"Καναταλωτές είμαστε όλοι. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη οικονομική ομάδα, η οποία επηρεάζει, αλλά και επηρεάζεται σχεδόν από κάθε δημόσια ή ιδιωτική οικονομική απόφαση, τη μόνη σημαίνουσα οικονομική ομάδα η οποία δεν είναι αποτελεσματικά οργανωμένη και της οποίας οι απόψεις δεν ακούγονται..."
Έτσι ξεκίνησε το 1962 ο αγώνας υπέρ του καταναλωτή δια στόματος του Jonh Kennedy ο οποίος παρουσίασε εκείνη τη χρονιά για πρώτη φορά τον Νόμο για τα Δικαιώματα του Καταναλωτή - το αποτέλεσμα πολύχρονων προσπαθειών των ανήσυχων Αμερικανών καταναλωτών.
Στην Ευρώπη η προστασία του καταναλωτή θα φτάσει τελικά το 1975 μέσω της ΕΟΚ και στην Ελλάδα ακόμα πιο αργά, συγκεκριμένα το 1991.
Τότε θα κατοχυρωθούν επιτέλους, μετά από ψήφισμα τα δικαιώματα του Πρώτου Νόμου περί Προστασίας του Καταναλωτή.
* Το Δικαίωμα του Καταναλωτή στην Ασφάλεια.
Το δικαίωμα δηλαδή να προστατεύεται σε σχέση με προϊόντα, διαδικασίες παρασκευής και υπηρεσίες, που αποτελούν κίνδυνο για την υγεία και τη ζωή.
* Το Δικαίωμα του Καταναλωτή στην Πληροφόρηση.
Το δικαίωμα στη παροχή όλων των απαραίτητων ΕΓΚΥΡΩΝ (όχι παραπλανητικών διαφημιστικών δηλαδή) πληροφοριών που σχετίζονται με το εκάστοτε προϊόν έτσι ώστε να μπορεί να επιλέξει ορθώς.
* Το Δικαίωμα του Καταναλωτή σε Επιλογή.
Το δικαίωμα στην ελεύθερη επιλογή ανάμεσα στα προϊόντα και τις υπηρεσίες με ανταγωνιστικές τιμές και, στην περίπτωση μονοπωλίων, στο να εξασφαλίζεται για κείνον η πλέον ικανοποιητική ποιότητά τους, σε λογική φυσικά τιμή.
* Το Δικαίωμα του Καταναλωτή σε Εκπροσώπηση.
Το δικαίωμα στο να εκπροσωπείται επαρκώς ούτως ώστε να υπάρχει πλήρης κατανόηση των αναγκών του από τους πολιτικοοικονομικούς παράγοντες που καθορίζουν τη μορφή της αγοράς. Εδώ περιλαμβάνεται επίσης το δικαίωμα της εκπροσώπησής του σε κυβερνητικά ή άλλα σώματα λήψης αποφάσεων καθώς και το δικαίωμα του στο να φέρει σημαντικό λόγο στην διαμόρφωση των προϊόντων και των υπηρεσιών πριν ακόμα εκείνα/ες επισημοποιηθούν στην αγορά.
* Το Δικαίωμα του Καταναλωτή σε Αποκατάσταση.
Το δικαίωμα δηλαδή στην εκπλήρωση εύλογων απαιτήσεων. Περιλαμβάνει το δικαίωμα αποζημίωσης ή αποκατάστασης (είτε λόγω παραπλανητικής παρουσίασης των αγαθών είτε λόγω μη ικανοποιητικής εξυπηρέτησης) και της παροχής νομικής βοήθειας.
* Το Δικαίωμα του Καταναλωτή σε Επιμόρφωση.
Το δικαίωμα στην εμπεριστατωμένη γνώση των δεξιοτήτων και ικανοτήτων οι οποίες κρίνονται αναγκαίες για τη λήψη μέτρων και την διαμόρφωση παραγόντων όπου αυτά και αυτοί επηρεάζουν τις αποφάσεις των καταναλωτών.
* Το Δικαίωμα του Καταναλωτή σε Ικανοποίηση των Βασικών του Αναγκών.
Το δικαίωμα σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες που εγγυώνται την επιβίωσή του:
τροφή, ρουχισμός, στέγη, ιατρική περίθαλψη, εκπαίδευση και σωστές συνθήκες διαβίωσης.
* Το Δικαίωμα του Καταναλωτή σε Καθαρό Περιβάλλον.
Το Δικαίωμά μας να ζούμε σε ένα φυσικό περιβάλλον που θα βοηθά στην βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην προστασία από φυσικές καταστροφές. Αναγνωρίζει την ανάγκη για προστασία και βελτίωση του περιβάλλοντος για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές.
15 Μαρτίου λοιπόν, η Παγκόσμια Μέρα του Καταναλωτή.
Μια μέρα κατά του καταναλωτισμού και υπέρ του ανθρωπισμού που γιορτάζεται εδώ και 28 χρόνια με κάποιο σκοπό. Ο σκοπός αυτός είναι πολύ απλά να μας βγάλει από μια πληροφοριακή νάρκη που εδώ και καιρό βρισκόμαστε λόγω της media-κης εποχής.
Να μας θυμίσει πως όπου υπάρχουν δικαιώματα αντίστοιχα και η υποχρέωσή σου να τα σέβεσαι.
Μ.Γ.
0 Σχόλια