Σύμφωνα με το ΥΠΕΝ, ο EastMed παρουσιάζει ιδιαίτερο γεωπολιτικό ενδιαφέρον και πλεονεκτήματα για τη χώρα μας σε σχέση με τις εναλλακτικές λύσεις για τη διοχέτευση του αερίου της ΝΑ Μεσογείου επειδή:
⇑Συμβάλλει στην ανάδειξη της Ελλάδας σε ευρωπαϊκό διαμετακομιστικό κόμβο.
⇑Αναμένεται να δημιουργήσει άμεσες, έμμεσες και προκαλούμενες οικονομικές επιδράσεις, κατά τη φάση ανάπτυξης, κατασκευής και λειτουργίας του έργου.
⇑Ανοίγει ουσιαστικά έναν νέο ενεργειακό διάδρομο ο οποίος θα καλύψει μελλοντικά και τα κοιτάσματα του Ελλαδικού χώρου.
⇑Διευκολύνει την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς και την αύξηση του ανταγωνισμού στην τελική αγορά φυσικού αερίου.
⇑Διασφαλίζει την παροχή φυσικού αερίου σε περιοχές της Ελλάδας, οι οποίες δεν έχουν πρόσβαση στο Εθνικό Δίκτυο, όπως η Κρήτη η Πελοπόννησος και η Δυτική Ελλάδα. Συνεπώς, διευκολύνει την αντικατάσταση του πετρελαίου με φυσικό αέριο, με ισχυρό, θετικό αντίκτυπο στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στις προαναφερθείσες περιοχές.
⇑Ενισχύει την ασφάλεια εφοδιασμού της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ευρώπης γενικότερα.
⇑Πληροί όλα τα κριτήρια διαφοροποίησης των Έργων Κοινού Ενδιαφέροντος (πηγή, παραγωγός, όδευση).
⇑Εξασφαλίζει την επένδυση μέσω της σύναψης μακροχρόνιων συμβάσεων προμήθειας αερίου πριν τη λήψη της επενδυτικής απόφασης, στα πρότυπα των συμβάσεων αερίου από το Αζερμπαϊτζάν (κοίτασμα Shah Deniz II).
Ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed είναι όμως και ένα έργο, τεχνικά εφικτό μεν (σύμφωνα με τις μέχρι τώρα μελέτες), πλην όμως «δύσκολο» για μια σειρά από λόγους:
⇩Επειδή είναι τεχνικά απαιτητικό λόγω της μεγάλης απόστασης που θα πρέπει να καλύψει υποθαλάσσια αλλά και των μεγάλων βαθών από τα οποία θα πρέπει να περάσει. Εάν όντως υλοποιηθεί, ο αγωγός EastMed θα είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος - αλλά και ο βαθύτερος - υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου στον κόσμο. Το μήκος του θα αγγίζει τα 1.900 χιλιόμετρα, καθώς εκείνος θα ξεκινά από τη λεκάνη της Λεβαντίνης, περίπου 200 χιλιόμετρα δηλαδή νοτίως της Κύπρου, και θα καταλήγει στις ακτές της Απουλίας στην ανατολική Ιταλία μέσω Κύπρου, Κρήτης και ηπειρωτικής Ελλάδας. Υποθαλάσσια θα είναι συνολικά τα 1.300 από τα 1.900 χιλιόμετρα του αγωγού, το βάθος του οποίου σε κάποια σημεία θα αγγίζει, ή ακόμη και θα ξεπερνά, τα 3 χιλιόμετρα.
⇩Επειδή θα έχει ένα διόλου ευκαταφρόνητο κόστος, κοντά στα 7 δισεκατομμύρια δολάρια ή άνω των 5,2 δισ. ευρώ τα οποία όμως θα μπορούσαν να γίνουν και 11 ή 12 δισ. δολ. εάν συνυπολογιστούν τα χερσαία τμήματα του αγωγού και ο ελληνοϊταλικός αγωγός IGI-Poseidon, ένα κόστος δηλαδή που μένει να κριθεί από τις ίδιες τις άμεσα εμπλεκόμενες εταιρείες εάν θα μπορεί να δικαιολογηθεί στη βάση μιας ανάλυσης κόστους-απόδοσης.
⇩Επειδή συναντά αντιδράσεις σε γειτονικές χώρες (όπως είναι η Τουρκία) ή άμεσα εμπλεκόμενες χώρες (όπως είναι η Ιταλία μέρος του πολιτικού κόσμου της οποίας έβλεπε παλαιότερα το έργο αρνητικά επειδή δεν ήθελε να θίξει τις περιβαλλοντικές ανησυχίες τοπικών κοινωνιών) ή αφήνει έξω άλλες χώρες (όπως είναι η Αίγυπτος η οποία θα μπορούσε όμως στην πορεία να έχει μεγαλύτερη εμπλοκή στο συγκεκριμένο έργο).
⇩Επειδή θα πρέπει να περάσει μέσα από θαλάσσιες ζώνες της Μεσογείου που προς το παρόν δεν έχουν οριοθετηθεί (μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου για παράδειγμα) και δεν αναμένεται να οριοθετηθούν στο άμεσο μέλλον.
⇩Επειδή ως έργο ο EastMed βρίσκεται «αντιμέτωπος» και με άλλα λιγότερο ή περισσότερο «ανταγωνιστικά» πρότζεκτ, πρότζεκτ όπως είναι ή θα ήταν: το τερματικό υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Κύπρο, ο κυπριακός αγωγός προς την Αίγυπτο, η αποστολή ισραηλινού αερίου στα τερματικά της Αιγύπτου, αλλά και το ενδεχόμενο ενός ισραηλινοτουρκικού αγωγού που παραμένει, τουλάχιστον στο μυαλό συγκεκριμένων κύκλων. Λέγεται για παράδειγμα ότι οι εταιρείες που ελέγχουν το κοίτασμα Λεβιάθαν στο Ισραήλ (Delek, Ratio Oil, Noble Energy) ίσως να προτιμούσαν, εάν τους το επέτρεπαν οι γεωπολιτικές συνθήκες, να στείλουν αέριο στην Τουρκία…
0 Σχόλια