Ιπποκράτης 460 - 377 π.Χ. ο ...όρκος του

Όλοι γνωρίζουν τον όρκο του Ιπποκράτη που δίνει ο κάθε νέος γιατρός στο ξεκίνημα του ιερού του λειτουργήματος.
Πόσοι όμως γνωρίζουν τι ακριβώς λέει αυτός ο περίφημος όρκος;
"Ορκίζομαι εις τον Θεόν Απόλλωνα, τον ιατρόν, και εις τον Θεόν Ασκληπιόν και την Υγείαν και την Πανάκειαν, και επικαλούμενος την μαρτυρίαν όλων των θεών και των θεαινών, ότι θα εκτελέσω, κατά την κρίσιν μου και όση μοι δύναμις, τον όρκον τούτον και την συμφωνίαν ταύτην, να θεωρώ μεν τον διδάσκαλόν μου, εις την ιατρικής τέχνην, ίσον προς τους γονείς μου και κοινωνόν του βίου μου, και όταν έχει ανάγκην χρημάτων, να μοιράζωμαι μαζί του τα ιδικά μου.

Και τα νενομισμένα να του οφείλω και τους άρρενας εκγόνους αυτού, ίσους προς αδελφούς μου να θεωρώ, και να τους διδάξω την τέχνην ταύτην, εάν απαιτηθεί να μάθουν, αμισθί, άνευ άλλης συμφωνίας.

Να διδάξω, δε, τα προκαταρτικά και τα ειδικά μαθήματα και, εν γένει, όλας τας ιατρικάς γνώσεςι, εις τους υιούς μου και εις τους υιούς του διδασκάλου μου και εις τους προς τούτο έγγεγραμμένους μαθητάς μου, οίτινες προηγουμένως, θα ομόσουν τον ιατρικόν όρκον, εις ουδένα δε άλλον.

Να χρησιμοποιώ δε τα θεραπευτικάς διαίτας προς ωφέλειαν των πασχόντων, όσο δύναμαι και ως κρίνων ορθόν, να αποφύγω δε πάσαν βλάβην και αδικίαν.

Και να μη χορηγήσω εις ουδένα δηλητήριον θανατηφόρον, όταν τούτο μου ζητηθή, ουδέ να συστήσω υπόδειξιν τοιαύτης φύσεως, παρομοίως δε, να μη εμπιστευθώ εις έγκυον έκτρωτικόν τι μέσον.

Θα διατηρώ αγνήν και άσπιλον και την ζωήν και την τέχνην μου.

Ούτε θα κάμω χρήσιν νυστερίου εις τους πάσχοντας εκ λιθιάσεως, αφήνων την εργασίαν ταύτην εις τους χειράνακτας της τέχνης.

Εις όσας δε οικίας κι αν μεταβώ, να εισέλθω προς όφελος των πασχόντων, μακράν πάσης εκουσίως προκαλούμενης βλάβης και φθοράς, παντός είδους, αλλά και γενετησίων πράξεων με άνδρας και γυναίκας, ελευθέρους ή δούλους.

Περί όσων δε, κατά την διάρκειαν της θεραπείας, ήθελον ίδει ή μάθει ή και εκτός των επαγγελματικών ασχολιών, κατά την καθημερινής ζωήν των ανθρώπων, περί των οποίων επ ουδενί λόγω πρέπει να λεχθή τι εις τους έξω, θα σιωπώ περί αυτών, έχων ως αξίωμα ότι ταύτα πάντα πρέπει να μένουν μυστικά.

Τον όρκον, λοιπόν, τούτον τηρών και μη παραβαίνων, ας έχω βοηθόν δι όλην μου την ζωήν και εις την τέχνην ίνα εκτιμώμαι εσαεί παρ όλων των ανθρώπων, εάν δε τον παραβώ και επιορκίσω, ας πάθω τα ενάντια των ανωτέρω ευχών.