Christopher Vee / Χριστόφορος Βλαχάκης

Ο Χριστόφορος Βλαχάκης είναι γιος του Χρήστου Δάντη και της Κατερίνας Τοπάζη.
Έχει γεννηθεί στην Αθήνα και ασχολείται από μικρή ηλικία με τη μουσική.
* Ο Χριστόφορος γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 2000.
* Το 2008 έφυγε με τη μητέρα του (Κατερίνα Τοπάζη) στην Αμερική όπου έζησε εκεί για τα επόμενα 6 χρόνια.
* Το 2014 επέστρεψε στην Ελλάδα και ξεκίνησε να εμφανίζεται στις συναυλίες του πατέρα του (Χρήστου Δάντη) παίζοντας κιθάρα άλλα και ως τραγουδιστής.
* Το όνομα με το οποία εμφανίζεται είναι Christopher Vee.
* Το 2018, έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός στην καθημερινή σειρά του Alpha «Το τατουάζ», υποδύοντας τον Σωκράτη Καρρά – τραγουδιστή και γιο του σήριαλ κίλερ Γενάρη και της δολοφονημένης γυναίκας στην Αίγινα.

Η Κατερίνα Τοπάζη και ο Χρήστος Δάντης όσο ήταν παντρεμένοι είχαν ένα αυτοκινητικό ατύχημα.
Τότε είχαν τάξει πως αν κάνουν παιδί θα το ονομάσουν Χριστόφορο. Ο Άγιος Χριστόφορος είναι ο προστάτης των οδηγών.
Τη στιγμή που γεννιόνταν ο Χριστόφορος, συγκεκριμένα την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2000, ο Χρήστος Δάντης έδινε συναυλία.
Τότε είχε ανακοινώσει στο κοινό το ευχάριστο γεγονός και έφυγε για την κλινική.
Ο Χριστόφορος όσο ζούσε στην Αμερική είχε τη δική του μπάντα.

Μιλώντας σε περιοδικό ο Christopher Vee αποκαλύπτει όλα όσα δεν ξέρουμε για τη ζωή του, τη σχέση με τους γονείς του και το ρόλο του στο «Τατουάζ»!
«Τα πρώτα οκτώ χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στην Ελλάδα, μετά έφυγα με τη μητέρα μου για Αμερική, μέχρι τα 15 μου που επέστρεψα πάλι στην Αθήνα. Έζησα όμορφα παιδικά χρόνια, δεν έχω κανένα παράπονο, ήταν ωραία και ισορροπημένα. Ίσως αυτό να οφείλεται και στο γεγονός ότι οι γονείς μου χώρισαν πολύ νωρίς, όταν εγώ ήμουν μόλις τριών ετών, οπότε δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από την περίοδο που ήταν μαζί, για να αισθανθώ στη συνέχεια κάπως “περίεργα” από το διαζύγιό τους.
Και, ευτυχώς, είχαν πάντα -και συνεχίζουν να έχουν- πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους, πράγμα που σημαίνει πως δεν πέρασα τυχόν εντάσεις που ίσως να βιώνουν άλλα παιδιά διαζευγμένων γονιών. Ούτε μου έλειψε που δεν είχα άλλα αδέλφια – πάντα έβρισκα να κάνω πράγματα μόνος μου και το ευχαριστιόμουν: Έπαιζα στο δωμάτιό μου κι έβγαζα, για παράδειγμα, ιστορίες απ’ το μυαλό μου, σαν να σκηνοθετούσα χαρακτήρες. Ήταν, αν θες, δημιουργική όλη αυτή η διαδικασία – το πρώτο δημιουργικό κομμάτι όσων ακολούθησαν σε σχέση με την τέχνη», ανέφερε χαρακτηριστικά.