Κάθε πλανήτης αντιπροσωπεύει ένα συγκεκριμένο όργανο ή μέρος του σώματός μας. Κάθε αστρολογική όψη των πλανητών διοχετεύει θετικά ή αρνητικά το αποτέλεσμα της υγείας. Η υγεία μας εξαρτάται από τα τέσσερα φυσικά στοιχεία (Γη, Φωτιά, Αέρας, Νερό), τα οποία μετουσιώνονται σε ενέργεια και χημεία και με τον τρόπο αυτόν δημιουργούν στον οργανισμό του ανθρώπου τους τέσσερις ιπποκρατικούς τύπους (αιματώδη, φλεγματικό, χολώδη, μελαγχολικό).
Μέσα δε από το ατομικό ωροσκόπιο μπορούμε άνετα να βρούμε τον τρόπο και τον χρόνο θεραπείας, καθώς και την ευνοϊκότερη περίοδο ή ημερομηνία για την εφαρμογή μιας επέμβασης (όχι απαραίτητα χειρουργικής, π.χ. ημερομηνία σύλληψης). Ας δούμε όμως ποια είναι η αντιστοιχία των αστρολογικών σημείων με την ανθρώπινη ανατομία και γενικότερα από τι αντιπροσωπεύονται τα διάφορα μέρη ή καταστάσεις του ανθρωπίνου σώματος.
1.Ανατομικές και Φυσιολογικές Αντιστοιχίες πλανητών:
Ήλιος
Όπως ο Ήλιος αποτελεί το κέντρο του ηλιακού μας συστήματος, με τον ίδιο τρόπο αντιπροσωπεύει στον ανθρώπινο οργανισμό το κεντρικό όργανο της ζωής, το μηχανισμό της ζωτικότητας και της συντήρησης της ζωής, το κέντρο της δυνάμεως, και την αφετηρία κάθε φυσικής, φυσιολογικής, ψυχικής και διανοητικής εκδήλωσης, την έδρα της ζωής, το αίμα και την κυκλοφορία του. Ανατομικά στον Ήλιο αντιστοιχούν η καρδιά, οι αρτηρίες, ο νωτιαίος μυελός, η ζωτική δύναμη, το νωτιαίο νευρικό σύστημα, η βαρόλειος γέφυρα του εγκεφάλου, επίσης παραδοσιακά αντιστοιχούν στον Ήλιο το δεξιό ανδρικό και το αριστερό γυναικείο μάτι. Η φύση του Ηλίου είναι θερμή και ξηρή.
Σελήνη
Ο θηλυκός, μαγνητικός, νυκτερινός πλανήτης θεωρείται φύσης ψυχρής και υγρής. Είναι ρυθμιστής και διαυγαστήρας των χυμών του σώματος, συγκεκριμένα της λέμφου, των αδενικών εκκρίσεων του χυλού του στομάχου κ.κ. Επιστατεί στην χυλοποίηση και στις διάφορες χημικές ενώσεις του σώματος, στην έμμηνο ροή των γυναικών και κατά συνέπεια έχει στενή σχέση με το στομάχι, τους μαστούς και κάποιες φορές με την μήτρα. Εξουσιάζει γενικά τους χυμούς του σώματος, τις εκκρίσεις των αδένων, το λεμφικό σύστημα, το στομάχι, τα υγρά των ιστών, το γαλακτικό και το δακρυϊκό σύστημα την εναλλαγή των χυμών, την εγκεφαλική ουσία, τα καταμήνια του θηλυκού γεννητικού συστήματος όπως και την περιοδική εξέλιξη των ασθενειών. Ακόμα εξουσιάζει στον άνδρα το αριστερό και στη γυναίκα το δεξιό μάτι, και για κάποιους την παρεγκεφαλίτιδα.
Κρόνος
Είναι ο πλανήτης του σκότους και του ψύχους, της αποκρυστάλλωσης και του θανάτου. Αντίθετα από τον Άρη που αντιπροσωπεύει την κεντρόφυγη προς τα έξω διασταλτική αρχή, ο Κρόνος αντιπροσωπεύει την προς τα έξω συσταλτική, αποκρυσταλλωτική αρχή. Ενεργεί επομένως κατασταλτικά πάνω στις εκκρίσεις προκαλώντας αποσκλήρυνση, απασβέστωση, καθίζηση ορυκτών αλάτων, την δημιουργία χολόλιθων. Ανατομικά είναι κάτω από την εξουσία αυτού του πλανήτη γενικά ο σκελετός του σώματος, τα οστά, τα δόντια, τα γόνατα, οι χόνδροι (οι μύες; ) οι αρθρώσεις, τα αυτιά, το δέρμα, και η επιδερμίδα. Επίσης το πρωτόπλασμα των κυττάρων. Φύση ψυχρή και ξηρή.
Δίας
Φύση θερμή και υγρή, αντιπροσωπεύει μαζί με τον Ήλιο, την αρχή της ζωτικότητας. Οι φυσιολογικές του ενέργειες μοιάζουν με αυτές της Αφροδίτης, μόνο που είναι εντονότερες, μεγαλύτερης διάρκειας και θετικότερες. Αν και δεν έχει σχέση με την αναπαραγωγή του είδους, επηρεάζει μάλλον την αύξηση. Κυριαρχεί στις λειτουργίες της διατροφής, της αφομοίωσης και της αύξησης. Ακόμα στην οικονομία των υδατανθράκων και ιδίως των σακχάρων (γλυκογόνου) του αίματος. Άρα εξουσιάζει το δεύτερο κατά σειρά σπουδαιότητας όργανο για τη ζωτικότητα, το συκώτι. Ακόμα εξουσιάζει το αρτηριακό αιμοφόρο σύστημα, τον συνεκτικό ιστό της καρδιάς, τα αιμοφόρα αγγεία του πνεύμονα, του στομάχου, των εντέρων και της κύστης όπως και τα κύτταρα γενικά.
