Το 44% των Αμερικανών πιστεύει ότι η Κίνα αποτελεί ήδη τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο, έναντι ποσοστού 27% που τοποθετούν τις ΗΠΑ στη συγκεκριμένη θέση, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Pew Research Center.
Η εντυπωσιακή ακμή της Κίνας αποτελεί ένα από τα βασικότερα γεγονότα αυτής της γενεάς. Μέσα σε διάστημα 4 μόλις δεκαετιών, η Κίνα άφησε πίσω της την εποχή απεγνωσμένης φτώχειας, για να αναδειχθεί στη μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη στον κόσμο.
Η μετάβαση ήταν τόσο γρήγορη, που έχουν δημιουργηθεί διάφοροι «μύθοι» γύρω από το κινεζικό «θαύμα».
Σύμφωνα με τον πρώτο «μύθο», η Κίνα θα υποσκελίσει τις ΗΠΑ και θα αναδειχθεί η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο.
Σύμφωνα με άλλη δημοσκόπηση του Pew Research Center, το 44% των Αμερικανών πιστεύει ότι η Κίνα αποτελεί ήδη τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο, έναντι ποσοστού 27% που τοποθετούν τις ΗΠΑ στη συγκεκριμένη θέση.
Η συγκεκριμένη αντίληψη όμως δεν συμβαδίζει με τα δεδομένα:
1. Φέτος, η κινεζική οικονομία προβλέπεται να παραγάγει αγαθά και υπηρεσίες, συνολικής αξίας πέντε τρισ. δολαρίων.
Το συγκεκριμένο ποσό της δίνει προβάδισμα έναντι της ιαπωνικής οικονομίας -που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο- αντιστοιχεί όμως μόλις στο ένα τρίτο του μεγέθους της αμερικανικής οικονομίας (14 τρισ. δολάρια).
2. Η Κίνα μπορεί να κρατήσει «όμηρο» την Ουάσιγκτον, λόγω των επενδύσεών της σε αμερικανικό χρέος.
Πράγματι, η Κίνα αποτελεί το μεγαλύτερο κάτοχο ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου -με τοποθετήσεις σχεδόν ενός τρισ. δολαρίων.
Όμως οι τοποθετήσεις της Κίνας δεν αποτελούν ένα είδος δανείου, αλλά μάλλον ένα είδος καταθέσεων: ασφαλείς, ρευστοποιήσιμες και με χαμηλό επιτόκιο. Εξάλλου, η ευρωπαϊκή και η ιαπωνική αγορά ομολόγων δεν είναι τόσο μεγάλες ώστε να μπορούν να απορροφήσουν τον «πακτωλό» κινεζικής ρευστότητας.
3. Η ανατίμηση του γιουάν αποτελεί την καλύτερη λύση για μείωση του εμπορικού πλεονάσματος.
Κανείς δεν αμφισβητεί τη σημασία της συναλλαγματικής ισοτιμίας, είναι όμως λάθος να θεωρείται ότι το κινεζικό εμπορικό πλεόνασμα θα «εξαφανισθεί» μέσω της ανατίμησης του γιουάν. Στα τέλη της δεκαετίας του '80, η Ιαπωνία επέτρεψε το διπλασιασμό του γιεν, χωρίς όμως να υποχωρεί το εμπορικό της πλεόνασμα.
4. Η Κίνα αποτελεί τη μεγαλύτερη χώρα ενεργειακής κατανάλωσης και με τις μεγαλύτερες εκπομπές ρύπων. Αυτό ισχύει εν μέρει. Αλλά η Κίνα, που συγκεντρώνει σχεδόν το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού, καταναλώνει το ένα πέμπτο της συνολικής πετρελαϊκής ζήτησης παγκοσμίως, έναντι 25% στις ΗΠΑ, με πολύ μικρότερο πληθυσμό.
5. Η κινεζική οικονομία αναπτύχθηκε μέσω της εκμετάλλευσης φθηνών εργατικών χεριών. Η Κίνα αναπτύχθηκε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όπως άλλες οικονομίες που θεωρούνται πλέον ώριμες και προηγμένες.
