Θόδωρος Βενάρδος 1949-1984 ο ληστής με τις γλαδιόλες

Γέννηση: 13 Μαΐου 1949, Βοτανικός, Αθήνα
Απεβίωσε: 10 Ιουλίου 1984, Αθήνα

Ο Θεόδωρος Βενάρδος (Αθήνα, 1949 - Αθήνα, 10 Ιουλίου 1984) ήταν Έλληνας ληστής τραπεζών ο οποίος έμεινε στα χρονικά γνωστός με το χαρακτηρισμό "ο ληστής με τις γλαδιόλες".

Η περίπτωσή του παρουσιάζει ιδιαιτερότητες, καθώς λόγω του εμφανίσιμου παρουσιαστικού και του αναίμακτου τρόπου δράσης του, έγινε αγαπητός στην κοινή γνώμη και η ιστορία του αντιμετωπίσθηκε με συμπάθεια.

Εγκληματική δράση
Προέβη σε δυο ληστείες με πλούσια λεία, τη μία στις 16 Νοεμβρίου του 1973 στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στο Παγκράτι όπου παρουσιάσθηκε μεταμφιεσμένος σε καθολικό ιερέα και τη δεύτερη σε υποκατάστημα της ίδιας τράπεζας, στις 17 Μαΐου του 1974 στα Σεπόλια, όπου εισέβαλε στην τράπεζα κρατώντας μια ανθοδέσμη με γλαδιόλες μέσα στην οποία είχε κρύψει μια καραμπίνα.

Το παρελθόν του
Εξίσου επεισοδιακή όμως ήταν και η προϊστορία του. Μεγάλωσε χωρίς το φυσικό του πατέρα και σπούδασε μηχανικός του εμπορικού ναυτικού. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, στα 1972, κατηγορήθηκε για ανατίναξη πυριτιδαποθήκης, συνελήφθη από την στρατιωτική αστυνομία του τότε καθεστώτος, βασανίσθηκε και αργότερα απολύθηκε για λόγους υγείας.

Σύλληψη και καταδίκη
Στα τέλη Ιανουαρίου 1974 συνελήφθη και γράφτηκε στον Τύπο ότι είχε ξοδέψει 1.235.000 δρχ. μέσα σε 70 ημέρες. Δραπέτευσε με θεαματικό τρόπο από τις φυλακές Κορυδαλλού (Απρίλιος 1974), αλλά μετά τη δεύτερη ληστεία του (Μάιος 1974) συνελήφθη εκ νέου στις 13 Ιουνίου 1974 στην προσπάθειά του να διαφύγει στο εξωτερικό, παραπέμφθηκε σε δίκη και καταδικάσθηκε σε συνολική κάθειρξη 20 ετών και επτά μηνών. Λόγω του ιστορικού του μεταφέρθηκε σε διάφορες φυλακές ύψιστης ασφάλειας, ενώ υπέβαλε πέντε αιτήσεις αποφυλάκισης για "ανήκεστο βλάβη", οι οποίες απορρίφθηκαν.

Το τέλος του
Στις 10 Ιουλίου του 1984 και έπειτα από δεκάδες απόπειρες, ενώ παρουσίαζε εμφανή συμπτώματα ψυχικής νόσου, αυτοκτόνησε στο κελί του δι' απαγχονισμού σε ηλικία 35 ετών. Μετά το θάνατό του, η οικογένειά του απηύθυνε κατηγορίες για εξώθησή του στην αυτοκτονία, ενώ μεγάλος διάλογος άνοιξε περί των συνθηκών κράτησης στις ελληνικές φυλακές.