Άρης
Έχει θερμή και ξηρή στοιχειακή ιδιότητα. Αντιπροσωπεύει την αρσενική και θερμή αρχή, τη ζωτική δύναμη, την σωματική και πνευματική δραστηριότητα και ενέργεια την κεντρόφυγο δύναμη. Στην επιρροή αυτού του πλανήτη ανήκουν η παραγωγή θερμότητας στο σώμα μέσω της οξυγόνωσης του αίματος που έρχεται σαν συνέπεια της λειτουργίας των μυών. Κυριαρχεί στην αναγκαστική έξοδο από το σώμα προϊόντων ανταλλαγής της ύλης και ξένων σωμάτων μέσα από τον πυρετό, τις φλεγμονές και της διαπύησης. Στις άριες επιδράσεις κατατάσσονται τα ανδρικά γεννητικά όργανα, η έκκριση του σπέρματος, η αύξηση των τριχών και των νυχιών, η αιμοσφαιρίνη, γενικά οι μύες, οι αρτηρίες, ακόμα η μύτη, και κατά συνέπεια η αίσθηση της όσφρησης και η χολή.
Αφροδίτη
Με τις ιδιότητες θερμή και υγρή, είναι η κατ’ εξοχήν θηλυκή αρχή στον κόσμο και γι’ αυτό εκπροσωπεί τον πλανήτη της γέννησης και διαιώνισης του είδους, την αρχή της μάλαξης, της γλυκύτητας του βαλσαμώδους. Οι εσωτερικές εκκρίσεις των αδένων, ιδίως των γεννητικών, η παθητική φάση της κυκλοφορίας του αίματος – η φλεβική κυκλοφορία και επομένως οι φλέβες – οι νεφροί, η μήτρα, οι ωοθήκες, γενικά τα γυναικεία γεννητικά όργανα και οι μαστικοί αδένες, τέλος η επιδερμίδα (μαζί με τον Κρόνο) ανήκουν στην Αφροδίτη. Η αισθήσεις της αφής και της γεύσης.
Ερμής
Είναι ο αγγελιοφόρος των θεών, ο μεσολαβητής, αυτός που αντανακλά και διαμορφώνει τις αστρικές δυναμικές ενέργειες, προ πάντων όμως είναι ο διαρρυθμιστής των διανοητικών δυνάμεων. Γι’ αυτό το λόγο εξουσιάζει την λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου (η εγκεφαλική ουσία ανήκει στην εξουσία της Σελήνης ενώ η νευρική ουσία, η γλώσσα, η φωνή, και γενικά τα φωνητικά όργανα κίνηση και η ακοή ανήκουν στον Ερμή. Για τους παραπάνω λόγους, οι διανοητικές παθήσεις που οφείλονται στην αλλοίωση της εγκεφαλικής ουσίας προκαλούνται από τη Σελήνη ενώ οι λειτουργικές ανωμαλίες στο κεντρικό και περιφερειακό σύστημα πρέπει να αποδίδονται στον Ερμή. Με δεδομένο ότι σ’ αυτόν ανήκουν οι ικανότητες του λόγου και της φωνής, κυριαρχεί από την μία σ’ αυτό που αποκαλείται κέντρο του BROCA, την τρίτη αριστερή εγκεφαλική έλικα, την έδρα του κινητικού κέντρου του λόγου και από την άλλη στους μυς των φωνητικών χορδών. Οι κύριες λειτουργίες του είναι η νεύρωση (τροφοδότηση των νεύρων με νευρική δύναμη), η χυλοποίηση, η αφομοίωση από το λεπτό έντερο, η τροφοδότηση των νεύρων του στομάχου και της κοιλιάς (ηλιακό πλέγμα), η νεύρωση των πνευμόνων και του βραχιόνιου πλέγματος. Επίσης εξουσιάζει τις κνήμες και τα οστά τους. Η στοιχειακή του φύση είναι ψυχρή και ξηρή.
Ουρανός
Ο εκκεντρικότερος από τους πλανήτες έχει στοιχειακή φύση θερμή και ξηρή (κατά άλλους θερμή και υγρή). Ασκεί πολύ μεγάλη επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στο νευρικό αιθέρα, την λεγόμενη ανθρώπινη αύρα, και σε όλες τις εκδηλώσεις της τέταρτης κατάστασης της ύλης, της «ακτινοβόλου». Έτσι εξουσιάζει την παρεγκεφαλίδα, τον εγκέφαλο, τον νωτιαίο μυελό και το πνευμονογαστρικό νεύρο. Φαίνεται όμως ότι ασκεί επίδραση και στην σύνθεση του αίματος, και μερικώς στο όργανο της όρασης. Κατά τον Μ. Privat είναι ο ρυθμιστής της σωματική λειτουργίας κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Ποσειδώνας
Και αυτός ο πλανήτης φαίνεται να εξουσιάζει την αύρα του ανθρώπινου σώματος, και να έχει σχέση με τα νεύρα και τα νευρικά κέντρα, ιδίως των αισθήσεων. Ιδιαίτερα αναφέρονται σ’ αυτόν τα πόδια. Κάτω από την επιρροή του επίσης βρίσκονται οι ψυχικές ασυνήθιστες λειτουργίες του ανθρώπου όπως τα τηλεπαθητικά φαινόμενα, η διόραση, η διακαή, η λειτουργία των πέντε αισθήσεων στην τέταρτη διάσταση. Η στοιχειακή του φύση είναι θερμή και υγρή.
