Βόλτα για δύο

Αξιοποιήστε την καθημερινή έξοδο στο πάρκο ως μια σημαντική εκπαιδευτική διαδικασία

Τι κάνουν οι ιδιοκτήτες σκύλων στα πάρκα;
Και γιατί τα σκυλιά δεν μαθαίνουν τίποτε από την όλη εμπειρία;
Η απάντηση είναι απλή: κάθονται.
Μη μου αραδιάσετε δικαιολογίες του τύπου "μετά από 10 ώρες κουραστικής δουλειάς" κλπ.
Η βόλτα στο πάρκο δεν είναι εξόφληση γραμματίου που διαμαρτυρήθηκε.
Ούτε μια υποχρέωση που βγάζουμε για να ανακουφιστούν τα έντερα του σκύλου μας.
Είναι μια επαναλαμβανόμενη εμπειρία κοινωνικοποίησης, όπου ο σκύλος μας μαθαίνει να εξερευνά, να συστήνεται και να συμβιώνει, κι εμείς να ανακαλύπτουμε τις ανάγκες του, τις ιδιαιτερότητές του και να τον εκπαιδεύουμε στο ΠΙΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ περιβάλλον.
Γιατί "πιο κατάλληλο";
Γιατί εδώ βρίσκονται οι αντιπερισπασμοί.
Τα άλλα σκυλιά, μια ενδιαφέρουσα μυρωδιά, μια δεκαοχτούρα που φτερουγίζει στους θάμνους. Εδώ μαθαίνεις το σκυλί σου να σε ακολουθεί να έρχεται όταν το καλείς, να απομακρύνεται από μία ακαθαρσία, ένα ψοφίμι ή ένα μισοφαγωμένο κρουασάν.
Και εσύ τι κάνεις;
Φτάνεις στο πάρκο, ανοίγεις την εφημερίδα, κάθεσαι στο παγκάκι παρέα με τους άλλους συνιδιοκτήτες και ξαμολάς το σκυλί σου για να κάνει όλα εκείνα που μετά θα σου βγει η πίστη για να το ξεμάθεις: να λερώσει όπου να ναι, να φάει ό τι βρει στο δρόμο του, να πουλήσει τσαμπουκά στα μικρότερα και υποταγή στα μεγαλύτερα σκυλιά, να νιώσει και να είναι ανεξέλεγκτο.
Κι εσύ να ικανοποιείσαι με τη ψευδαίσθηση ότι "το σκυλί ξεδίνει"..
Φίλε το πάρκο δεν φτιάχτηκε για σένα.
Φτιάχτηκε για το σκύλο σου, με εσένα συνοδό.
Δίπλα του.
Να τον παρακολουθείς, να περπατάτε μαζί, να τον διορθώνεις και να τον προστατεύεις.
Η ανεύθυνη συμπεριφορά μας είναι ο κυριότερος λόγος που έχουμε πλέον εκδιωχθεί από όλα τα πάρκα όπου συχνάζουν παιδιά.
Και έχουν δίκιο που μας διώχνουν.
Το γκαζόν δεν είναι αφοδευτήριο, τα καροτσάκια ουρητήρια και τα πόδια των περαστικών θηράματα.
Η καθημερινή επίσκεψη στο πάρκο είναι μια εκπαιδευτική διαδικασία.
Και αν εσύ σαν δάσκαλος κάθεσαι απλώς στην έδρα και χαζολογάς, οι μαθητές σου θα βγουν τούβλα..
Ναι τα έχω πάρει.

Με την ανικανότητα των ανθρώπων να καταλάβουν πόσο σοβαρή δέσμευση είναι κατοχή σκύλου.
Με την ευκολία τους να αποπέμψουν τις παρατηρήσεις λέγοντας απλώς:
'Ελα μωρέ.
Πως κάνεις έτσι;
Ζωντανά είναι..."
Και με την ανθρώπινη βλακεία.
Εν γένει.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, θα ήθελα να ήμουν σκύλος.
K9mailbox