Ο Δημήτρης Ρίζος το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο Σωτηρία, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών.
Σε ηλικία 14 ετών ο Δημήτρης Ρίζος είχε υπογράψει το πρώτο του ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Πρωινός Τύπος της Δράμας», όντας μαθητής Γυμνασίου ακόμη. Ηθελε να το πει πρώτα από όλους, όπως και έγινε, στον πατέρα του Χρήστο, αυτόν που τον αγκάλιαζε όταν ήταν πολύ μικρός στο πατρικό τους σπίτι, στην Πρώτη Σερρών, τα κρύα βράδια του χειμώνα, Τότε που το χιόνι σκέπαζε το χωριό στο οποίο γεννήθηκε ο Δημήτρης Ρίζος, το μακρινό 1936, λίγο προτού ξεσπάσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που έφτασε τέσσερα χρόνια μετά στην Ελλάδα.
Η μετακόμιση της οικογένειας στη Δράμα έδωσε την ευκαιρία στον μικρό να δείξει από πολύ νωρίς την κλίση του στη δημοσιογραφία, το λειτούργημα στο οποίο έμελλε να μεγαλουργήσει αργότερα. Πιθανότατα να μη φανταζόταν ούτε ο ίδιος ότι κάποιες δεκαετίες μετά από εκείνο το κρύο απόγευμα θα έγραφε μια ξεχωριστή ιστορία με τις παραπολιτικές του στήλες στον ελληνικό Τύπο, τις διευθυντικές θέσεις σε κορυφαίες εφημερίδες, αλλά και τις εκδοτικές του προσπάθειες.
O Δημητρης Ρίζος μεγαλούργησε την εποχή που αρθρογραφούσε στον Ελεύθερο Τύπο της δεκαετία του 80. Η στήλη του Ανάδελφος Τύπος στις σελίδες 4 και 5 της εφημερίδας ήταν ή πρώτη που διάβαζαν οι εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες της εφημερίδας την εποχή που αυτή ασκούσε σκληρή αντιπολίτευση στον Ανδρέα Παπανδρέου.
Και όταν ο εκδότης της Αρης Βουδούρης σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1990 στη λεωφόρο Βουλιαγμένης πηγαίνοντας από το σπίτι του στα γραφεία της εφημερίδας στους Τραχώνες, ο Δημήτρης Ρίζας ανέλαβε με επιτυχία την διεύθυνση της.
Ωστόσο εσωτερικές διαφωνίες, κυρίως με τον Γιώργο Κύρτσο που είχε τη διευθυνση του κυριακάτικου φύλλου, οδήγησαν τον Ρίζο στην έξοδο.
Τότε εξέδωσε τον Αδέσμευτο Τύπο, μια εφημερίδα ζωηρή, ζωντανή, με αρκετά από τα στελέχη του Ελευθέρου Τύπου και με εκδότη τον Κωνσταντίνο Μητση. Το 1998, μια έντονη διαφωνία του με τον Μητση οδήγησε την εφημερίδα σε διάσπαση με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν για μια περίοδο δύο Αδέσμευτοι Τύποι, ένας με εκδότη τον Δημητρη Ρίζο και ένας με εκδότη τον Κώστα Μητση.
Η εφημερίδα του Ρίζου επικράτησε κυκλοφοριακά και δημοσιογραφικά - ωστόσο δεν άντεξε στην κρίση. Το 2012 έκλεισε αφήνοντας απλήρωτους του εργαζομένους. Αργότερα ο Ρίζος επέστρεψε για μικρό χρονικό διάστημα στον «Ελεύθερο Τύπο», στο σπίτι του, όπως έλεγε, ως αρθρογράφος, όπου και ολοκλήρωσε την καριέρα του.
Σε ηλικία 14 ετών ο Δημήτρης Ρίζος είχε υπογράψει το πρώτο του ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Πρωινός Τύπος της Δράμας», όντας μαθητής Γυμνασίου ακόμη. Ηθελε να το πει πρώτα από όλους, όπως και έγινε, στον πατέρα του Χρήστο, αυτόν που τον αγκάλιαζε όταν ήταν πολύ μικρός στο πατρικό τους σπίτι, στην Πρώτη Σερρών, τα κρύα βράδια του χειμώνα, Τότε που το χιόνι σκέπαζε το χωριό στο οποίο γεννήθηκε ο Δημήτρης Ρίζος, το μακρινό 1936, λίγο προτού ξεσπάσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που έφτασε τέσσερα χρόνια μετά στην Ελλάδα.
Η μετακόμιση της οικογένειας στη Δράμα έδωσε την ευκαιρία στον μικρό να δείξει από πολύ νωρίς την κλίση του στη δημοσιογραφία, το λειτούργημα στο οποίο έμελλε να μεγαλουργήσει αργότερα. Πιθανότατα να μη φανταζόταν ούτε ο ίδιος ότι κάποιες δεκαετίες μετά από εκείνο το κρύο απόγευμα θα έγραφε μια ξεχωριστή ιστορία με τις παραπολιτικές του στήλες στον ελληνικό Τύπο, τις διευθυντικές θέσεις σε κορυφαίες εφημερίδες, αλλά και τις εκδοτικές του προσπάθειες.
O Δημητρης Ρίζος μεγαλούργησε την εποχή που αρθρογραφούσε στον Ελεύθερο Τύπο της δεκαετία του 80. Η στήλη του Ανάδελφος Τύπος στις σελίδες 4 και 5 της εφημερίδας ήταν ή πρώτη που διάβαζαν οι εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες της εφημερίδας την εποχή που αυτή ασκούσε σκληρή αντιπολίτευση στον Ανδρέα Παπανδρέου.
Και όταν ο εκδότης της Αρης Βουδούρης σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1990 στη λεωφόρο Βουλιαγμένης πηγαίνοντας από το σπίτι του στα γραφεία της εφημερίδας στους Τραχώνες, ο Δημήτρης Ρίζας ανέλαβε με επιτυχία την διεύθυνση της.
Ωστόσο εσωτερικές διαφωνίες, κυρίως με τον Γιώργο Κύρτσο που είχε τη διευθυνση του κυριακάτικου φύλλου, οδήγησαν τον Ρίζο στην έξοδο.
Τότε εξέδωσε τον Αδέσμευτο Τύπο, μια εφημερίδα ζωηρή, ζωντανή, με αρκετά από τα στελέχη του Ελευθέρου Τύπου και με εκδότη τον Κωνσταντίνο Μητση. Το 1998, μια έντονη διαφωνία του με τον Μητση οδήγησε την εφημερίδα σε διάσπαση με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν για μια περίοδο δύο Αδέσμευτοι Τύποι, ένας με εκδότη τον Δημητρη Ρίζο και ένας με εκδότη τον Κώστα Μητση.
Η εφημερίδα του Ρίζου επικράτησε κυκλοφοριακά και δημοσιογραφικά - ωστόσο δεν άντεξε στην κρίση. Το 2012 έκλεισε αφήνοντας απλήρωτους του εργαζομένους. Αργότερα ο Ρίζος επέστρεψε για μικρό χρονικό διάστημα στον «Ελεύθερο Τύπο», στο σπίτι του, όπως έλεγε, ως αρθρογράφος, όπου και ολοκλήρωσε την καριέρα του.
0 Σχόλια