Πλούτωνας
Μολονότι οι πληροφορίες που έχουμε μέχρι σήμερα γι’ αυτόν τον πλανήτη είναι ανεπαρκείς και ατελείς, εν τούτοις οι μέχρι σήμερα έρευνες τείνουν να αποκαταστήσουν την σχέση που έχει αυτός ο πλανήτης με τον προμήκη μυελό.
2.Ανατομικές αντιστοιχίες των ζωδίων
Ολόκληρος ο ανθρώπινος οργανισμός, από το κεφάλι μέχρι τα πόδια, κατανέμεται μέσα στο ζωδιακό κύκλο έτσι ώστε ο Κριός να αντιστοιχεί στο κεφάλι και οι Ιχθείς στα πόδια. Να λοιπόν πώς κατατάσσονται αυτά τα όργανα.
ΚΡΙΟΣ
Όργανα: Κεφάλι, (εξαιρούνται η μύτη και τα αυτιά που ανήκουν στον Ταύρο) και εγκέφαλος, πρόσωπο, μάτια, μαλλιά.
Οστά: του κρανίου και του προσώπου. Εξαιρούνται τα οστά της μύτης. Μύες: Του κεφαλιού και του προσώπου.
Αρτηρίες: Κροταφικές και έσω καρωτίδες.
Φλέβες: κεφαλικές,
Νεύρα: Εγκέφαλος και όλα τα κεφαλικά νεύρα.
Δευτερεύοντα: (σε αντιστοιχία με το απέναντι ζώδιο του Ζυγού) Νεφρά, αγγειοκινητικά νεύρα (Ζυγός).
ΤΑΥΡΟΣ
Όργανα: Λαιμός, αυχένας, λάρυγγας, μύτη, αυτιά, παρεγκεφαλίς, βαρόλειος γέφυρα, κατώτερο μέρος του κρανίου, προμύκης μυελός (αίσθημα αποστάσεως, μορφής, χρώματος). Αμυγδαλές, θυρεοειδής αδένας, φωνητικά όργανα, σιελογόνοι αδένες.
Οστά: αυχενικοί σπόνδυλοι.
Μύες: του φάρυγγα, του λάρυγγα, του αυχένα και του λαιμού. Αρτηρίες: έξω καρωτίδες, βασιλική αρτηρία, σπονδυλικές.
Φλέβες: Ινιακές, ζυγωματικές, του θυρεοειδούς, σφαγίτιδες. Δευτερεύοντα: (Σκορπιός) Κύστη, μήτρα, γεννητικά όργανα, νεφρά.
ΔΙΔΥΜΟΙ
Όργανα: Πνεύμονες, βρόγχοι, βραχίονες, ώμοι, χέρια, νεύρα γενικά και ιδιαίτερα της αναπνοής.
Οστά: Άτλας, ωμοπλάτη, κλείδα, οστά του βραχίονα, σκελετός των χεριών, θωρακικοί σπόνδυλοι, άνω πλευρές.
Μύες: των βραχιόνων, των ώμων, του στήθους, του χεριού. Αρτηρίες; υποκλείδιοι, βραχιόνιοι, πνευμονικοί, μεσοπλεύριοι, χειρός.
Φλέβες: Πνευμονικές, της κλείδας, του θύμου αδένα, άζυγος και βραχίονα.
Νεύρα: Γενικά τα νεύρα και ειδικά τα αισθητικά και αναπνευστικά, το μέγα συμπαθητικό, τα γάγγλια του στήθους.
Δευτερεύοντα: Οι μύες γενικά, ιδίως της καρδιάς, οσφύς, ισχία (Τοξότης).
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Όργανα: κοίλον του στόματος, οισοφάγος, στομάχι, μαστοί.
Οστά: Θώρακος, ξιφοειδής απόφυση, μεσαίοι θωρακικοί σπόνδυλοι.
Μύες: Μεσοπλεύριοι, διάφραγμα, μείζων και ελάσσων θωρακικός, οι μαστικοί, ο οδοντωτός.
Αρτηρίες: του διαφράγματος, μασχαλιαίες, mediastenalis, και του οισοφάγου.
Φλέβες: του διαφράγματος, γαστρική, μαστικές, (γενικώς φλέβες του στήθους και του στομαχιού).
Νεύρα: Καρδιακό πλέγμα, θωρακική μοίρα του συμπαθητικού, σπλαχνικό, περιφερικοί κλάδοι του συμπαθητικού.
Επίσης ο θύμος αδένας (για παιδιά) και ο θωρακικός πώρος (αγωγός της λέμφου). Δευτερεύοντα: Αρθρώσεις, οστά, δέρμα (Αιγόκερος).
ΛΕΩΝ
Όργανα: καρδιά, περικάρδιο, ωμοπλάτη, και νωτιαίος μυελός, πυλωρός.
Οστά: Θωρακικοί σπόνδυλοι 5-9 και γενικά η σπονδυλική στήλη, οι 12
πλευρές.
Μύες: Μακρός νωτιαίος, μύες της καρδιάς.
