Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τις διαταραχές λόγου, φωνής ομιλίας και μάσησης - κατάποσης σε παιδιά και ενήλικες, οποιαδήποτε κι αν είναι η αιτία αυτών των διαταραχών: νευρολογική, εξελικτική ή λειτουργική. Αποσκοπεί στην ανάπτυξη της εξωλεκτικής και λεκτικής επικοινωνίας, την καθαρότητα της ομιλίας και της φωνής και την παραγωγή λόγου των βαρήκοων.
Οι διαταραχές λόγου μπορούν να ταξινομηθούν στις παρακάτω κατηγορίες:
- Διαταραχές άρθρωσης (δυσαρθρίες, δυσλαλίες)
- Διαταραχές ρυθμού της ομιλίας (λογονευρώσεις, ταχυλαλίες, βραδυλαλίες, τραυλισμός)
- Μερικές ή ολικές διαταραχές προφορικής έκφρασης (κωφαλαλία, αλαλία, υστερική αλαλία)
- Φωνητικές ανωμαλίες (αφωνία, δυσφωνίες, ρινολαλίες)
- Ανωμαλίες κατανόησης και έκφρασης (αφασίες, νευρολογικές διαταραχές, εγκεφαλικές κακώσεις)
- Γραμματικές και συντακτικές ανωμαλίες
- Διαταραχές γραφής και ανάγνωσης
- Μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία, δυσαρθρογραφία, δυσαριθμησία, υπερκινητικότητα, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής)
Όπως άλλωστε τονίζει η λογοπαιδικός Θάλεια Ζολώτα πρώην αντιπρόεδρος του Πανευρωπαϊκού Συλλόγου Λογοπαιδικών με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Λογοθεραπείας:
"Τα προγράμματα λογοθεραπείας είναι περισσότερο απαραίτητα στους
ενήλικες και τους υπερήλικες, οι οποίοι εμφανίζουν διάφορες διαταραχές λόγου και επικοινωνίας, συνήθως επίκτητης νευρολογικής αιτιολογίας".
Οι αριθμοί στην Ελλάδα δείχνουν τη διάσταση του προβλήματος και μιλούν από μόνοι τους: Κάθε ημέρα περισσότερο από 100 συνάνθρωποι μας παθαίνουν αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και άλλοι τόσοι εμφανίζουν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που προέρχονται από ατυχήματα (αυτοκινητικά ή εργατικά) Επίσης, κάθε μέρα διαπιστώνονται στη χώρα μας περίπου 90 επίκτητες νευρολογικές παθήσεις που αλλοιώνουν τη λειτουργία του εγκεφάλου. Το 80% των παραπάνω περιπτώσεων - που θα επιβιώσουν μετά την εκδήλωση της νόσου - έχει ανάγκη από λογοθεραπεία στο πλαίσιο της εξειδικευμένης θεραπείας αποκατάστασης.
Ειδικότερα στους ενήλικες και τους υπερήλικες, ο λογοθεραπαιδικός αντιμετωπίζει τέσσερις διαταραχές: την αφασία (ανικανότητα του ασθενή να κατανοήσει ή να χρησιμοποιήσει γραπτό ή προφορικό λόγο), τη δυσαρθρία (διαταραχή στο συντονισμό των οργάνων της άρθρωσης και της αναπνοής), τη δυσφαγία (αδυναμία στη μάσηση και κατάποση) και τη διαταραχή των ανώτερων νοητικών λειτουργιών (απώλεια λέξεων, διαταραχή προσοχής και μνήμης).
Στην ομάδα αποκατάστασης ο λογοπαιδικός συνεργάζεται με φυσίατρο, φυσικοθεραπευτή, ορθοπεδικό, νευρολόγο, ογκολόγο, νευροψυχολόγο, κλινικό ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό. "Πανευρωπαϊκός Σύλλογος Λογοπαιδικών".
0 Σχόλια