Οι Κινέζοι χρησιμοποιούν σάλτσα σόγιας εδώ και 5 χιλιετίες.
Οι Βαβυλώνιοι πριν από 2 χιλιάδες χρόνια περιέχυναν με λαδόξιδο τις πράσινες σαλάτες τους.
Το ίδιο και οι Αιγύπτιοι, που όμως το εμπλούτιζαν με ανατολίτικα μπαχαρικά.
Η πικάντικη γούστερ σος των Εγγλέζων - παρασκευάζεται από μελάσα, ζωμό κρέατος, αντζούγιες, κρεμμυδάκια, σκόρδο και μπαχαρικά - έχει τις ρίζες της στην εποχή του Ιουλίου Καίσαρα.
Η μαγιονέζα λένε ότι έκανε το ντεμπούτο της το 1756 στο τραπέζι του δούκα του Ρισελιέ, εξαδέλφου του ομώνυμου καρδινάλιου. Οι σαλάτες ήταν αγαπημένα πιάτα στις αυλές των Ευρωπαίων ηγεμόνων. Οι αρχιμάγειροί τους μάλιστα πολλές φορές ανακάτευαν μέχρι και 35 διαφορετικά συστατικά μέσα σε μια τεράστια σαλατιέρα. Ανάμεσά τους και "εξωτικές" πρασινάδες όπως νεροκάρδαμο, κάππαρη αλλά και ροδοπέταλα, κατιφέδες και βιολέτες.
Σήμερα πάντως, η βινεγκρέτ θεωρείται η βασίλισσα των ντρέσινγκ, όχι μόνο γιατί με τα αρώματά της αναδεικνύονται οι σαλάτες αλλά και γιατί η παρασκευή της είναι πολύ εύκολη.
Οι "ιερές" αναλογίες λαδιού - ξυδιού, σύμφωνα με τη βίβλο της γαστρονομίας Larousse Gastronomique, είναι 3 προς 1. Για τη βασική βινεγκρέτ λοιπόν χτυπάμε σε ένα γυάλινο βαζάκι 3 κ.σ. ελαιόλαδο, 1 κ.σ.ξίδι από κόκκινο κρασί, 1/2 κ.σ. μουστάρδα Ντιζόν, 1/2 κ.σ. μέλι και λίγο αλάτι.
Εναλλακτικά μπορείτε αντί για ξίδι να χρησιμοποιήσετε χυμό λεμονιού ή πορτοκαλιού, ξίδι βαλσάμικο ή από σέρι, να προσθέσετε 3 κ.σ. στραγγιστό γιαούρτι, 1 κ.σ. ψιλοκομμένα αρωματικά (θυμάρι, εστραγκόν, άνηθο) αλλά και κάππαρη ή ψιλοκομμένες λιαστές ντομάτες και ξερό βασιλικό.
Κική Τριανταφύλλη
0 Σχόλια