Στο Πήλιο τις φτιάχνουμε για πρωινό, τις φτιάχνουμε για κέρασμα στις χαρές, τις φτιάχνουμε σε κάθε περίσταση. Οι παλιές νοικοκυρές, τις έφτιαχναν όταν άνναβαν τους ξυλόφουρνους για να ζυμώσουν το ψωμί της εβδομάδας.
Κρατούσαν λίγο από το ζυμάρι και το τηγάνιζαν για τα παιδιά, μια λιχουδιά μέχρι να ψήσει ο φούρνος το φρέσκο ζυμωτό ψωμάκι. Τρώγονται σκέτες, πασπαλισμένες με ζάχαρη, γεμιστές με φέτα, με μέλι, με μαρμελάδα, με μερέντα, με ό,τι φανταστείς. Για περισσότερο άρωμα, εδώ τις γέμισα με φρέσκο τυρί κρέμα, που τους δίνει τα αρώματα από τα φρέσκα μυρωδικά του. Η μαγεία των 3 υλικών!
1 κυβάκι φρέσκια μαγιά ή 1 φακελάκι ξηρή μαγιά
1 κ.γ. αλάτι
1 κ.γ. ζάχαρη
1 σκαφάκι τυρί κρέμα με μυρωδικά arla
ελαιόλαδο και 1 κ.σ. βούτυρο γάλακτος Lurpak για το τηγάνισμα
Σε μια βαθιά λεκάνη, διαλύουμε τη μαγιά-αν ειναι φρέσκια-σε λίγο ελαφρώς χλιαρό νερό. Αν είναι σε σκόνη, τη βάζουμε στη λεκάνη μαζί με το αλεύρι, το αλάτι και τη ζάχαρη.
Ρίχνουμε σταδιακά και λίγο-λίγο, χλιαρό νερό και ζυμώνουμε με το χέρι μας μέχρι να πάρουμε μια μαλακιά ζύμη, που να κολλάει λίγο στα χέρια μας.
Την σκεπάζουμε με μια πετσέτα κουζίνας και την αφήνουμε τουλάχιστον 1 ώρα, να φουσκώσει, να διπλασιαστεί σε όγκο. Προσοχή, μακριά από ρεύματα!!!
Μόλις φουσκώσει, τη μοιράζουμε σε μπαλάκια, στο μέγεθος ενός μανταρινιού.
Πλάθουμε το κάθε μπαλάκι σε μακρόστενο μπαστούνι και μετά, ελαφρά το φαρδαίνουμε στη μέση.
Γεμίζουμε με τυρί κρέμα (περίπου 1 γεμάτη κ.σ. σε κάθε τηγανόκλουρα) και προσεχτικά κλείνουμε τις άκρες πολύ καλά, να μην φύγει από μέσα το τυρί.
Τυλίγουμε σε σχήμα σαλίγκαρου.
Όλο το μυστικό, είναι στο τηγάνισμα! Οι τηγανόκλουρες τηγανίζονται ιδανικά σε βαθύ κατσαρολάκι, έτσι ώστε να βυθίζονται στο λάδι και όχι σε τηγάνι. Σε ένα βαθύ κατσαρολάκι, λοιπόν, ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και το βούτυρο, που θα τις κάνει πιο τραγανές, μέχρι να κάψει.
Τις τηγανίζουμε για 1-2 λεπτά, γυρνώντας και από τις δυό πλευρές, μέχρι να ροδίσουν. Τις στραγγίζουμε σε απορροφητικό χαρτί και …ορμάμε, όσο ακόμη είναι ζεστές.
Ψυχούλη
0 Σχόλια