Η ημερομηνία επιλέχθηκε με αφορμή μια μεγάλη διαμαρτυρία γυναικών που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ όπου εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η ίδια ημερομηνία επιλέχτηκε τα επόμενα χρόνια από τις γυναίκες για να διαμαρτυρηθούν για τις κακές συνθήκες εργασίας και να ζητήσουν την ισότητα των δύο φύλων.
Σήμερα αρκετά από τα αιτήματα των γυναικών έχουν ικανοποιηθεί, τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες και γι' αυτό η ημέρα της γυναίκας έχει χάσει το μεγάλο πολιτικό της νόημα.
Την ημέρα αυτή κυρίως οι γυναίκες λαμβάνουν δώρα ως έκφραση εκτίμησης από τους άντρες.
Ο εορτασμός όμως της ημέρας της γυναίκας παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος.
Σε πολλές χώρες καταπατούνται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών ενώ το αίτημα για πλήρη ισότητα των δύο φύλων σε όλο τον κόσμο παραμένει ανικανοποίητο.
*Το 1857 οι ράπτριες και οι υφάντρες της Νέας Υόρκης κατέβηκαν στους δρόμους, απαιτώντας μείωση των εξαντλητικών ωρών εργασίας από 16 σε 10 ώρες την ημέρα, ωράριο που οι άντρες είχαν ήδη κατακτήσει πριν από 17 χρόνια, και ζητώντας ίσα μεροκάματα με τους άντρες, όπως και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. Η εξέγερση αυτή πνίγηκε στο αίμα, ύστερα από βίαιη επίθεση της αστυνομίας.
*Το 1910 η Κλάρα Τσέτκιν, διεθνής αγωνιστική φυσιογνωμία του εργατικού και γυναικείου κινήματος, κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου Συνεδρίου Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη, πρότεινε να καθιερωθεί η 8η του Μάρτη ως η «Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας». «Για να εκφράσουμε», είπε, «την αλληλεγγύη και την αγάπη για ειρήνη που μας ενώνει, και να διαδηλώσουμε τη συνεχή διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας». Και ακόμα, πρόσθεσε ότι «την ημερομηνία αυτή πρέπει οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να συμπεριλάβουν στις εκδηλώσεις τους και τη διοργάνωση μιας ημέρας των γυναικών, που σε πρώτη φάση θα διεκδικεί το δικαίωμα της ψήφου των γυναικών και η εκδήλωση αυτή θα πρέπει να πάρει διεθνή χαρακτήρα».
*Το 1977 ο ΟΗΕ στη Γενική του Συνέλευση καθιέρωσε την Ημέρα της Γυναίκας, ως Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.
Με το ποσοστό της γυναικείας ανεργίας να αγγίζει πλέον το 31%, το ...ασθενές φύλο, τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό, προβληματίζεται για την επόμενη ημέρα.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ο αριθμός των "νέων" άνεργων γυναικών, δηλαδή αυτών που έχασαν τη δουλειά τους τα τελευταία χρόνια, ανέρχεται σε 524.600!
Ιδιαίτερα ευάλωτες εμφανίζονται οι γυναίκες ηλικίας 20 έως 24 και 30 έως 44 ετών.
Παρότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, πολλές οργανώσεις γυναικών καταγγέλλουν ότι αυξάνεται και ο αριθμός των γυναικών που χάνουν τη δουλειά τους επειδή μένουν έγκυοι.
Αυτός είναι και ο λόγος που όλο και περισσότερες Ελληνίδες αποφασίζουν να καθυστερήσουν τη δημιουργία οικογένειας.
Σε αυτό το σημείο, πάντως, η χώρα μας δεν έχει την ...πρωτιά.
Υπό το πρόσχημα περικοπών για την αντιμετώπιση της ύφεσης, επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο προχώρησαν στην απομάκρυνση γυναικών που κυοφορούσαν ή άλλων οι οποίες είχαν παντρευτεί πρόσφατα.
Η ιστοσελίδα της Παγκόσμιας Ημέρας της γυναίκας
https://www.internationalwomensday.com/
0 Σχόλια