Αρτηρίες: Αορτή, στεφανιαία της καρδιάς, ανώνυμος αρτηρία.
Φλέβες: Στεφανιαίες, άνω και κάτω κοίλη φλέβα, ανώνυμη φλέβα.
Νεύρα: Νωτιαίος μυελός και οι νευρικές διακλαδώσεις του, οι φυσιολογικές λειτουργίες, η παρασκευή αίματος, η κυκλοφορία, η χυμοποίηση.
Δευτερεύοντα: οι κνήμες (Υδροχόος).
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Όργανα: Κοιλιά, ομφαλός, τα σπλάχνα, το συκώτι, (αριστερός λοβός), πάγκρεας, περιτόναιο, δωδεκαδάκτυλο, παχύ έντερο.
Μύες: Κοιλιακοί, ορθός κοιλιακός, έξω λοξός, εγκάρσιος.
Αρτηρίες: Γαστρική, μεσεντέριος, άνω και κάτω ηπατική, υπογάστριο, σπλαγχνική.
Φλέβες: Ηπατικές, εντερικές, ομφαλικές. Και μετά τα απομυζητικά αγγεία της κοιλιάς.
Νεύρα: Κοιλιακό ή αλλιώς ηλιακό πλέγμα, συμπαθητικό πλέγμα, μεσεντέριο νεύρο, άνω και κάτω.
Δευτερεύοντα: Ίνες του συνδετικού ιστού, κοτύλες των αρθρώσεων, αρθρικό υγρό. Λέμφος πέλματα (Ιχθείς).
ΖΥΓΟΣ
Όργανα: νεφρά, πυραμίδες, επινεφρίδια, οσφύς, χοληδόχος κύστη, δέρμα,
ουρητήρες, χοληφόροι οδοί.
Οστά: οι πέντε οσφυϊκοί σπόνδυλοι.
Μύες: της οσφύος.
Αρτηρίες και φλέβες: Νεφρικές, επινεφριδικές, οσφυϊκές.
Νεύρα: Το αγγειοκινητικό σύστημα, το νεφρικό πλέγμα.
Δευτερεύοντα: Κεφάλι, μεγάλος εγκέφαλος, πρόσωπο, μάτια (Κριός).
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Όργανα και περιοχές: Ηβική χώρα, ουροποιητικό και γεννητικό σύστημα, μαστοί (κύστη, όργανα αποχωρήσεως, αδένες του Cowper, ουρητήρες, ανιόν, εγκάρσιο και κατιόν κόλον του παχέος εντέρου, σιγμοειδής καμπή, τυφλό έντερο, σκωληκοειδής απόφυση, απευθυσμένο, πρωκτός, σπερματικός πόρος, προστάτης, όρχεις, ωοθήκες, κλειτορίδα.
Οστά: της πυέλου, ηβική σύμφυσης, έδρα.
Μύες: κρεμαστήρας, ανυψωτήρας του πέους ή της κλειτορίδας, σφικτήρας της κύστης.
Αρτηρίες και φλέβες: Λαγόνιες, μεσέντερες, σπερματικές, κωλικές, αιμορροϊδικές.
Νεύρα: σπερματικό, ηβικό πλέγμα και νεύρο, υπογάστριο. Δευτερεύοντα: Λαιμός, λάρυγγας, παρεγκεφαλίς, μύτη, αμυγδαλές, φωνητικά όργανα (Ταύρος).
ΤΟΞΟΤΗΣ
Όργανα και περιοχές: Ισχία, έδρα και μηροί.
Οστά: Μηριαία και ισχιακά οστά, ιερό, λαγόνια, έδρας.
Μύες: Μηριαίοι, λαγόνιοι.
Αρτηρίες και φλέβες: Λαγόνιες, μηριαίες, γλουτιαίες. Σαφηνή φλέβα, γενικά οι αρτηρίες.
Νεύρα: Γλουτιαία, cluneum, ισχιακό, γάγγλια του κόκκυγα. Δευτερεύοντα: Πνεύμονες, βραχίονες, αναπνευστικό σύστημα (Δίδυμοι).
ΑΙΓΟΚΕΡΟΣ
Όργανα και περιοχές: γόνατα, επιδερμίδα.
Οστά: του γόνατου, γενικά ο σκελετός, αρθρώσεις, σύνδεσμοι.
Μύες: καμπτήρες του γόνατος, τένοντες, popliteus.
Αρτηρίες και φλέβες: Αρθρώσεις του γόνατος, poplitea.
Νεύρα: της κνήμης και της περόνης.
Δευτερεύοντα: Στομάχι και γενικά η πέψη (Καρκίνος).
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Οστά: Κνήμη, περόνη, αστράγαλος.
Μύες: της κνήμης, δικέφαλος, περονιαίος, αχίλλειος τένοντας.
Αρτηρίες και φλέβες: Περονιαία, κνημιαία, πρόσθιες και οπίσθιες, σαφηνής μεγάλη και μικρή.
Νεύρα: Κεντρικό νευρικό σύστημα.
Δευτερεύοντα: Καρδιά, νωτιαίος μυελός, κυκλοφορία αίματος (Λέων).
ΙΧΘΕΙΣ
Όργανα: Πόδια, συνεκτικός ιστός, λεμφικό σύστημα.
Οστά: Σκελετός του ποδιού, των δακτύλων, φτέρνα.
Μύες: Καμπτήρες και εκτείνοντες των δακτύλων.
