Η εφαρμογή της θερινής και της χειμερινής ώρας στην Ελλάδα

Ελάχιστα γνωστό είναι το γεγονός ότι η μετατόπιση των ρολογιών κατά μία ώρα πίσω τον χειμώνα και μία ώρα μπροστά το καλοκαίρι είναι μέτρο που λήφθηκε τα τελευταία χρόνια.
Κι όμως, οι πρώτες μνείες για την ανάγκη εφαρμογής του μέτρου, το οποίο ήδη ίσχυε σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και στην Αμερική, σημειώνονται το 1925!.
Η πρώτη δειλή εφαρμογή του πρώτα στα ωράρια των καταστημάτων, ξεκίνησε το 1927.
Η πλήρης εφαρμογή του μέτρου, με τη μορφή που το γνωρίζουμε στις μέρες μας, έγινε πριν από 80 χρόνια, στις 6 Ιουλίου του 1932, και με αφορμή τη μεγάλη οικονομική κρίση που ξέσπασε στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Σκοπός, η εξοικονόμηση ενέργειας, κυρίως ηλεκτρικού ρεύματος.

Για την ενημέρωση του κοινού εκδόθηκε ανακοίνωση του υπουργικού συμβουλίου, που ανέφερε ότι
"κατόπιν εντολής των αρμοδίων υπουργείων προς απάσας τας υπηρεσίας του κράτους, το παρελθόν μεσονύκτιον τα ωρολόγια επροχώρησαν κατά μίαν ώραν. Η θερινή ώρα ισχύει δι όλην εν γένει την ζωήν του τόπου, αύτη δε λαμβάνεται υπ όψιν δι όλας τας υπό των νόμων, διαταγμάτων κλπ οριζομένας περιπτώσεις"

Οι οδηγίες που εκδόθηκαν ήταν ιδιαίτερα αναλυτικές για τα καταστήματα, τα γραφεία, τα δημόσια καταστήματα, τα εργοστάσια, τις εταιρίες, ενώ στην εφαρμογή ενεπλάκη ενεργά και το Αστεροσκοπείο Αθηνών.

Το μέτρο λειτούργησε επί 2ετία, για να ατονήσει σταδιακά και να επανεμφανιστεί στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής.
Μεταπολεμικά το μέτρο επανήλθε στην επικαιρότητα στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Συγκεκριμένα εφαρμόστηκε το 1952, χωρίς ωστόσο να έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα εξοικονόμησης ενέργειας, σύμφωνα με τις μελέτες της Ηλεκτρικής Εταιρείας (αργότερα ΔΕΗ).

Το μέτρο ατόνησε και πάλι για να εισαχθεί εκ νέου, με λακωνική κυβερνητική ανακοίνωση, στις 13 Απριλίου 1975.
Ελευθέριος Σκιαδάς.