Φράσεις που ακούει τακτικά ένας ασθενής με χρόνιο νόσημα

Εάν είσαι ασθενής και πάσχεις από αυτοάνοσο νόσημα, ίσως έχεις ακούσει και εσύ κάποιες από τις παρακάτω φράσεις. Αρχικά ίσως μαθαίνουμε να απολογούμαστε, να νιώθουμε ενοχές ή ακόμα και τύψεις ακούγοντας αυτές τις φράσεις.  Με τον καιρό ίσως το πάρουμε με χιούμορ. Ακολουθούν κάποιες κωμικοτραγικές φράσεις, που ίσως ακούσαμε και ακούμε ως ασθενείς με αυτοάνοσα. Το άρθρο αυτό μπορεί να φανεί επίσης χρήσιμο σε άτομα, τα οποία θέλουν να βοηθήσουν ασθενείς με αυτοάνοσα, δεν γνωρίζουν όμως τι θα ήταν σοφό να αποφύγουν.
  «Δε φαίνεσαι άρρωστη/-ος»
Ένα άτομο με αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να καταλάβει την φράση αυτή κάπως έτσι: «Δε μπορώ να καταλάβω γιατί υπερβάλεις. Μήπως ήθελες να αράξεις σπίτι και πήρες αναρρωτική άδεια;» Είναι αλήθεια ότι δεν μας φαίνεται η ασθένεια μας, επειδή βρίσκετε βαθιά μέσα μας και δεν την βλέπει κανείς. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε λιγότερο άρρωστοι και δικαιούμαστε τακτικά αναρρωτική άδεια. Βέβαια τι κατάσταση τη δυσκολεύει και μας κακοφαίνεται πολύ όταν πρέπει να απολογηθούμε για την ασθένεια μας.
  «Α, και εγώ είχα μια γρίπη τελευταία. Έτσι χάλια ήμουν και εγώ!»
Ένα άτομο με αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να καταλάβει την φράση αυτή κάπως έτσι: «Πως κάνεις έτσι; Δώσε ώθηση στον εαυτό σου.» Καλοπροαίρετα ίσως κάποιος να θέλει να μας πει ότι μας νιώθει. Όμως όποιος δεν έχει αυτοάνοσο νόσημα δεν μπορεί να καταλάβει τι θα πει, να σε φρενάρει το ίδιο σου το σώμα καθημερινά. Δεν μπορεί να νιώθει τι σημαίνει να αναγκαστείς να παρατήσεις αγαπημένες δραστηριότητες και μελλοντικούς στόχους. Πολλοί από εμάς ίσως αναγκάστηκαν να αλλάξουν επάγγελμα ή ακόμα έχασαν φίλους οι οποίοι δεν μπορούσαν να διαχειριστούν όλο αυτό που συμβαίνει. Όποιος δεν έχει αυτοάνοσο, δεν μπορεί να νιώσει τι θα πει να ξυπνάς το πρωί και να νιώθεις ήδη εξουθενωμένος. Ούτε τι θα πει να πας μια εκδρομή και να χρειάζεσαι μια βδομάδα για να συνέλθεις . Όχι, δεν θέλουμε οίκτο. Όμως οι συγκρίσεις συχνά δεν υφίστανται και μας κάνουν να νιώθουμε ακόμα περισσότερο πως κανείς δε μας καταλαβαίνει.
  «Γιατί δε κινείσαι λίγο περισσότερο;»
Πιστέψτε μας: Αν μπορούσαμε να κουνηθούμε θα το κάναμε πολύ ευχαρίστως! Οι περισσότεροι από εμάς ήταν πολύ δραστήρια άτομα. Όμως ιδιαίτερα σε περιόδους υποτροπής, τα 100 μέτρα περπάτημα μας φαίνονται σαν να τρέχουμε σε Μαραθώνα.
  «Μια χαρά φαίνεσαι!»