Η εντυπωσιακή ακμή της Κίνας αποτελεί ένα από τα βασικότερα γεγονότα αυτής της γενεάς. Μέσα σε διάστημα 4 μόλις δεκαετιών, η Κίνα άφησε πίσω της την εποχή απεγνωσμένης φτώχειας, για να αναδειχθεί στη μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη στον κόσμο.
Η μετάβαση ήταν τόσο γρήγορη, που έχουν δημιουργηθεί διάφοροι «μύθοι» γύρω από το κινεζικό «θαύμα».
Σύμφωνα με τον πρώτο «μύθο», η Κίνα θα υποσκελίσει τις ΗΠΑ και θα αναδειχθεί η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο.
Σύμφωνα με άλλη δημοσκόπηση του Pew Research Center, το 44% των Αμερικανών πιστεύει ότι η Κίνα αποτελεί ήδη τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο, έναντι ποσοστού 27% που τοποθετούν τις ΗΠΑ στη συγκεκριμένη θέση.
Η συγκεκριμένη αντίληψη όμως δεν συμβαδίζει με τα δεδομένα:
1. Φέτος, η κινεζική οικονομία προβλέπεται να παραγάγει αγαθά και υπηρεσίες, συνολικής αξίας πέντε τρισ. δολαρίων.
Το συγκεκριμένο ποσό της δίνει προβάδισμα έναντι της ιαπωνικής οικονομίας -που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο- αντιστοιχεί όμως μόλις στο ένα τρίτο του μεγέθους της αμερικανικής οικονομίας (14 τρισ. δολάρια).
2. Η Κίνα μπορεί να κρατήσει «όμηρο» την Ουάσιγκτον, λόγω των επενδύσεών της σε αμερικανικό χρέος.
Πράγματι, η Κίνα αποτελεί το μεγαλύτερο κάτοχο ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου -με τοποθετήσεις σχεδόν ενός τρισ. δολαρίων.
Όμως οι τοποθετήσεις της Κίνας δεν αποτελούν ένα είδος δανείου, αλλά μάλλον ένα είδος καταθέσεων: ασφαλείς, ρευστοποιήσιμες και με χαμηλό επιτόκιο. Εξάλλου, η ευρωπαϊκή και η ιαπωνική αγορά ομολόγων δεν είναι τόσο μεγάλες ώστε να μπορούν να απορροφήσουν τον «πακτωλό» κινεζικής ρευστότητας.
3. Η ανατίμηση του γιουάν αποτελεί την καλύτερη λύση για μείωση του εμπορικού πλεονάσματος.
Κανείς δεν αμφισβητεί τη σημασία της συναλλαγματικής ισοτιμίας, είναι όμως λάθος να θεωρείται ότι το κινεζικό εμπορικό πλεόνασμα θα «εξαφανισθεί» μέσω της ανατίμησης του γιουάν. Στα τέλη της δεκαετίας του '80, η Ιαπωνία επέτρεψε το διπλασιασμό του γιεν, χωρίς όμως να υποχωρεί το εμπορικό της πλεόνασμα.
4. Η Κίνα αποτελεί τη μεγαλύτερη χώρα ενεργειακής κατανάλωσης και με τις μεγαλύτερες εκπομπές ρύπων. Αυτό ισχύει εν μέρει. Αλλά η Κίνα, που συγκεντρώνει σχεδόν το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού, καταναλώνει το ένα πέμπτο της συνολικής πετρελαϊκής ζήτησης παγκοσμίως, έναντι 25% στις ΗΠΑ, με πολύ μικρότερο πληθυσμό.
5. Η κινεζική οικονομία αναπτύχθηκε μέσω της εκμετάλλευσης φθηνών εργατικών χεριών. Η Κίνα αναπτύχθηκε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όπως άλλες οικονομίες που θεωρούνται πλέον ώριμες και προηγμένες.
0 Σχόλια