Σε άκρως ενδιαφέροντα ευρήματα κατέληξαν επιστήμονες από τη Σκοτία, οι οποίοι σε πρόσφατη μελέτη τους ανακάλυψαν ότι το πρόσωπο ενός ανθρώπου άνω των 80 ετών, περιέχει λεπτές ενδείξεις για τα χρόνια που είχε περάσει ως παιδί, είτε αυτά ήταν δύσκολα, είτε όχι.
Στην εν λόγω μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Economics and Human Biology”, οι επιστήμονες εξέτασαν 292 ενήλικες οι οποίοι ήταν γεννημένοι το 1921. Οι ίδιοι μάλιστα συμμετείχαν σε μια μακροχρόνια μελέτη, ( Lothian Birth Cohort ), η οποία παρακολουθούσε την υγεία τους σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Οι ερευνητές θέλησαν να δουν αν οι συμμετέχοντες, οι οποίοι τώρα είναι άνω των 80 ετών, είχαν “αποτυπώματα” από την ανατροφή που είχαν ως παιδιά στη συμμετρία του προσώπου τους ή στο σώμα τους.
Για τον προσδιορισμό αυτό, οι εθελοντές συμπλήρωσαν ειδικά διαμορφωμένα ερωτηματολόγια τα οποία είχαν ερωτήσεις για τις οικονομικές συνθήκες της οικογένειάς τους όταν ήταν στη ηλικία των 11, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών σχετικά με το επάγγελμα κάθε γονέα, τον αριθμό των μελών της οικογένειας που ζούσαν στο σπίτι τους ακόμα και το αν είχαν εσωτερική υδραυλική εγκατάσταση!
Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν επίσης σχετικά με το επάγγελμα που ακολούθησαν στη μέση ηλικία τους.
Μια φωτογραφία ήταν αρκετή
Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να ανακαλύψουν το κατά πόσο ο καθένας από τους ηλικιωμένους είχε πιο δύσκολα παιδικά χρόνια,- από τη μελέτη μιας φωτογραφίας τους…
Αυτό επιτεύχθηκε με τη σύγκριση της αριστερής και της δεξιάς πλευράς του προσώπου, κατά πόσο δηλαδή τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως τα μάτια και τα αυτιά βρίσκονταν σε απόλυτη ή σχετική συμμετρία. Επίσης, οι ερευνητές μέτρησαν τη συμμετρία στο σώμα, όπως τα μήκη των δαχτύλων και το ύψος των αυτιών.
Συνήθως, οι πιο ελκυστικοί άνθρωποι είχαν πιο συμμετρικά χαρακτηριστικά στο πρόσωπό τους ή στο σώμα τους, ενώ αντίστοιχα η ασυμμετρία μερικών άλλων ήταν αποτέλεσμα υψηλότερων επιπέδων του στρες, λοιμώξεων και τοξινών, σύμφωνα πάντα με τα αποτελέσματα της μελέτης.
Οι επιστήμονες λοιπόν βρήκαν έναν συνδετικό δεσμό μεταξύ της συμμετρίας στο πρόσωπο των συμμετεχόντων και του κατά πόσο είχαν ζήσει δύσκολα στην παιδική τους ηλικία.
Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως η διατροφή στην παιδική ηλικία, οι ασθένειες ακόμη και το αν κάπνιζε ο γονιός, ήταν σε θέση να επηρεάσουν την ανάπτυξη του παιδιού, χαράσσοντας τα… “ένοχα ίχνη” τους στο κάθε πρόσωπο.
Μαλιστα, οι άνθρωποι που προέρχονταν από φτωχότερη οικογένεια έτειναν να έχουν πιο ασύμμετρα χαρακτηριστικά καθώς μεγάλωναν, ακόμα και αν η οικονομική τους κατάσταση στην μετέπειτα- ενήλικη- ζωή τους βελτιωνόταν.
0 Σχόλια