Ένα άτομο με αυτοάνοσο νόσημα μπορεί ναpuffy-face καταλάβει την φράση αυτή κάπως έτσι: Ωχ, πάλι πρησμένο είναι το πρόσωπο μου. Σίγουρα μου λέει ότι πάχυνα πάλι…» Πιστέψτε μας, δεν τρώμε όλη μέρα τούρτες! Πολλά αυτοάνοσα νοσήματα σχετίζονται συχνά με την αύξηση βάρους και δυστυχώς δεν μπορούμε να απαλλαχτούμε εύκολα από τα περιττά κιλάκια μας.
  «Πάλι νυστάζεις; Αφού πριν λίγο ξύπνησες»
Όποιος θέτει αυτή την ερώτηση σε ένα άτομο με αυτοάνοσο νόσημα δεν έχει καταλάβει καθόλου τι θα πει αυτοάνοση πάθηση. Εν συντομία μπορεί να περιγραφεί με μια λέξη: Κόπωση!  Όλη μέρα, κάθε μέρα. Πάντα, πάντοτε και παντού. Οι μέρες τις οποίες νιώθουμε γεμάτοι ενέργεια είναι σπάνιες. «Οι αιματολογικές τιμές είναι μέσα στα όρια, άρα είσαι μια χαρά»
Ένα άτομο με αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να καταλάβει την φράση αυτή κάπως έτσι: «Κάτι δεν πάει καλά με εμένα. Μάλλον χάνω το μυαλό μου. Πρέπει να νιώθω καλά! Γιατί δε νιώθω καλά; Αφού η διάγνωση είναι αυτοάνοσο νόσημα! Μήπως κατάλαβα λάθος;» Το να νιώθεις αβοήθητος και ανήμπορος όμως να σου λένε ότι είσαι «μια χαρά» σε φέρνει στα όρια σου. Εφόσον οι τιμές είναι «μια χαρά» γιατί δεν είμαι εγώ καλά; Πολύ απλά, επειδή η ασθένεια δεν πέρασε και δεν περνάει, κάποια συμπτώματα μετριάζονται. Σε πολλούς όλα τα συμπτώματα, σε πολλούς όμως σχεδόν κανένα.
  «Κρίμα που ακύρωσες το Σαββατόβραδο. Περάσαμε τέλεια! Έχασες»
Ένα άτομο με αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να καταλάβει την φράση αυτή κάπως έτσι: «Μήπως έχεις παρεξηγηθεί για κάτι; Εσύ χάνεις. Δικό σου το φταίξιμο!» Μη μας παρεξηγείτε όταν πρέπει να ακυρώσουμε ραντεβού και παρέες. Όχι δεν είμαστε παρεξηγημένοι και θέλαμε πολύ να βγούμε και να διασκεδάσουμε. Όμως είμαστε έρμαιο της ασθένειας μας και πρέπει να υποτασσόμαστε όταν μας το ζητάει.
  «Μην παραμελείς τον εαυτό σου! Να θυμάσαι, ότι έρχονται καλύτερες ημέρες!»
Αυτή η φράση λέγεται εύκολα. Όμως μάλλον θα σας απογοητεύσουμε. Η ασθένεια μας μένει. Θα μας συντροφεύει για μια ζωή. Θα υπάρχουν καλύτερες και χειρότερες ημέρες. Γι’ αυτό να μας συγχωρείτε όταν δεν είμαστε καλά, όταν δεν φορέσαμε το καλύτερο χαμόγελο μας και όταν κάποιες μέρες έχουμε «τις μαύρες μας». Δώστε μας χρόνο να βρούμε το κέφι μας.
 Πηγή: hashimoto.gr

Να σημειωθεί, πως πάντοτε μαζί με τα λόγια που λέγονται, παίζει σημαντικό ρόλο και ο τρόπος που λέγονται. Με μια ειλικρινή ερώτηση από την μεριά σας, ίσως εκπλαγείτε με την απλή φράση που μπορεί να ακολουθήσει ως απάντηση: «Θέλω να με ακούσεις και να με αποδεχτείς.»