Οι περισσότεροι προτιμούν να εστιάζουν στις διαφορές και τα αρνητικά κάποιου και όχι στα θετικά. Οι διαφωνίες είναι μέρος στην ζωή. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, με διαφορετικές εμπειρίες, βιώματα, ανάγκες και επιθυμίες.
Ωστόσο, ο τρόπος που συγκρούεται κανείς μοιάζει πολύ με επίθεση, πάρα με έκφραση της προσωπικής τους άποψης.
Πώς μπορείτε να διαφωνήσετε τότε με τους φίλους, με τους συγγενείς ή με τον σύντροφό σας σωστά;
Το εγώ: Εκφράστε τις προσωπικές σας ανάγκες, το πώς νιώσατε εξαιτίας της συμπεριφοράς του άλλου, μιλήστε για εσάς. Δεν υπάρχει λόγος να εστιάζετε στο Εσύ. «Θυμάσαι που μου έκανες εκείνο ή μου είπες εκείνο»; Μιλήστε για το δικό σας βίωμα και επικοινωνήστε τη συμπεριφορά που σας ενόχλησε.
Ψυχραιμία: Πολλοί άνθρωποι είναι τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους και την άποψη τους που δεν δέχονται τη γνώμη των άλλων. Η αντίθετη άποψη σημαίνει διαφωνία. Καλό θα είναι να ακούτε το συνομιλητή σας. Το κατανοήσω μια διαφορετική άποψη δεν σημαίνει ότι συναινώ κιόλας. Απλά ακούτε μια άλλη οπτική που μέχρι στιγμής δεν γνωρίζατε.
Καθρέφτης: Ένα πολύτιμο εργαλείο που χρησιμοποιούν οι ψυχολόγοι. Καθρεφτίστε αυτά που σας λέει ο συνομιλητής σας. Επαναλάβατε τα με τρόπο που να μη θυμίζει «παπαγάλο» αλλά κάποιον που ενδιαφέρεται πραγματικά για το όσα έχει ακούσει, απλά θέλει να σιγουρευτεί ότι έχει καταλάβει σωστά.
Αφήστε τα «αλλά» απ’ έξω: Είναι σημαντικό να μην χρησιμοποιείτε την μαγική αυτή λεξούλα που είναι ικανή να προκαλέσει έκρηξη. Την ώρα που διαφωνείτε με τον συνομιλητή σας, έχετε κάνει άψογα το καθρέφτισμα, ξαφνικά λέτε ναι σε καταλαβαίνω αλλά… Άμα, καταλαβαίνατε δεν θα λέγατε «αλλά». Καταλαβαίνω σημαίνει αποδοχή. Αποδέχεστε εκείνη τη στιγμή αυτό που νιώθει και εκφράζει ο άνθρωπος που έχετε απέναντι σας. Το «άλλα» σημαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Προσοχή στις ερωτήσεις: Οι ερωτήσεις είναι πολύ καλές σ’ ένα διάλογο (έστω με λίγη ένταση) για να ρωτάει κάνεις ότι δεν έχει καταλάβει. Προσοχή, όταν οι ερωτήσεις γίνονται με στόχο να προσβάλλετε ή να ασκήσετε κριτική τότε σίγουρα λύση δεν θα βρείτε και ο καβγάς θα «φουντώσει». Αποφύγετε λοιπόν τις ερωτήσεις του τύπου «Δηλαδή πιστεύεις ότι δεν φταις».
Λέτε ιστορία: Οι ιστορίες είναι ωραίες να τις διαβάζει κανείς, να βλέπει ταινίες ή σαπουνόπερες. Όταν όμως πρόκειται για την πραγματική ζωή τότε τα πράγματα είναι διαφορετικά. Όταν θέλετε να επικοινωνήσετε σε κάποιον το πρόβλημα σας, δεν χρειάζεται να είστε περιγραφικός σαν να διηγείστε μια ιστορία. Ο λόγος είναι πως κουράζετε τον συνομιλητή σας που δύσκολα θα μπορέσει να σας παρακολουθήσει. Μην σας φανεί περίεργο αν ξαφνικά το βλέμμα του κοιτάει αλλού ή το ρολόι. Έχετε βγει εκτός θέματος.
0 Σχόλια