Αρτηρίες και φλέβες: Ταρσού, μεταταρσίου, πέλματος.
Νεύρα: του πέλματος, άνω επιφάνεια του ποδιού και των δακτύλων. Γενικά του λεμφικού συστήματος.
Δευτερεύοντα: Κοιλιά, σπλάχνα, έντερα.
Περικλής Καραμηνάς
Μέσα δε από το ατομικό ωροσκόπιο μπορούμε άνετα να βρούμε τον τρόπο και τον χρόνο θεραπείας, καθώς και την ευνοϊκότερη περίοδο ή ημερομηνία για την εφαρμογή μιας επέμβασης (όχι απαραίτητα χειρουργικής, π.χ. ημερομηνία σύλληψης). Ας δούμε όμως ποια είναι η αντιστοιχία των αστρολογικών σημείων με την ανθρώπινη ανατομία και γενικότερα από τι αντιπροσωπεύονται τα διάφορα μέρη ή καταστάσεις του ανθρωπίνου σώματος.
1.Ανατομικές και Φυσιολογικές Αντιστοιχίες πλανητών:
Ήλιος
Όπως ο Ήλιος αποτελεί το κέντρο του ηλιακού μας συστήματος, με τον ίδιο τρόπο αντιπροσωπεύει στον ανθρώπινο οργανισμό το κεντρικό όργανο της ζωής, το μηχανισμό της ζωτικότητας και της συντήρησης της ζωής, το κέντρο της δυνάμεως, και την αφετηρία κάθε φυσικής, φυσιολογικής, ψυχικής και διανοητικής εκδήλωσης, την έδρα της ζωής, το αίμα και την κυκλοφορία του. Ανατομικά στον Ήλιο αντιστοιχούν η καρδιά, οι αρτηρίες, ο νωτιαίος μυελός, η ζωτική δύναμη, το νωτιαίο νευρικό σύστημα, η βαρόλειος γέφυρα του εγκεφάλου, επίσης παραδοσιακά αντιστοιχούν στον Ήλιο το δεξιό ανδρικό και το αριστερό γυναικείο μάτι. Η φύση του Ηλίου είναι θερμή και ξηρή.
Σελήνη
Ο θηλυκός, μαγνητικός, νυκτερινός πλανήτης θεωρείται φύσης ψυχρής και υγρής. Είναι ρυθμιστής και διαυγαστήρας των χυμών του σώματος, συγκεκριμένα της λέμφου, των αδενικών εκκρίσεων του χυλού του στομάχου κ.κ. Επιστατεί στην χυλοποίηση και στις διάφορες χημικές ενώσεις του σώματος, στην έμμηνο ροή των γυναικών και κατά συνέπεια έχει στενή σχέση με το στομάχι, τους μαστούς και κάποιες φορές με την μήτρα. Εξουσιάζει γενικά τους χυμούς του σώματος, τις εκκρίσεις των αδένων, το λεμφικό σύστημα, το στομάχι, τα υγρά των ιστών, το γαλακτικό και το δακρυϊκό σύστημα την εναλλαγή των χυμών, την εγκεφαλική ουσία, τα καταμήνια του θηλυκού γεννητικού συστήματος όπως και την περιοδική εξέλιξη των ασθενειών. Ακόμα εξουσιάζει στον άνδρα το αριστερό και στη γυναίκα το δεξιό μάτι, και για κάποιους την παρεγκεφαλίτιδα.
Κρόνος
Είναι ο πλανήτης του σκότους και του ψύχους, της αποκρυστάλλωσης και του θανάτου. Αντίθετα από τον Άρη που αντιπροσωπεύει την κεντρόφυγη προς τα έξω διασταλτική αρχή, ο Κρόνος αντιπροσωπεύει την προς τα έξω συσταλτική, αποκρυσταλλωτική αρχή. Ενεργεί επομένως κατασταλτικά πάνω στις εκκρίσεις προκαλώντας αποσκλήρυνση, απασβέστωση, καθίζηση ορυκτών αλάτων, την δημιουργία χολόλιθων. Ανατομικά είναι κάτω από την εξουσία αυτού του πλανήτη γενικά ο σκελετός του σώματος, τα οστά, τα δόντια, τα γόνατα, οι χόνδροι (οι μύες; ) οι αρθρώσεις, τα αυτιά, το δέρμα, και η επιδερμίδα. Επίσης το πρωτόπλασμα των κυττάρων. Φύση ψυχρή και ξηρή.
Δίας
Φύση θερμή και υγρή, αντιπροσωπεύει μαζί με τον Ήλιο, την αρχή της ζωτικότητας. Οι φυσιολογικές του ενέργειες μοιάζουν με αυτές της Αφροδίτης, μόνο που είναι εντονότερες, μεγαλύτερης διάρκειας και θετικότερες. Αν και δεν έχει σχέση με την αναπαραγωγή του είδους, επηρεάζει μάλλον την αύξηση. Κυριαρχεί στις λειτουργίες της διατροφής, της αφομοίωσης και της αύξησης. Ακόμα στην οικονομία των υδατανθράκων και ιδίως των σακχάρων (γλυκογόνου) του αίματος. Άρα εξουσιάζει το δεύτερο κατά σειρά σπουδαιότητας όργανο για τη ζωτικότητα, το συκώτι. Ακόμα εξουσιάζει το αρτηριακό αιμοφόρο σύστημα, τον συνεκτικό ιστό της καρδιάς, τα αιμοφόρα αγγεία του πνεύμονα, του στομάχου, των εντέρων και της κύστης όπως και τα κύτταρα γενικά.
