Αλήθεια, πόση σημασία έχει ένα βλέμμα στο ν αναπτύξει κανείς μια κοινωνική σχέση;
Η αλήθεια είναι πως όλα ξεκινούν απ τα μάτια.
Μόνον όταν οι ματιές είναι αμοιβαίες μπορείς να θέσεις τη βάση για αληθινή επικοινωνία.
Οι ματιές όμως δεν είναι πάντα οι ίδιες..........
Υπάρχουν άνθρωποι που μας κάνουν να νιώθουμε άνετα αναπτύσσοντας μια συζήτηση μαζί τους.
Το αντίθετο μπορεί να συμβεί με κάποιους άλλους, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που μας φαίνονται αναξιόπιστοι και δεν μας εμπνέουν εμπιστοσύνη.
Άλλοι πάλι μας φέρνουν αμηχανία.
Κι όλα αυτά έχουν να κάνουν με το χρονικό διάστημα που μας κοιτούν κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ή με την έκφραση των ματιών.
Π.χ. όταν κάποιος μας κρύβει πράγματα ή λέει ψέματα, τα μάτια του έρχονται σε επαφή με τα δικά μας λιγότερο απ το μισό της συνομιλίας μας.
Προσπαθεί δηλαδή ν αποφύγει να μας κοιτάξει "κατάματα".
Αντιθέτως, όταν έχουμε να κάνουμε μ ένα συνομιλητή που η ματιά του αποζητά επαφή με τη δική μας παραπάνω απ το μισό του χρόνου της ομιλίας, αυτό σημαίνει διάφορα πράγματα.
Πρώτον, μπορεί να μας βρίσκει ως προσωπικότητα αρκετά ενδιαφέροντες και να απολαμβάνει το διάλογο μαζί μας, οπότε το χαρακτηριστικό των ματιών του θα είναι οι διασταλμένες κόρες.
Η δεύτερη εκδοχή μαρτυρεί πως το βλέμμα είναι εχθρικό και ο συνομιλητής αποφεύγει να το εκφράσει με λόγια, προσπαθώντας να το γνωστοποιήσει με την έκφραση των ματιών του.
Σ αυτή την περίπτωση οι κόρες του θα συσταλούν.
Για ν αναπτυχθεί μια σωστή και καλή ψυχική και συναισθηματική επαφή, τα δυο πρόσωπα που θα εμπλακούν σε διάλογο θα πρέπει να κοιτάζονται τουλάχιστον 69 με 70% του 100% της επαφής τους. Αυτό θα προσελκύσει το ενδιαφέρον και των δυο πλευρών και ο ένας θα παρασύρει τον άλλον σε μια σιωπηλή εξομολόγηση - διερεύνηση.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που σπάνια εμπιστευόμαστε άτομα που αποφεύγουν να μας κοιτούν στα μάτια ή άτομα που φορούν μαύρα γυαλιά σε κλειστούς χώρους, για ν αποφύγουν αυτή την επαφή.
Τα μαύρα γυαλιά εκτός από φοβία και ανασφάλεια δηλώνουν και αγένεια, έλλειψη καλών τρόπων.
Γι αυτό όταν εμπλακείτε σε συζήτηση που σας ενδιαφέρει άμεσα ο συνομιλητής, ιδίως όταν πρόκειται για επαγγελματική συνάντηση, αποφεύγετε να φοράτε σκούρα γυαλιά.
Συνήθως κάνει τους άλλους να αισθάνονται ότι τους καρφώνετε μυστικά!.
Πού σημαντικό ρόλο στο χρονικό όριο που κοιταζόμαστε στα μάτια όταν συνομιλούμε, παίζει το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο έχει αναπτύξει την προσωπικότητά του ο κάθε άνθρωπος.
Π.χ. οι Γιαπωνέζοι όταν συζητούν, περισσότερο κοιτούν τον λαιμό παρά το πρόσωπο, ενώ αντίθετα οι Βορειοευρωπαίοι συνηθίζουν να κοιτούν επίμονα το συνομιλητή τους, κάτι που μπορεί να εκληφθεί και ως προσβολή από ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας.
Καλό θα ήταν τα συμπεράσματα να μην είναι βεβιασμένα και να γνωρίζουμε καλά τις πολιτισμικές επιδράσεις του συνομιλητή μας.
Εκτός από το χρονικό όριο του βλέμματος, ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δίνετε και στα σημεία στα οποία κατευθύνεται η ματιά μας την ώρα της συζήτησης.
Αυτά τα σήματα, να είστε σίγουροι ότι λαμβάνονται με ακρίβεια όσο κι αν ο δέκτης παριστάνει συχνά ότι δεν κατάλαβε τίποτα.
Αυτό τις περισσότερες φορές μεταφράζεται και ως αμηχανία.
Οι πληροφορίες που δέχεται ο εγκέφαλος, προέρχονται 87% απ τα μάτια, 9% απ΄τα αυτιά και μόνο 4% από τις υπόλοιπες αισθήσεις.
Το συμπέρασμα που βγαίνει λοιπόν είναι ότι το μάτι παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανθρώπινη συμπεριφορά και στην κοινωνικοποίηση του ατόμου, γιατί είναι το πιο "εστιακό" σημείο του σώματος.
