1 Σεπτεμβρίου 1936 - 26 Απριλίου 1988
Ο Βαλέρι Αλεξέγιεβιτς Λεγκάσοφ (ρωσικά: Валерий Алексеевич Легасов ) ήταν εξέχων Σοβιετικός επιστήμονας της ανόργανης χημείας και μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Σήμερα είναι γνωστός, κυρίως για το έργο του ως επικεφαλής της επιτροπής που ερευνούσε το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ.
Ο Λεγκάσοφ γεννήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου του 1936, στην Τούλα, από οικογένεια εργατών. Το 1961 αποφοίτησε από τη Σχολή Φυσικοχημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Χημικής Τεχνολογίας "Ντμίτρι Μεντελέγιεφ" στη Μόσχα. Δούλεψε ως γραμματέας στην κρατική κομμουνιστική οργάνωση νέων στην τέως Σοβιετική Ένωση, Κομσομόλ του Ινστιτούτου Χημικής Τεχνολογίας της Μόσχας.
Ακόμη και πριν από το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνομπίλ, ο Λεγκάσοφ ήταν γνωστό ότι υπογράμμισε την ανάγκη για νέες μεθόδους ασφάλειας για την πρόληψη μεγάλων καταστροφών.
Βιογραφία
Πυρηνικό ατύχημα του Τσερνομπίλ
Μέχρι το ατύχημα του Τσερνομπίλ στις 26 Απριλίου του 1986, ο Λεγκάσοφ ήταν ο πρώτος αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Ατομικής Ενέργειας Κουρτσάτοφ. Έγινε βασικό μέλος της κυβερνητικής επιτροπής που συγκροτήθηκε για να ερευνήσει τα αίτια της καταστροφής και να σχεδιάσει τον μετριασμό των συνεπειών της. Έλαβε τις πιο σημαντικές αποφάσεις για την αποφυγή ατυχημάτων και ενημέρωσε την κυβέρνηση για την κατάσταση στην περιοχή της καταστροφής. Δε δίστασε να μιλήσει στους συναδέλφους του επιστήμονες και στον Τύπο για τους κινδύνους για την ασφάλεια του κατεστραμμένου εργοστασίου και επέμεινε στην άμεση εκκένωση ολόκληρου του πληθυσμού της κοντινής πόλης Πρίπιατ. Τον Αύγουστο του 1986 παρουσίασε την έκθεση της σοβιετικής αντιπροσωπείας στην ειδική σύνοδο της Διεθνούς Οργάνωσης Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ, αγγλικά: International Atomic Energy Agency, γνωστή και με το διεθνές αρκτικόλεξο IAEA) στην Βιέννη. Η έκθεσή του έδειξε ένα βάθος ανάλυσης και ειλικρίνειας στη συζήτηση για την έκταση και τις συνέπειες της τραγωδίας.
Θάνατος
Στις 27 Απριλίου του 1988, μια ημέρα μετά τη δεύτερη επέτειο του πυρηνικού ατυχήματος του Τσερνομπίλ και μία ημέρα πριν από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της έρευνας σχετικά με τα αίτια της καταστροφής, ο καθηγητής Λεγκάσοφ αυτοκτόνησε δια απαγχονισμού. Κάποιοι λένε στο διαμέρισμά του, άλλοι στο κλιμακοστάσιο του διαμερίσματός του, και μερικοί στο γραφείο του. Σε ένα συρτάρι, βρέθηκε ένα πιστόλι, αλλά ο καθηγητής επέλεξε να κρεμαστεί. Ο βρόχος ήταν δεμένος επαγγελματικά και το σχοινί ήταν ειδικό που χρησιμοποιούσαν οι ορειβάτες. Θάφτηκε στο νεκροταφείο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι στη Μόσχα.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας του Λεγκάσοφ. Η αντιξοότητα της καταστροφής του Τσερνομπίλ στην ψυχολογία του ήταν ο παράγοντας που τον οδήγησε στην απόφασή του να αυτοκτονήσει. Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν από την αυτοκτονία, ο Λεγκάσοφ ηχογράφησε αποκαλύψεις σχετικά με την καταστροφή. Σύμφωνα με μια ανάλυση της καταγραφής για την τηλεοπτική ταινία BBC Chernobyl Nuclear Disaster, ο Λεγκάσοφ ισχυρίζεται ότι η πολιτική πίεση λογόκρινε την αναφορά του σοβιετικού πυρηνικού απορρήτου στην έκθεσή του προς την ΔΟΑΕ, μια μυστικότητα που απαγορεύει ακόμη και στους χειριστές των εγκαταστάσεων να έχουν γνώση προηγούμενων ατυχημάτων αλλά και προβλημάτων στον σχεδιασμό του αντιδραστήρα.
Απόηχος
Η αυτοκτονία του Λεγκάσοφ προκάλεσε σάλο στη σοβιετική πυρηνική βιομηχανία. Συγκεκριμένα, το πρόβλημα με το σχεδιασμό των ράβδων ελέγχου σε αντιδραστήρες τύπου RBMK που διέθετε το Τσερνομπίλ έγινε γρήγορα δεκτό και αντιμετωπίσιμο.
Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1996, ο Ρώσος πρόεδρος Μπόρις Γιέλτσιν απένειμε στον Λεγκάσοφ (μεταθανάτια) τον τιμητικό τίτλο του Ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας για το «θάρρος και τον ηρωισμό» που έδειξε στην έρευνά του για το ατύχημα.
Τον Λεγκάσοφ υποδύεται ο Τζάρεντ Χάρις στη μίνι σειρά "Τσερνόμπιλ" (2019).