Άρης
Έχει θερμή και ξηρή στοιχειακή ιδιότητα. Αντιπροσωπεύει την αρσενική και θερμή αρχή, τη ζωτική δύναμη, την σωματική και πνευματική δραστηριότητα και ενέργεια την κεντρόφυγο δύναμη. Στην επιρροή αυτού του πλανήτη ανήκουν η παραγωγή θερμότητας στο σώμα μέσω της οξυγόνωσης του αίματος που έρχεται σαν συνέπεια της λειτουργίας των μυών. Κυριαρχεί στην αναγκαστική έξοδο από το σώμα προϊόντων ανταλλαγής της ύλης και ξένων σωμάτων μέσα από τον πυρετό, τις φλεγμονές και της διαπύησης. Στις άριες επιδράσεις κατατάσσονται τα ανδρικά γεννητικά όργανα, η έκκριση του σπέρματος, η αύξηση των τριχών και των νυχιών, η αιμοσφαιρίνη, γενικά οι μύες, οι αρτηρίες, ακόμα η μύτη, και κατά συνέπεια η αίσθηση της όσφρησης και η χολή.
Αφροδίτη
Με τις ιδιότητες θερμή και υγρή, είναι η κατ’ εξοχήν θηλυκή αρχή στον κόσμο και γι’ αυτό εκπροσωπεί τον πλανήτη της γέννησης και διαιώνισης του είδους, την αρχή της μάλαξης, της γλυκύτητας του βαλσαμώδους. Οι εσωτερικές εκκρίσεις των αδένων, ιδίως των γεννητικών, η παθητική φάση της κυκλοφορίας του αίματος – η φλεβική κυκλοφορία και επομένως οι φλέβες – οι νεφροί, η μήτρα, οι ωοθήκες, γενικά τα γυναικεία γεννητικά όργανα και οι μαστικοί αδένες, τέλος η επιδερμίδα (μαζί με τον Κρόνο) ανήκουν στην Αφροδίτη. Η αισθήσεις της αφής και της γεύσης.
Ερμής
Είναι ο αγγελιοφόρος των θεών, ο μεσολαβητής, αυτός που αντανακλά και διαμορφώνει τις αστρικές δυναμικές ενέργειες, προ πάντων όμως είναι ο διαρρυθμιστής των διανοητικών δυνάμεων. Γι’ αυτό το λόγο εξουσιάζει την λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου (η εγκεφαλική ουσία ανήκει στην εξουσία της Σελήνης ενώ η νευρική ουσία, η γλώσσα, η φωνή, και γενικά τα φωνητικά όργανα κίνηση και η ακοή ανήκουν στον Ερμή. Για τους παραπάνω λόγους, οι διανοητικές παθήσεις που οφείλονται στην αλλοίωση της εγκεφαλικής ουσίας προκαλούνται από τη Σελήνη ενώ οι λειτουργικές ανωμαλίες στο κεντρικό και περιφερειακό σύστημα πρέπει να αποδίδονται στον Ερμή. Με δεδομένο ότι σ’ αυτόν ανήκουν οι ικανότητες του λόγου και της φωνής, κυριαρχεί από την μία σ’ αυτό που αποκαλείται κέντρο του BROCA, την τρίτη αριστερή εγκεφαλική έλικα, την έδρα του κινητικού κέντρου του λόγου και από την άλλη στους μυς των φωνητικών χορδών. Οι κύριες λειτουργίες του είναι η νεύρωση (τροφοδότηση των νεύρων με νευρική δύναμη), η χυλοποίηση, η αφομοίωση από το λεπτό έντερο, η τροφοδότηση των νεύρων του στομάχου και της κοιλιάς (ηλιακό πλέγμα), η νεύρωση των πνευμόνων και του βραχιόνιου πλέγματος. Επίσης εξουσιάζει τις κνήμες και τα οστά τους. Η στοιχειακή του φύση είναι ψυχρή και ξηρή.
Ουρανός
Ο εκκεντρικότερος από τους πλανήτες έχει στοιχειακή φύση θερμή και ξηρή (κατά άλλους θερμή και υγρή). Ασκεί πολύ μεγάλη επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στο νευρικό αιθέρα, την λεγόμενη ανθρώπινη αύρα, και σε όλες τις εκδηλώσεις της τέταρτης κατάστασης της ύλης, της «ακτινοβόλου». Έτσι εξουσιάζει την παρεγκεφαλίδα, τον εγκέφαλο, τον νωτιαίο μυελό και το πνευμονογαστρικό νεύρο. Φαίνεται όμως ότι ασκεί επίδραση και στην σύνθεση του αίματος, και μερικώς στο όργανο της όρασης. Κατά τον Μ. Privat είναι ο ρυθμιστής της σωματική λειτουργίας κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Ποσειδώνας
Και αυτός ο πλανήτης φαίνεται να εξουσιάζει την αύρα του ανθρώπινου σώματος, και να έχει σχέση με τα νεύρα και τα νευρικά κέντρα, ιδίως των αισθήσεων. Ιδιαίτερα αναφέρονται σ’ αυτόν τα πόδια. Κάτω από την επιρροή του επίσης βρίσκονται οι ψυχικές ασυνήθιστες λειτουργίες του ανθρώπου όπως τα τηλεπαθητικά φαινόμενα, η διόραση, η διακαή, η λειτουργία των πέντε αισθήσεων στην τέταρτη διάσταση. Η στοιχειακή του φύση είναι θερμή και υγρή.
