Που πήγαν τα καλοκαίρια μας;

"Πριν λίγα χρόνια έμενα σε μια πολυκατοικία. Δίπλα μου έμενε ένα ζευγάρι Άγγλων που δίδασκαν σε φροντιστήριο στη χώρα μας.

Κάθε καλοκαίρι έρχονταν φίλοι τους από την Αγγλία για διακοπές και συνήθως τους φιλοξενουσαν στο δικό τους διαμέρισμα. Δυο άτομα για μια εβδομάδα, αλλα δυο την επόμενη... Κάποια στιγμή η συνεργασία τους με το φροντιστήριο στην πόλη μου τελείωσε και μάλλον έφυγαν για κάποια άλλη πόλη, ή και χώρα...
Το επόμενο... καλοκαίρι και για τα επόμενα τρία που εμενα εκει ερχόταν κάρτες χωρίς φάκελο για τους πρωην γείτονες μου από το Λονδίνο. Ολες μα όλες οι κάρτες έγραφαν συνηθως σαν υστερόγραφο με μεγάλα γράμματα «Greece! Where the sun is allways shine» 
Ζηλευαν και λατρευαν τη χώρα που ο ήλιος πάντα λάμπει.
Τα τελευταία χρόνια όμως δεν είναι έτσι. Κάθε απόγευμα σχεδόν βρέχει. Μα κάθε απόγευμα. Πολλές φορές για λίγο και άλλες μέχρι αργά το βράδυ. 

Κάθε καλοκαίρι τα ίδια. 

Που πήγαν τα καλοκαίρια μας; 

Ποιος μπορεί να μας πείσει ότι δεν καταστρέφεται το περιβάλλον μας; 

Ποιος λέει ότι οι αλλαγές αυτές δεν φαίνονται άμεσα στην χώρα μας; 

Τέλος Ιουλίου και οι θάλασσες ακόμα παγωμένες. 

Το πρωί έχουμε 35 βαθμούς και το απόγευμα μετά την μπόρα 19. 

Αυτή τη στιγμή που γράφω πάλι βρέχει.
Καλό καλοκαίρι από ... Σεπτέμβριο!"