χώρισαν, τότε η διαφορά αυτή εκμηδενίζεται.
Στα ζευγάρια ωστόσο, η λιγότερη ευτυχία των παντρεμένων εξηγείται μέσα από την μικρότερη αίσθηση αυτονομίας και ατομικής ανάπτυξης/εξέλιξης που βιώνουν μέσα στο γάμο έναντι της μεγαλύτερης ευελιξίας που απολαμβάνουν οι συγκάτοικοι.
Ο μόνος τρόπος που ωφελούνται περισσότερο οι παντρεμένοι από τους συγκάτοικους είναι τα κοινά πακέτα κοινωνικής στήριξης που προσφέρονται στους έγγαμους και τα οποία περιλαμβάνουν οικονομική ενίσχυση, οικογενειακή ασφάλιση και επιδόματα κυρίως από επαγγελματικές δραστηριότητες.
Το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί και για τους «συγκάτοικους» αν όλοι οι άνθρωποι, ακόμα και οι singles, απολάμβαναν τις ίδιες παροχές από την κοινωνία και το κράτος.
Συμπερασματικά, όσοι συγκατοικούν φαίνεται να κρατούν στα χέρια τους το κλειδί της ευτυχίας σε αντίθεση με τους παντρεμένους που έχουν οριοθετήσει τη ζωή τους σε βαθμό συχνά καταπιεστικό και επιφανειακό.