Πλούτωνας
Μολονότι οι πληροφορίες που έχουμε μέχρι σήμερα γι’ αυτόν τον πλανήτη είναι ανεπαρκείς και ατελείς, εν τούτοις οι μέχρι σήμερα έρευνες τείνουν να αποκαταστήσουν την σχέση που έχει αυτός ο πλανήτης με τον προμήκη μυελό.
2.Ανατομικές αντιστοιχίες των ζωδίων
Ολόκληρος ο ανθρώπινος οργανισμός, από το κεφάλι μέχρι τα πόδια, κατανέμεται μέσα στο ζωδιακό κύκλο έτσι ώστε ο Κριός να αντιστοιχεί στο κεφάλι και οι Ιχθείς στα πόδια. Να λοιπόν πώς κατατάσσονται αυτά τα όργανα.
ΚΡΙΟΣ
Όργανα: Κεφάλι, (εξαιρούνται η μύτη και τα αυτιά που ανήκουν στον Ταύρο) και εγκέφαλος, πρόσωπο, μάτια, μαλλιά.
Οστά: του κρανίου και του προσώπου. Εξαιρούνται τα οστά της μύτης. Μύες: Του κεφαλιού και του προσώπου.
Αρτηρίες: Κροταφικές και έσω καρωτίδες.
Φλέβες: κεφαλικές,
Νεύρα: Εγκέφαλος και όλα τα κεφαλικά νεύρα.
Δευτερεύοντα: (σε αντιστοιχία με το απέναντι ζώδιο του Ζυγού) Νεφρά, αγγειοκινητικά νεύρα (Ζυγός).
ΤΑΥΡΟΣ
Όργανα: Λαιμός, αυχένας, λάρυγγας, μύτη, αυτιά, παρεγκεφαλίς, βαρόλειος γέφυρα, κατώτερο μέρος του κρανίου, προμύκης μυελός (αίσθημα αποστάσεως, μορφής, χρώματος). Αμυγδαλές, θυρεοειδής αδένας, φωνητικά όργανα, σιελογόνοι αδένες.
Οστά: αυχενικοί σπόνδυλοι.
Μύες: του φάρυγγα, του λάρυγγα, του αυχένα και του λαιμού. Αρτηρίες: έξω καρωτίδες, βασιλική αρτηρία, σπονδυλικές.
Φλέβες: Ινιακές, ζυγωματικές, του θυρεοειδούς, σφαγίτιδες. Δευτερεύοντα: (Σκορπιός) Κύστη, μήτρα, γεννητικά όργανα, νεφρά.
ΔΙΔΥΜΟΙ
Όργανα: Πνεύμονες, βρόγχοι, βραχίονες, ώμοι, χέρια, νεύρα γενικά και ιδιαίτερα της αναπνοής.
Οστά: Άτλας, ωμοπλάτη, κλείδα, οστά του βραχίονα, σκελετός των χεριών, θωρακικοί σπόνδυλοι, άνω πλευρές.
Μύες: των βραχιόνων, των ώμων, του στήθους, του χεριού. Αρτηρίες; υποκλείδιοι, βραχιόνιοι, πνευμονικοί, μεσοπλεύριοι, χειρός.
Φλέβες: Πνευμονικές, της κλείδας, του θύμου αδένα, άζυγος και βραχίονα.
Νεύρα: Γενικά τα νεύρα και ειδικά τα αισθητικά και αναπνευστικά, το μέγα συμπαθητικό, τα γάγγλια του στήθους.
Δευτερεύοντα: Οι μύες γενικά, ιδίως της καρδιάς, οσφύς, ισχία (Τοξότης).
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Όργανα: κοίλον του στόματος, οισοφάγος, στομάχι, μαστοί.
Οστά: Θώρακος, ξιφοειδής απόφυση, μεσαίοι θωρακικοί σπόνδυλοι.
Μύες: Μεσοπλεύριοι, διάφραγμα, μείζων και ελάσσων θωρακικός, οι μαστικοί, ο οδοντωτός.
Αρτηρίες: του διαφράγματος, μασχαλιαίες, mediastenalis, και του οισοφάγου.
Φλέβες: του διαφράγματος, γαστρική, μαστικές, (γενικώς φλέβες του στήθους και του στομαχιού).
Νεύρα: Καρδιακό πλέγμα, θωρακική μοίρα του συμπαθητικού, σπλαχνικό, περιφερικοί κλάδοι του συμπαθητικού.
Επίσης ο θύμος αδένας (για παιδιά) και ο θωρακικός πώρος (αγωγός της λέμφου). Δευτερεύοντα: Αρθρώσεις, οστά, δέρμα (Αιγόκερος).
ΛΕΩΝ
Όργανα: καρδιά, περικάρδιο, ωμοπλάτη, και νωτιαίος μυελός, πυλωρός.
Οστά: Θωρακικοί σπόνδυλοι 5-9 και γενικά η σπονδυλική στήλη, οι 12
πλευρές.
Μύες: Μακρός νωτιαίος, μύες της καρδιάς.
Αρτηρίες: Αορτή, στεφανιαία της καρδιάς, ανώνυμος αρτηρία.
Φλέβες: Στεφανιαίες, άνω και κάτω κοίλη φλέβα, ανώνυμη φλέβα.