Η αλήθεια είναι πως όλα ξεκινούν απ τα μάτια.
Μόνον όταν οι ματιές είναι αμοιβαίες μπορείς να θέσεις τη βάση για αληθινή επικοινωνία.
Οι ματιές όμως δεν είναι πάντα οι ίδιες..........
Υπάρχουν άνθρωποι που μας κάνουν να νιώθουμε άνετα αναπτύσσοντας μια συζήτηση μαζί τους.
Το αντίθετο μπορεί να συμβεί με κάποιους άλλους, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που μας φαίνονται αναξιόπιστοι και δεν μας εμπνέουν εμπιστοσύνη.
Άλλοι πάλι μας φέρνουν αμηχανία.
Κι όλα αυτά έχουν να κάνουν με το χρονικό διάστημα που μας κοιτούν κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ή με την έκφραση των ματιών.
Π.χ. όταν κάποιος μας κρύβει πράγματα ή λέει ψέματα, τα μάτια του έρχονται σε επαφή με τα δικά μας λιγότερο απ το μισό της συνομιλίας μας.
Προσπαθεί δηλαδή ν αποφύγει να μας κοιτάξει "κατάματα".
Αντιθέτως, όταν έχουμε να κάνουμε μ ένα συνομιλητή που η ματιά του αποζητά επαφή με τη δική μας παραπάνω απ το μισό του χρόνου της ομιλίας, αυτό σημαίνει διάφορα πράγματα.
Πρώτον, μπορεί να μας βρίσκει ως προσωπικότητα αρκετά ενδιαφέροντες και να απολαμβάνει το διάλογο μαζί μας, οπότε το χαρακτηριστικό των ματιών του θα είναι οι διασταλμένες κόρες.
Η δεύτερη εκδοχή μαρτυρεί πως το βλέμμα είναι εχθρικό και ο συνομιλητής αποφεύγει να το εκφράσει με λόγια, προσπαθώντας να το γνωστοποιήσει με την έκφραση των ματιών του.
Σ αυτή την περίπτωση οι κόρες του θα συσταλούν.
Για ν αναπτυχθεί μια σωστή και καλή ψυχική και συναισθηματική επαφή, τα δυο πρόσωπα που θα εμπλακούν σε διάλογο θα πρέπει να κοιτάζονται τουλάχιστον 69 με 70% του 100% της επαφής τους. Αυτό θα προσελκύσει το ενδιαφέρον και των δυο πλευρών και ο ένας θα παρασύρει τον άλλον σε μια σιωπηλή εξομολόγηση - διερεύνηση.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που σπάνια εμπιστευόμαστε άτομα που αποφεύγουν να μας κοιτούν στα μάτια ή άτομα που φορούν μαύρα γυαλιά σε κλειστούς χώρους, για ν αποφύγουν αυτή την επαφή.
Τα μαύρα γυαλιά εκτός από φοβία και ανασφάλεια δηλώνουν και αγένεια, έλλειψη καλών τρόπων.
Γι αυτό όταν εμπλακείτε σε συζήτηση που σας ενδιαφέρει άμεσα ο συνομιλητής, ιδίως όταν πρόκειται για επαγγελματική συνάντηση, αποφεύγετε να φοράτε σκούρα γυαλιά.
Συνήθως κάνει τους άλλους να αισθάνονται ότι τους καρφώνετε μυστικά!.
Πού σημαντικό ρόλο στο χρονικό όριο που κοιταζόμαστε στα μάτια όταν συνομιλούμε, παίζει το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο έχει αναπτύξει την προσωπικότητά του ο κάθε άνθρωπος.
Π.χ. οι Γιαπωνέζοι όταν συζητούν, περισσότερο κοιτούν τον λαιμό παρά το πρόσωπο, ενώ αντίθετα οι Βορειοευρωπαίοι συνηθίζουν να κοιτούν επίμονα το συνομιλητή τους, κάτι που μπορεί να εκληφθεί και ως προσβολή από ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας.
Καλό θα ήταν τα συμπεράσματα να μην είναι βεβιασμένα και να γνωρίζουμε καλά τις πολιτισμικές επιδράσεις του συνομιλητή μας.
Εκτός από το χρονικό όριο του βλέμματος, ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δίνετε και στα σημεία στα οποία κατευθύνεται η ματιά μας την ώρα της συζήτησης.
Αυτά τα σήματα, να είστε σίγουροι ότι λαμβάνονται με ακρίβεια όσο κι αν ο δέκτης παριστάνει συχνά ότι δεν κατάλαβε τίποτα.
Αυτό τις περισσότερες φορές μεταφράζεται και ως αμηχανία.
Οι πληροφορίες που δέχεται ο εγκέφαλος, προέρχονται 87% απ τα μάτια, 9% απ΄τα αυτιά και μόνο 4% από τις υπόλοιπες αισθήσεις.
Το συμπέρασμα που βγαίνει λοιπόν είναι ότι το μάτι παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανθρώπινη συμπεριφορά και στην κοινωνικοποίηση του ατόμου, γιατί είναι το πιο "εστιακό" σημείο του σώματος.
0 Σχόλια