Οι φίλοι του Χάρι Πότερ θα έχουν ένα πολύ ενδιαφέρον μουσείο να επισκεφθούν στον κόσμο του αγαπημένου τους ήρωα,
Ένα ειδικό μουσείο αφιερωμένο στην ταινία.
Διαθέτει μια έκταση 150.000 τετραγωνικών ποδιών, συμπεριλαμβανομένων δύο ειδικές soundstages όπου η υπερπαραγωγή γύριζε εκεί τις ταινίες πάνω από δέκα χρόνια.
Οι επισκέπτες μπορούν να περπατήσουν μέσα στους χώρους που εμφανίστηκαν στην οθόνη, συμπεριλαμβανομένης της Μεγάλης Μουσικής αίθουσας, το γραφείο του Ντάμπλντορ, τα δωμάτια των Γκρίφιντορ και την καλύβα του Χάγκριντ.
Κοστούμια και σκηνικά είναι επίσης στο μουσείο, και οι επισκέπτες μπορούν να τα δουν.
Σε ένα εργαστήριο αποκαλύπτεται η τεχνολογία πίσω από τα θηρία του "Χάρι Πότερ", όπως το Buckbeak Hippogriff, τον φοίνικα και το τεράστιο κεφάλι βασιλίσκος.
Το στούντιο βρίσκεται στην Γουότφορντ (Λονδίνο, Euston), και τα λεωφορεία μεταφέρουν τους επισκέπτες από το σταθμό Watford Junction στο χώρο.
Ένα ειδικό μουσείο αφιερωμένο στην ταινία.
Διαθέτει μια έκταση 150.000 τετραγωνικών ποδιών, συμπεριλαμβανομένων δύο ειδικές soundstages όπου η υπερπαραγωγή γύριζε εκεί τις ταινίες πάνω από δέκα χρόνια.
Οι επισκέπτες μπορούν να περπατήσουν μέσα στους χώρους που εμφανίστηκαν στην οθόνη, συμπεριλαμβανομένης της Μεγάλης Μουσικής αίθουσας, το γραφείο του Ντάμπλντορ, τα δωμάτια των Γκρίφιντορ και την καλύβα του Χάγκριντ.
Κοστούμια και σκηνικά είναι επίσης στο μουσείο, και οι επισκέπτες μπορούν να τα δουν.
Σε ένα εργαστήριο αποκαλύπτεται η τεχνολογία πίσω από τα θηρία του "Χάρι Πότερ", όπως το Buckbeak Hippogriff, τον φοίνικα και το τεράστιο κεφάλι βασιλίσκος.
Το στούντιο βρίσκεται στην Γουότφορντ (Λονδίνο, Euston), και τα λεωφορεία μεταφέρουν τους επισκέπτες από το σταθμό Watford Junction στο χώρο.
5 Σχόλια
Πράγματι είναι ένα από τα μεγαλύτερα εργαλεία που απομάκρυναν τον Πολιτισμό από τις Παραβολές του Κυρίου και τους μύθους του Αισώπου κ.λ.π. Η εισαγωγή της ύποπτης Μαγείας στις ψυχούλες των παιδιών μας με την στήριξη των γονέων και της κοινωνίας είναι ένα από τα αναμενόμενα σημεία. Η Συγγραφέας χρησιμοποίησε ακόμη και την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα στους δικούς της σκοπούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυκλοφορεί και το αντιχαριποτερικό οπλοστάσιο. Λέγεται Νικ Μάρβελ και έχει μεταφράσει στα Ελληνικά μέχρι τώρα 3 βιβλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.ppu.gr/index_nm.html
αν θελετε στειλτε μας 2 λογια να φτιαξω ενα θεμα πρωωθησης
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα μυθιστόρημα (σε 3 βιβλία) του Mark Elias Johnes, μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο στις συνθήκες του τόπου μας από το Γιάννη Μηλιώνη.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ο Νικ Μάρβελ και ο πόλεμος με το θηρίο», «Ο Νικ Μάρβελ και ο μαρμαρωμένος βασιλιάς» και «Ο Νικ Μάρβελ και το νησί της Αφροδίτης» είναι ένα μυθιστόρημα (σε 3 βιβλία), όμως ένα μυθιστόρημα αλλιώτικο από τ’ άλλα.
Είναι γραμμένο για παιδιά, αλλά, όπως λεει κι ο μεταφραστής του, για παιδιά από 9 μέχρι και 99 ετών.
Είναι γραμμένο για τα παιδιά της γενιάς αυτής και μέσα σ' αυτό, τα νέα παιδιά μπορεί να συναντήσουν τον εαυτό τους, με τα καλά του και την ασχήμια του κι ίσως στο τέλος να θελήσουν ν' αξιοποιήσουν τα καλά.
Ο «Νικ Μάρβελ» είναι ένα «μοντέρνο» βιβλίο, πού μιλά στα σημερινά παιδιά στη γλώσσα τους, στη γλώσσα, πού αυτά καταλαβαίνουν και μέσα από τη γλώσσα αυτή περνά κάποια άλλα πράγματα, πού τα σημερινά παιδιά ίσως δεν άκουσαν ποτέ κι ίσως δεν φαντάζονται καν ότι υπάρχουν.
