Ισχίο και γόνατο με εμφυτεύματα τιτανίου

Δυνατότητα βάδισης λίγες ώρες μετά το χειρουργείο, αναίμακτη επέμβαση με απουσία πόνου και μια φυσιολογική ζωή στη συνέχεια, υπόσχεται η ελάχιστα επεμβατική, χειρουργική, ισχίου και γόνατος.
Στη σύγχρονη εποχή των μεγάλων απαιτήσεων που ζούμε, η επιστήμη έχει κάνει τεράστια άλματα προόδου. Μεταξύ πολλών άλλων, η ιατρική φαρέτρα έχει πλέον στη διάθεσή της, την ελάχιστα επεμβατική, χειρουργική, ισχίου και γόνατος, που αποτελούν δύο από τις σημαντικότερες και πιο πρωτοποριακές χειρουργικές τεχνικές στην ιστορία της ιατρικής.

Είναι χειρουργικές επεμβάσεις, με μικρού μήκους τομή (MIS),που ανέρχεται στα 6-8 εκατοστά, εξασφαλίζουν ελάχιστη απώλεια αίματος και ελάχιστη καταστροφή ιστών.
Αυτό έχει ως συνέπεια ο ασθενής να μην χρειάζεται ( μετάγγιση ), άμεση μετεγχειρητική κινητοποίηση ( ο ασθενής περπατάει λίγες ώρες μετά το χειρουργείο), ελάχιστη παραμονή στο νοσοκομείο και ταχεία ανάρρωση και επάνοδο στις προηγούμενες δραστηριότητες ( χωρίς να χρειάζεται να υποβληθεί σε φυσικοθεραπείες ).

Ο χειρουργικός χρόνος ανέρχεται στα 45 λεπτά με επισκληρίδιο αναισθησία και χρησιμοποιούνται εμφυτεύματα, ανώτερης ποιότητας από τιτάνιο και κεραμικό. Τα υλικά αυτά, είναι σύγχρονα , πλήρως βιοσυμβατά και διαρκούν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ( η επιβίωση της αρθροπλαστικής ξεπερνά τα 25 με 30 χρόνια).

Αυτό σημαίνει, ότι μπορεί να κρατήσει στους περισσότερους ασθενείς για όλη τους τη ζωή, αν σκεφτούμε ότι οι ασθενείς που προσέρχονται συνήθως για μια τέτοια επέμβαση, είναι της ηλικίας 60-70 ετών, αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας.

Επίσης τα υλικά αυτά προσδίδουν μεγάλο εύρος κίνησης και επαναφορά στην καθημερινότητα, με πολλή καλή ποιότητα ζωής και απουσία πόνου. Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε ολική αρθροπλαστική ισχίου, είναι άτομα με εκφυλλιστική οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, άσηπτη νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου, καθώς και σε περιπτώσεις εξαρθρήματος ή δυσπλασίας του ισχίου εκ γενετής.

Αντίστοιχα, σε αρθροπλαστική γόνατος υποβάλλονται ασθενείς που παρουσιάζουν δυσκαμψία στις κινήσεις του γόνατος, πόνους στις αρθρώσεις, κατά την βάδιση αλλά και σε ηρεμία, οστεοαρθρίτιδα, όπως και γωνίωση μηρού και κνήμης.

Και στις δύο περιπτώσεις, γίνεται αντικατάσταση των φθαρμένων επιφανειών με ειδικές προθέσεις που μιμούνται τις λειτουργίες ενός φυσιολογικού ισχίου και αντίστοιχα ενός φυσιολογικού γονάτου.

Οι προαναφερόμενες χειρουργικές επεμβάσεις εφαρμόζονται στην Ελλάδα, τα τρία τελευταία χρόνια, χαίρουν άκρας επιτυχίας και τα μηνύματα είναι πολύ ελπιδοφόρα και αισιόδοξα απ΄ όλους τους ασθενείς.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΚΗΣ
ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