Ο Βαλέρι Αλεξέγιεβιτς Λεγκάσοφ (ρωσικά: Валерий Алексеевич Легасов ) ήταν εξέχων Σοβιετικός επιστήμονας της ανόργανης χημείας και μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Σήμερα είναι γνωστός, κυρίως για το έργο του ως επικεφαλής της επιτροπής που ερευνούσε το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ.
Ο Λεγκάσοφ γεννήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου του 1936, στην Τούλα, από οικογένεια εργατών. Το 1961 αποφοίτησε από τη Σχολή Φυσικοχημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Χημικής Τεχνολογίας "Ντμίτρι Μεντελέγιεφ" στη Μόσχα. Δούλεψε ως γραμματέας στην κρατική κομμουνιστική οργάνωση νέων στην τέως Σοβιετική Ένωση, Κομσομόλ του Ινστιτούτου Χημικής Τεχνολογίας της Μόσχας.
Ακόμη και πριν από το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνομπίλ, ο Λεγκάσοφ ήταν γνωστό ότι υπογράμμισε την ανάγκη για νέες μεθόδους ασφάλειας για την πρόληψη μεγάλων καταστροφών.
Πυρηνικό ατύχημα του Τσερνομπίλ
Μέχρι το ατύχημα του Τσερνομπίλ στις 26 Απριλίου του 1986, ο Λεγκάσοφ ήταν ο πρώτος αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Ατομικής Ενέργειας Κουρτσάτοφ. Έγινε βασικό μέλος της κυβερνητικής επιτροπής που συγκροτήθηκε για να ερευνήσει τα αίτια της καταστροφής και να σχεδιάσει τον μετριασμό των συνεπειών της. Έλαβε τις πιο σημαντικές αποφάσεις για την αποφυγή ατυχημάτων και ενημέρωσε την κυβέρνηση για την κατάσταση στην περιοχή της καταστροφής. Δε δίστασε να μιλήσει στους συναδέλφους του επιστήμονες και στον Τύπο για τους κινδύνους για την ασφάλεια του κατεστραμμένου εργοστασίου και επέμεινε στην άμεση εκκένωση ολόκληρου του πληθυσμού της κοντινής πόλης Πρίπιατ. Τον Αύγουστο του 1986 παρουσίασε την έκθεση της σοβιετικής αντιπροσωπείας στην ειδική σύνοδο της Διεθνούς Οργάνωσης Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ, αγγλικά: International Atomic Energy Agency, γνωστή και με το διεθνές αρκτικόλεξο IAEA) στην Βιέννη. Η έκθεσή του έδειξε ένα βάθος ανάλυσης και ειλικρίνειας στη συζήτηση για την έκταση και τις συνέπειες της τραγωδίας.
Στις 27 Απριλίου του 1988, μια ημέρα μετά τη δεύτερη επέτειο του πυρηνικού ατυχήματος του Τσερνομπίλ και μία ημέρα πριν από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της έρευνας σχετικά με τα αίτια της καταστροφής, ο καθηγητής Λεγκάσοφ αυτοκτόνησε δια απαγχονισμού. Κάποιοι λένε στο διαμέρισμά του, άλλοι στο κλιμακοστάσιο του διαμερίσματός του, και μερικοί στο γραφείο του. Σε ένα συρτάρι, βρέθηκε ένα πιστόλι, αλλά ο καθηγητής επέλεξε να κρεμαστεί. Ο βρόχος ήταν δεμένος επαγγελματικά και το σχοινί ήταν ειδικό που χρησιμοποιούσαν οι ορειβάτες. Θάφτηκε στο νεκροταφείο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι στη Μόσχα.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας του Λεγκάσοφ. Η αντιξοότητα της καταστροφής του Τσερνομπίλ στην ψυχολογία του ήταν ο παράγοντας που τον οδήγησε στην απόφασή του να αυτοκτονήσει. Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν από την αυτοκτονία, ο Λεγκάσοφ ηχογράφησε αποκαλύψεις σχετικά με την καταστροφή. Σύμφωνα με μια ανάλυση της καταγραφής για την τηλεοπτική ταινία BBC Chernobyl Nuclear Disaster, ο Λεγκάσοφ ισχυρίζεται ότι η πολιτική πίεση λογόκρινε την αναφορά του σοβιετικού πυρηνικού απορρήτου στην έκθεσή του προς την ΔΟΑΕ, μια μυστικότητα που απαγορεύει ακόμη και στους χειριστές των εγκαταστάσεων να έχουν γνώση προηγούμενων ατυχημάτων αλλά και προβλημάτων στον σχεδιασμό του αντιδραστήρα.
Η αυτοκτονία του Λεγκάσοφ προκάλεσε σάλο στη σοβιετική πυρηνική βιομηχανία. Συγκεκριμένα, το πρόβλημα με το σχεδιασμό των ράβδων ελέγχου σε αντιδραστήρες τύπου RBMK που διέθετε το Τσερνομπίλ έγινε γρήγορα δεκτό και αντιμετωπίσιμο.
Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1996, ο Ρώσος πρόεδρος Μπόρις Γιέλτσιν απένειμε στον Λεγκάσοφ (μεταθανάτια) τον τιμητικό τίτλο του Ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας για το «θάρρος και τον ηρωισμό» που έδειξε στην έρευνά του για το ατύχημα.
Τον Λεγκάσοφ υποδύεται ο Τζάρεντ Χάρις στη μίνι σειρά "Τσερνόμπιλ" (2019).
0 Σχόλια