Νεύρα: Νωτιαίος μυελός και οι νευρικές διακλαδώσεις του, οι φυσιολογικές λειτουργίες, η παρασκευή αίματος, η κυκλοφορία, η χυμοποίηση.
Δευτερεύοντα: οι κνήμες (Υδροχόος).
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Όργανα: Κοιλιά, ομφαλός, τα σπλάχνα, το συκώτι, (αριστερός λοβός), πάγκρεας, περιτόναιο, δωδεκαδάκτυλο, παχύ έντερο.
Μύες: Κοιλιακοί, ορθός κοιλιακός, έξω λοξός, εγκάρσιος.
Αρτηρίες: Γαστρική, μεσεντέριος, άνω και κάτω ηπατική, υπογάστριο, σπλαγχνική.
Φλέβες: Ηπατικές, εντερικές, ομφαλικές. Και μετά τα απομυζητικά αγγεία της κοιλιάς.
Νεύρα: Κοιλιακό ή αλλιώς ηλιακό πλέγμα, συμπαθητικό πλέγμα, μεσεντέριο νεύρο, άνω και κάτω.
Δευτερεύοντα: Ίνες του συνδετικού ιστού, κοτύλες των αρθρώσεων, αρθρικό υγρό. Λέμφος πέλματα (Ιχθείς).
ΖΥΓΟΣ
Όργανα: νεφρά, πυραμίδες, επινεφρίδια, οσφύς, χοληδόχος κύστη, δέρμα,
ουρητήρες, χοληφόροι οδοί.
Οστά: οι πέντε οσφυϊκοί σπόνδυλοι.
Μύες: της οσφύος.
Αρτηρίες και φλέβες: Νεφρικές, επινεφριδικές, οσφυϊκές.
Νεύρα: Το αγγειοκινητικό σύστημα, το νεφρικό πλέγμα.
Δευτερεύοντα: Κεφάλι, μεγάλος εγκέφαλος, πρόσωπο, μάτια (Κριός).
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Όργανα και περιοχές: Ηβική χώρα, ουροποιητικό και γεννητικό σύστημα, μαστοί (κύστη, όργανα αποχωρήσεως, αδένες του Cowper, ουρητήρες, ανιόν, εγκάρσιο και κατιόν κόλον του παχέος εντέρου, σιγμοειδής καμπή, τυφλό έντερο, σκωληκοειδής απόφυση, απευθυσμένο, πρωκτός, σπερματικός πόρος, προστάτης, όρχεις, ωοθήκες, κλειτορίδα.
Οστά: της πυέλου, ηβική σύμφυσης, έδρα.
Μύες: κρεμαστήρας, ανυψωτήρας του πέους ή της κλειτορίδας, σφικτήρας της κύστης.
Αρτηρίες και φλέβες: Λαγόνιες, μεσέντερες, σπερματικές, κωλικές, αιμορροϊδικές.
Νεύρα: σπερματικό, ηβικό πλέγμα και νεύρο, υπογάστριο. Δευτερεύοντα: Λαιμός, λάρυγγας, παρεγκεφαλίς, μύτη, αμυγδαλές, φωνητικά όργανα (Ταύρος).
ΤΟΞΟΤΗΣ
Όργανα και περιοχές: Ισχία, έδρα και μηροί.
Οστά: Μηριαία και ισχιακά οστά, ιερό, λαγόνια, έδρας.
Μύες: Μηριαίοι, λαγόνιοι.
Αρτηρίες και φλέβες: Λαγόνιες, μηριαίες, γλουτιαίες. Σαφηνή φλέβα, γενικά οι αρτηρίες.
Νεύρα: Γλουτιαία, cluneum, ισχιακό, γάγγλια του κόκκυγα. Δευτερεύοντα: Πνεύμονες, βραχίονες, αναπνευστικό σύστημα (Δίδυμοι).
ΑΙΓΟΚΕΡΟΣ
Όργανα και περιοχές: γόνατα, επιδερμίδα.
Οστά: του γόνατου, γενικά ο σκελετός, αρθρώσεις, σύνδεσμοι.
Μύες: καμπτήρες του γόνατος, τένοντες, popliteus.
Αρτηρίες και φλέβες: Αρθρώσεις του γόνατος, poplitea.
Νεύρα: της κνήμης και της περόνης.
Δευτερεύοντα: Στομάχι και γενικά η πέψη (Καρκίνος).
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Οστά: Κνήμη, περόνη, αστράγαλος.
Μύες: της κνήμης, δικέφαλος, περονιαίος, αχίλλειος τένοντας.
Αρτηρίες και φλέβες: Περονιαία, κνημιαία, πρόσθιες και οπίσθιες, σαφηνής μεγάλη και μικρή.
Νεύρα: Κεντρικό νευρικό σύστημα.
Δευτερεύοντα: Καρδιά, νωτιαίος μυελός, κυκλοφορία αίματος (Λέων).
ΙΧΘΕΙΣ
Όργανα: Πόδια, συνεκτικός ιστός, λεμφικό σύστημα.
Οστά: Σκελετός του ποδιού, των δακτύλων, φτέρνα.
Μύες: Καμπτήρες και εκτείνοντες των δακτύλων.
Αρτηρίες και φλέβες: Ταρσού, μεταταρσίου, πέλματος.
Νεύρα: του πέλματος, άνω επιφάνεια του ποδιού και των δακτύλων. Γενικά του λεμφικού συστήματος.
Δευτερεύοντα: Κοιλιά, σπλάχνα, έντερα.
Περικλής Καραμηνάς
0 Σχόλια