Ο «Νικ Μάρβελ» γράφτηκε για σένα και για το παιδί σου, αλλά ειδικά γράφτηκε για το παιδί του «γείτονα», πού δεν έχει και πολλές σχέσεις με την Εκκλησία κι όπου θα μπορούσες να κάνεις «ιεραποστολή» χαρίζοντάς το.
Κάποια από τα γεγονότα και τα πρόσωπα που εμπλέκονται στο «μύθο» είναι φανταστικά, κάποια άλλα όμως όχι, κι από εσένα εξαρτάται να βρεις τελικά την άκρη.
Αξίζει να το διαβάσεις το «μυθιστόρημα» αυτό. Θα σου λύσει πολλά ερωτήματα, πριν σου δημιουργήσει καινούργια!
(η συνέχεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φαντασία στο παιδικό ανάγνωσμα.
Η φαντασία στο παιδικό ανάγνωσμα δεν χρειάζεται να γίνεται πάντοτε γέφυρα προς τη μαγεία και τον αποκρυφισμό· κάτι, δυστυχώς, πολύ συχνό στις μέρες μας.
Η φαντασία δεν χρειάζεται να είναι φυγή από μια δήθεν σκληρή, «αφόρητη» πραγματικότητα.
Η φαντασία μπορεί να γίνει ευκαιρία ανακάλυψης, γνώσης, περιπέτειας μέσα σ’ ένα υγιές, ψυχαγωγικό, όμορφο περιβάλλον.
Ο Νίκος Βερβελίδης, ένα σύγχρονο, καθημερινό αγόρι, ζει την πραγματικότητα, την περιπέτεια, το θαύμα της ζωής. Η αισιοδοξία κι η ελπίδα για την εξέλιξή του, αφημένη στην πρόνοια του Θεού, στην αγάπη των δικών του, αλλά και στην προσωπική του προσπάθεια, κάνουν την κάθε στιγμή της ημέρας γεμάτη ενδιαφέρον· μια πραγματική περιπέτεια!
Ο Νίκος Βερβελίδης –ο «Νικ Μάρβελ», όπως τον φωνάζουν οι φίλοι και οι συμμαθητές του, για τη ζωντάνια, την υπομονή και τον καλό χαρακτήρα του δεν έχει ανάγκη από «μαγείες» για να ζήσει έντονα, έντιμα, υπεύθυνα· μια ζωή γεμάτη θαύματα!
Αν το νοσηρό κλίμα της μαγείας και του αποκρυφισμού, στο παιδικό θέαμα και ανάγνωσμα, σας έχει κουράσει, οι περιπέτειες του Νικ Μάρβελ θα δώσουν μια τελείως νέα διάσταση σ’ αυτό, που είναι σήμερα γνωστό σαν: «Παιδικό μυθιστόρημα». Κρατάτε στα χέρια σας κάτι πολύ ενδιαφέρον, μια ιστορία γοητευτική, που θα σας καθηλώσει και θα σας συναρπάσει.
Γιατί χρειάστηκε να εκδοθεί αυτό το βιβλίο;
Οι ιστορίες για παιδιά, μας έχουν συχνά συνηθίσει σε μια αντιπαράθεση του καλού και του κακού. Κι ενώ στις συνηθισμένες, τις παραδοσιακές ιστορίες, το καλό θριαμβεύει –σε κάποιες βέβαια συλλήψεις «πρωτοποριακών» συγγραφέων, συχνά θριαμβεύει το κακό στις μέρες μας όλο και πιο συχνά βλέπουμε συγγραφείς να μετακινούν την «διαχωριστική γραμμή» μεταξύ καλού και κακού, όπου τους βολεύει, ξεχνώντας ότι το παιδικό βιβλίο έχει σαν πρώτο του στόχο να ψυχαγωγεί, δηλαδή, να διαπαιδαγωγεί την ψυχή.
Έτσι, φτάσαμε, αυτό που ήταν κακό κι ολέθριο πριν δέκα ή και περισσότερα χρόνια, να θεωρείται από τους συγγραφείς παιδικών βιβλίων σήμερα καλό, ενώ σαν κακό αντιλαμβάνονται μόνο ό,τι λογιζόταν στο παρελθόν φρικτά αποτρόπαιο.
Υπάρχει μια λέξη που χαρακτηρίζει αυτή την κατάσταση: Αναλγησία ηθική, δηλαδή, ηθική πώρωση.
Ένα από τα βασικά θέματα των οποίων η «διαχωριστική γραμμή» έχει επικίνδυνα μετατεθεί στο παιδικό βιβλίο είναι το πρόβλημα της μαγείας και του αποκρυφισμού, όπου βλέπουμε συγγραφείς να μιλούν για «καλή μαγεία» ή «λευκή μαγεία» και να την προβάλλουν σαν ψυχαγωγικό πρότυπο.
Στα βιβλία του Νικ Μάρβελ, και ο συγγραφέας και ο προσαρμοστής μεταφραστής προσπάθησαν να επαναφέρουν τη «διαχωριστική γραμμή» μεταξύ καλού και κακού στη σωστή της θέση.
Κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, δεν υπάρχει: «καλή μαγεία»! Η μαγεία είναι μία και είναι κακή, εωσφορική, η «τέχνη του σατανά»!